شرح مختصر : شیمی بسپار یا پلیمر و یا شیمی درشت‌مولکول ، شاخه‌ای از دانش شیمی است که در آن خواص شیمیایی و روش ساخت درشت‌مولکول‌ها و بسپارها مورد مطالعه قرار می‌گیرد. بسپارها، از بسپارش تک‌پارها تشکیل می‌شوند. در شیمیِ بسپار، درجه بسپارش ، توزیع جرمی مولی ، تاکتیسیته ، هم‌پار و بسیاری موضوعات دیگر مورد بررسی هستند. اغلب پلیمرهای متداول از پلیمریزاسیون مولکولهای ساده ألی به نام منومر به دست می أیند. برای مثال پلی اتیلن (pe) پلیمری است که از پلیمریزاسیون با افزایش (ترکیب) چندین مولکول اتیلن به دست می أید. هر مولکول اتیلن یک منومر نامیده می شود. با ترکیب مناسبی از حرارت, فشار و کتالیزور , پیوند دوگانه بین اتمهای کربن شکسته شده و یک پیوند ساده کووالانسی جایگزین أن می شود. اکنون دو انتهای أزاد این منومر به رادیکالهای أزاد تبدیل میشود, به طوری که هر اتم کربن یک تک الکترون دارد که می تواند به را دیکالهای آزاد دیگر افزوده شود. از این رو در اتیلن دو محل ( مربوط به اتم کربن) وجود دارد که مولکولهای دیگر می توانند در آنجا بدان ضمیمه شوند . این مولکول با قابلیت انجام واکنش , زیر بنای پلیمرها بوده و به (مر) یا بیشتر واحد تکراری موسوم است. واحد تکراری در طول زنجیر مولکول پلیمر به تعداد دفعات زیادی تکرارمیشود. طول متوسط پلیمر به درجه پلیمرزاسیون یا تعداد واحدهای تکراری در زنجیر مولکول پلیمر بستگی دارد. بنابراین نسبت جرم مولکولی پلیمر به جرم مولکولی واحد تکرای به عنوان (درجه پلیمریزاسیون) تعریف شده است . با بزرگتر شدن زنجیر مولکولی ( در صورتی که فقط نیروهای بین مولکولی سبب اتصال مولکولها به یکدیگر شود) مقاومت حرارتی و استحکام کششی مواد پلیمری هر دو افزایش می یابند.
فهرست:
شبکه ای کردن پلی وینیل الکل با سدیم بورات
شبکه ای کردن یک پلیمر به منظور تولید الاستومر شبیه به خمیر بازی
اندازه گیری چگالی پلیمر ها به روش غوطه وری
تهیه یک آمینو پلاست؛ رزین اوره – فرمالدهید
تهیه فوم سخت پلی اورتان
متیل متاکریلات (Bulk) پلیمریزاسیون توده
تهیه نیترو سلولز به کمک پنبه
متیل متاکریلات (Suspension) پلیمریزاسیون تعلیقی
تهیه یک رزین پلی استر غیر اشباع و پخت و قالبگیری آن
تهیه پلی وینیل استات به روش پلیمریزاسیون امولسیونی
تهیه پلی (اتیلن تترا سولفاید)
تهیه نایلون 66 به روش پلیمریزاسیون بین سطحی
دانلود گزارش آزمایشگاه شیمی پلیمر
