پاورپوینت تفسیر کاربردی آیین نامه زلزله و کاربرد آن در Etabs

اختصاصی از فی دوو پاورپوینت تفسیر کاربردی آیین نامه زلزله و کاربرد آن در Etabs دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

این فایل حاوی مطالعه تفسیر کاربردی آیین نامه زلزله و کاربرد آن در Etabs می باشد که به صورت فرمت PowerPoint در 42 اسلاید در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است، در صورت تمایل می توانید این محصول را از فروشگاه خریداری و دانلود نمایید.

فهرست
تاریخچه تدوین آیین نامه ایمنی ساختمانها دربرابرزلزله در ایران (2800 )
هدف آیین نامه (2800 )
گروه بندی ساختمانها بر حسب سیستمهای سازه ای
سیستم قاب مفصلی
سیستم مهاربندی هم محور
ضوابط طرح لرزه ای سیستمهای مهاربندی
مفصل خمیری ( پلاستیک )
سیستم مهاربندی برون محور
کنترل فشار و کشش در ستونها
روش تحلیل استاتیکی معادل
توزیع نیروهای جانبی زلزله در ارتفاع ساختمان
موضوع پیچش در ساختمان
تغییر مکان جانبی نسبی طبقات

تصویر محیط برنامه

دانلود تحقیق آداب و آیین های دینی و ملی زرتشتیان

اختصاصی از فی دوو دانلود تحقیق آداب و آیین های دینی و ملی زرتشتیان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان:  آداب و آیین های دینی و ملی زرتشتیان               
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 40

این مقاله درمورد  آداب و آیین های دینی و ملی زرتشتیان می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله آداب و آیین های دینی و ملی زرتشتیان می خوانید :

جشن های ملی
از جشن های ملی، سه جشن نوروز، مهرگان و سده، امروز هم باشکوه ویژه در سطح ملی برگزار می شود، و هر کوشش اهریمنی که در طی سده ها در کنار گذاشتن آن ها به کار رفته با شکست رو به رو شده است. امام محمد غزالی در کیمیای سعادت سفارش می کند که:
ایرانیان جشن نوروز و سده را نگیرند! چراغانی نکنند! لباس نو نپوشند! حتی عزاداری کنند تا مجوس از بین برود! ولی برخلاف خواست نابه جای او، مردم ایران پرست آن جشن را نگاه داشتند.
تا سده هفتم میلادی میان جشن های ملی و دینی، تفاوتی نبود. زیرا دین ایران دین زرتشتی بود. گفت و گو در این باره پس از اسلامی شدن ایران، پیش آمد.
جشن نوروز
نوروز بدون گفت و گو، زیباترین جشن میان جشن های همه ادیان و اقوام و منطقی ترین مبدأ برای آغاز سال است. در این جشن سه جنبه نجومی، ملی و دینی با برجستگی به چشم می خورد.
از دیدگاه نجومی، این روز مقارن با اعتدال ربیعی یعنی هنگامی است که خورشید روی مدار استوا قرار می گیرد و روز و شب برابر است، روزی که طبیعت از خواب زمستانی بیدار می شود و زندگی نو آغاز می کند، روزی که زیبایی آفرینش در والاترین چهره خود آشکار می شود. به گفته ابوریحان بیرونی:
«نوروز نخستین روز از فروردین ماه…. و پیشانی سال نو است، و ششم فروردین ماه نوروز بزرگ (باشد) زیرا که خسروان بد آن پنج روز حق های حشم (خویشان و چاکران) و گروهان بگذاردندی و حاجت ها روا کردندی و آن گاه بد آن روز ششم خلوت کردندی خاصگان را و اعتقاد پارسیان اندر نوروز نخستین است که اول روزی است که از زمانه و بدو ملک آغازید گردیدن.»
از دیدگاه ملی و تاریخی آمده است:
هنگامی که جمشید شاه از کارهای سازندگی فارغ شد، مردمان در آسایش، کشور در آبادانی، و همه چیز فراوان بود، به دیوان فرمان داد تا تختی زرین و جواهرنشان برای او بسازند و او را به هوا برند و این روز را آغاز سال نو خواندند. به گفته سراینده بزرگ ملی فردوسی:
چو این کارهای وی آمد به جای            زجای مهی، برتر آورد پای
به فرکیانی یک تخت ساخت                چه مایه برو گوهر اندر نشاخت
که چون خواستی دیو برداشتی             زهامون به گردون برافراشتی
چو خورشید تابان، میان هوا                 نشسته بر او شاه فرمانروا
سر سال نو، هرمز فرودین                بر آسوده از رنج تن، دل زکین
چنین جشن فرخ از آن روزگار              بمانده از آن خسروان یادگار  
ابوریحان بیرونی می نویسد: «به باور پارسیان در این روز جهان هستی یافت و آفرینش آغاز گردید.»
خیام در نوروزنامه می نویسد: «و گویند چون ایزد تبارک و تعالی بد آن هنگام که فرمان فرستاد که ثبات گیرد تا تابش و منفعت او به همه چیزها برسد آفتاب از سر حمل برفت و آسمان او را برگردانید و تاریکی از روشنایی جدا گشت و شب و روز پدیدار شد و آن آغازی شد بر تاریخ جهان را.»
چون بحث از دیدگاه تاریخی است باید اشاره کنیم که پس از اسلام نسبت های تاریخی دیگری به نوروز ـ روز اورمزد فروردین ـ دادند. این نبوغ ایرانی بود که برای پایداری جشن های ملی به آن ها رنگ مذهبی اسلامی و سامی داد.
محمدباقر مجلسی در کتاب «سماء و العالم» نوشت که به روایت امام جعفرصادق در این روز حضرت محمد در دشت غدیرخم برای حضرت علی از مردم بیعت گرفت، و در همین روز حضرت علی به مردم نهروان غالب شد، و در همین روز امام دوازدهم که فعلاً از دیده ها پنهان است، مجدداً ظاهر می شود.

باز از امام جعفرصادق و سلمان فارسی نقل شده است که: آدم در آغاز فروردین آفریده شده و آن روز فرخنده ای است برای طلب حاجات و برآورده شدن آروزها و زناشویی و مسافرت. هاتف با توجه به مبارک بودن این روز گفته است:
همایون روز نوروز است امروز و به فیروزی         بر او رنگ خلافت کرد شاه لافتی مأوی
این آمیزش اساطیر ایرانی و سامی محاسن و معایبی داشت. از محاسن آن این که سنن ایرانی و ملی حفظ شدند و از معایب آن این که امروز تفکیک بسیاری از سنن ایران و سامی مشکل است. برای نمونه در سه سده بلافاصله بعد از تسلط اعراب، برای حفظ آرامگاه کورش آن را قبر ام النساء و یا مقبره مادر سلیمان خواندند و یا آتشکده آذرگشسب را تخت سلیمان و تخت جمشید را تخت سلیمان نامیدند. در تغییر نام ها آن گونه زیاده روی شده بود که در قرن چهارم نویسندگانی چون ابن حوقل در کتاب صورت الارض و استخری در مسالک و الممالک و در قرن پنجم ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه عن القرون الخالیه و ابن بلخی در فارسنامه و محمد بن محمود بن احمد طوسی در کتاب عحایب المخلوقات و غرائب الموجود خود را مجبور دیدند که انتساب تخت جمشید را به سلیمان تکذیب کنند.
یکی کردن جمشید و سلیمان، پس از حمله اعراب بی علت نبوده است. جمشید و سلیمان هر دو، شاه پیغمبر بودند، هر دو تخت جواهرنشان ساختند، هر دو کارهای خارق العاده کردند، هر دو به آسمان رفتند (تخت جمشید را دیوان بدوش کشیدند و قالیچه حضرت سلیمان را باد)، هر دو از قدرتی که منشأ خدایی داشت، بهره مند بودند، هر دو بعداً از لطف خدا دور شدند. یکی به سبب غرور و خوردن گوشت و دیگری، به سبب ازدواج با دختران غیرسامی و بی عدالتی. خود این مؤید هوش سرشار ایرانی در حفظ آثار باستانی بود.
از دیدگاه دین، مراسم جشن نوروز همیشه با خواندن جَشَن آغاز می شود و زرتشتیان پیش از دید و بازدید نوروزی به «درمهر» و پرستشگاه های خود می روند و ستایش خداوند را
به جا می آورند.
شاهان هخامنشی در این روز در تالار آپادانا بار عام می دادند، نمایندگان کشورهای خارجی، استادان، گروه های مختلف، به پیشگاه شاه بار می یافتند، هدیه می دادند و هدیه می گرفتند. داریوش کبیر در نوروز هر سال به معبد بابل می رفت و دست رب النوع بابل را می گرفت. شاهان ساسانی با شکوه فراوان، نوروز را جشن می گرفتند. پادشاه با جامه ابریشمی در بارگاه می نشست و موبدان موبد با سینی بزرگی که در آن، نان و سبزی، شراب، انگشتر، شمشیر، دوات و قلم و … بود با اسب و باز به پیش شاه می رفت و شادباشی به این عبارت می گفت:
«شاها، به جشن فروردین به ماه فروردین، آزادی گزین بر داد و دین کیان، سروش آورد ترا دانایی و بینایی و کاردانی، و دیر زیوی با خوی هژبر، شادباش به تخت زرین، انوشه خور به جام جمشید و آیین نیاکان، در همت بلندباش، نیکوکاری و داد و راستی نگاهدار، سرت سبز و جوانی چون خوید، اسبت کامکار و پیروز به جنگ، تیغت روشن و کاری به دشمن، بازت گیرا و خجسته به شکار، کارت راست چون تیر، سرایت آباد و زندگی بسیار باد.»
پس از چیرگی تا زیان، در زمان بعضی از خلفای عباسی، جشن نوروز باشکوه برگزار می شد. مثلاً آمده است که عمربن عبدالعزیز خلیفه اموی و معتضد دو خلیفه عباسی با تقلید از سنت ساسانیان، لباس زربفت می پوشیدند، روی تخت می نشستند و سپس یک تن، خوش صدا و خوش قدم، به نام «امیر نوروزی» با «میمنت» پروای ورود می خواست و شادباش می گفت.
در زمان دیلمیان، غزنویان و سلجوقیان هم جشن نوروز برگزار می شد. همچنین برای پابرجایی نوروز، نشانه های اسلامی، روی آن زدند، برای نمونه محمدباقر مجلسی در کتاب سماء و العالم نوشت که:
به روایت از امام جعفرصادق، حضرت محمد در روز نوروز در دشت غدیرخم، از مردم برای ولایت حضرت علی بیعت گرفت، و در همین روز حضرت علی به مردم نهروان غالب شد.
از زمان ساسانیان رسم بود که 25 روز پیش از نوروز بر روی هفت ستون گلی، غلات یا حبوبات می کاشتند و هر کدام محصولش خوب می شد، باور داشتند که آن محصول در آن سال خوب می شود. خانه تکانی، لباس نو پوشیدن، دید و بازدید و تبادل هدایا از سنتهای این عید است … سفره هفت سین یا هفت شین (گویا درست تر است)، که اشاره به هفت امشاسپندان است … آتش، آیینه، اوستا، گلاب پاشی و نقل سفید، ظرف آب، آویشن، شاخه های سرو و مورد، پلو ماهی. انار و آجیل همه مفاهیم نمادی (سمبلیک) داشتند.
جشن نوروز به بسیاری از کشورهای اسلامی، تا مغولستان در آسیا و مصر و زنگبار در افریقا رفت، اکبرشاه در هندوستان در سال 1584 نه تنها جشن نوروز و مهرگان را باشکوه هرچه بیشتر جشن می گرفت بلکه گاهنامه ایرانی زرتشتی با نام های فروردین، اردیبهشت را جانشین نام ماه های تقویم اسلامی کرد. پادشاهان عثمانی نیز نوروز را جشن می گرفتند.

جشن مهرگان
دومین جشن بزرگ ملی ـ دینی ایرانیان «مهرگان» بود که در روز 10 مهر، روزی که نام روز و ماه یکی بود، جشن گرفته می شد و مانند نوروز سه جنبه نجومی (طبیعی)، تاریخی، و دینی داشت.
از نظرنجومی، مهرگان چند روز پس از اعتدال پاییزی جشن گرفته می شود (اعتدال پاییزی اول مهر صورت می گیرد) و جشن برداشت محصولات کشاورزی است.
از نظر تاریخی، در این روز نیروی داد و راستی به سرکردگی کاوه آهنگر بر آرتش دروغ و ستمگری اژی دهاک پیروز شد و فریدون به شاهی رسید. مبارزه راستی و دروغ، داد و ستم در ایران ریشه دینی دارد و همه جشن های ملی هم به گونه ای این مبارزه و پیروزی نهایی حق بر ناحق را نشان می دهد. ولی، در تاریخ مهرگان این جنبه درخشندگی ویژه ای دارد.
ابوریحان بیرونی در کتاب «آثارالباقیه» می نویسد:
در روز «مهرگان» فرشتگان به یاری کاوه آهنگر شتافتند و فریدون به تخت شاهی نشست و ضحاک را در کوه دماوند زندانی کرد و مردمان را از گزند او برهانید.
از نظر دین، در فرهنگ ایرانی مهر یا میترا به معنای فروغ خورشید و مهر و دوستی است. همچنین مهر نگهبان پیمان و هشداردهنده به پیمان شکنان است.
جشن مهرگان همانند نوروز از فروغمندترین نمودهای فرهنگ ایرانی است. مهر یکی از خدایان پیش از زرتشت بود که پس از زرتشت به فرشته آفریده اهورامزدا درآمد. روشنایی و مهر، همیشه با روشنایی بی پایان خدایی یکی بوده اند.
چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست        عالم همه آیات خدا هست و خدا نیست
ما پرتو حقیم و هم اوییم و نه اوییم            چون نور که از مهر جدا هست و جدا نیست
به روایتی تاجگذاری اردشیر بابکان هم مقارن با جشن مهرگان بود. بدون دودلی، پادشاهان هخامنشی، اشکانی و ساسانی جشن مهرگان را بزرگ می داشتند، در روزگار ما به مناسبت آغاز سال تحصیلی و گشایش آموزشگاه ها در آغاز مهر، جشن مهرگان جشن فرهنگی اعلام شده بود. همچنین می توان آن را به عنوان جشن کشاورزان، جشن ملی نگاهداشت. زرتشتیان ایران همیشه این جشن را باشکوه ویژه ای برگزار کرده و می کنند.
بنی امیه با تعصب ضد ایرانی در روز مهرگان، زرتشتیان را مجبور می کردند هدایایی تقدیم کنند و مقدار این هدایا را جرجی زیدان در کتاب تمدن اسلامی، پنج تا ده میلیون درهم ذکر کرده است.
ابومسلم خراسانی، برمکیان و دولت مردان زمان عباسیان، در گرفتن جشن مهرگان
پافشاری داشتند.
روز مهر و ماه مهر و جشن فرخ مهرگان         مهر افزا ای نگار مهرچهر مهربان
مهربانی کن به جشن مهرگان و روز مهر        مهربانی به، به روز مهر و جشن مهرگان
جشن سده
جشن سده، جشن پیدایش آتش است. سد روز از پایان تابستان گذشته و یا سد شب و روز به نوروز مانده است و کهن بودن آن به پایه جشن های نوروز و مهرگان می رسد.
از نظر نجومی (طبیعی)، نیاکان ما در روزگاران بسیار کهن، سال را به دو پاره (فصل) بخش می کردند. تابستان که هفت ماه به درازا می کشید، در نخستین روز فروردین ماه آغاز و آخرین روز مهرماه پایان می یافت. زمستان از آغاز آبان ماه شروع می شد و تا پایان اسفند به طول می انجامید. جشن سده، سدمین روز از آغاز زمستان و یا سد روز و شب (پنجاه روز و پنجاه شب) به اول تابستان بود.
از نظر تاریخی، نسبت این جشن به هوشنگ شاه داده شده است. در شاهنامه آمده است که روزی هوشنگ شاه با همراهانش در کوهی می رفتند ناگهان چیزی دراز، تیره تن، و سیاه رنگ دید که ماری بود و هوشنگ باهوش و هنگ، سنگی گرفت و سوی مار پرتاب کرد که آن را بکشد. سنگ به سنگ دیگری برخورد کرد و چون هر دو سنگ چخماق بودند، فروغ (جرقه ای) پدیدار شد، به بوته گرفت و مار فرار کرد. از این رویداد هوشنگ شاه شادمان شد و خداوند را نیایش کرد که راز آتش را به او آشکار کرده است. شادمان و پیروز، هوشنگ شاه آتش را از همان هنگام قبله قرار داد، آن روز را جشن اعلام کرد و این سنت تا امروز برجاست. به گفته فردوسی:
برآمد به سنگ گران سنگ خرد            هم آن و هم این سنگ گردید خرد
فروغی پدید آمد از هر دو سنگ        دل سنگ گشت از فروغ آذرنگ
جهاندار پیش جهان آفرین             نیایش همی کرد و خواند آفرین
که او را فروغی چنین هدیه داد         همین آتش آن گاه قبله نهاد
یکی جشن کرد آن شب و باده خورد        «سده» نام آن جشن فرخنده کرد
از نظر دینی، این جشن به یادآورنده اهمیت نور، آتش و انرژی است. نوری که از خداوند جداست و از خداوند جدا هم نیست. قبله ای که در همه جا هست، هرجا نور است، خدا آن جاست. فروغ خورشید، ماه، آتش، چراغ و نیز روشنایی درونی دل و جان، همه نشان هایی از فروغ اهورامزدا هستند، بهشت در اوستا به نام روشنایی بی پایان خوانده شده است.
آیین جشن سده
حکیم عمرخیام در کتاب نوروزنامه می نویسد:
«هر سال تا به امروز جشن سده را پادشاهان نیک عهد در ایران و توران به جای می آوردند، بعد از آن به امروز، زمان این جشن به دست فراموشی سپرده شد و فقط زرتشتیان که نگهبان سنن باستانی بوده و هستند این جشن باستانی را برپا می داشتند.»
هرچند نوشته شده است که مردآویج زیاری به سال 323 هجری (سده دهم میلادی) این جشن را در اصفهان باشکوه برگزار کرد. همچنین در زمان غزنویان این جشن دوباره رونق گرفت و عنصری شاعر نامدار ایران در یکی از جشن های سده در برابر سلطان محمود قصیده ای درباره سده خواند که آغاز آن این است:
سده جشن ملوک نامدار است             زافریدون و از جم یادگار است
در ایران باستان، و در میان زرتشتیان ایران، این جشن نزدیک غروب آفتاب، با آتش افروزی آغاز می شد و امروز هم با همان سنت کوه هایی از بوته و خار و هیزم در بیرون شهر فراهم شده، در حالی که موبدان لاله به دست اوستا زمزمه می کنند، بوته ها را روشن کرده و مردمی که در آن جا جمع شده اند نماز آتش نیایش خوانده، و سپس دست یکدیگر را گرفته به دور آتش می چرخند، شادی و پایکوبی می کنند.
این مراسم وسیله انجمن زرتشتیان کرمان سده هاست که بیرون از شهر انجام شده و همه مردم زن و مرد، زرتشتی و مسلمان، کلیمی در آن جا گرد آمده و در شادی شکرت می کنند. در تهران این جشن بیست و پنج سال است که باشکوه وسیله سازمان فروهر در باغ ورجاوند برگزار می شود. در شیراز پنج سال این جشن به همت همسرم پریچهر و با یاری زرتشتیان، آرتشیان و مردم شیراز، برابر کعبه زرتشت، نزدیک تخت جمشید برگزار شد.
....

بخشی از فهرست مطالب مقاله آداب و آیین های دینی و ملی زرتشتیان 

ـ آیین ها و رسم های دینی
آیین سدره پوشی
آیا پوشیدن سدره و کشتی باید اجباری باشد؟
آیین پیوکانی
همبستگی
نام و بقای خانواده
آیین بدرود با درگذشتگان
آیین ارج گذاری به روان جاودان
2ـ جشن های دینی و میهنی (ملی)
جشن های دینی
گاه انبارها
جشن های ماهانه
جشن های ملی
جشن نوروز
جشن مهرگان
جشن سده
جشن تیرگان
جشن یلدا
جشن های فروردین
3ـ نماز زرتشتیان                                  

دستورالعمل و‌ آیین نامه آزبست

اختصاصی از فی دوو دستورالعمل و‌ آیین نامه آزبست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بخشی از متن اصلی :

مقدمه:

            مجموعه حاضر برگرفته از آیین نامه آزبست  اداره ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا می باشد که در سال 1994 تهیه و تدوین گردیده و بسیاری از بخش های آن عیناً از زبان انگلیسی به فارسی برگردانده شده است. نکته قابل توجه اینکه اصطلاحات، عبارات، تعاریف، استانداردها و روشهای ذکر شده در آن دقیقاً مواردی است که در کشور آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد. امید است مطالب انتخاب شده مورد استفاده خوانندگان عزیز بویژه همکاران محترم بازرسی قرار گیرد بدون شک موجب خوشحالی خواهد بود که از نظرات و پیشنهادات همکاران محترم آگاه گردم.

1- آزبست

 1-1- محدوده کاربرد

1-1-1-این آیین نامه قابل استفاده برای صنایعی است که با آزبست سرو کار داشته و فعالیتهای آن ها تحت پوشش اداره ایمنی و بهداشت شغلی می باشد .موارد استثنا در پاراگراف 2-1 و 3-1 این بخش ذکر گردیده است .

2-1-1-این آیین نامه قابل استفاده در مورد کارهای ساختمانی که تعریف آن در استاندارد b)) 191012 29CFR آمده است نمی باشد (تماس با آزبست در کار ساختمانی در استاندارد 29CFR 19261101 آورده شده است) .

3-1-1-این آئین نامه قابل استفاده در مورد کارهای تعمیر و ساخت کشتی و کارهای مرتبط دیگر که در استاندارد 29CFR 1915.4 آمده است نمی شود (تماس با آزبست در این کارها در استاندارد 29CFR 1915.1001  آورده شده است) .

این فایل به همراه متن اصلی و منابع تحقیق با فرمت "word  " در اختیار شما قرار می‌گیرد.

تعداد صفحات : 28

یونی شاپ

دانلود تحقیق مبحث ایراد و آثار آن بر دادرسی در آیین دادرسی مدنی

اختصاصی از فی دوو دانلود تحقیق مبحث ایراد و آثار آن بر دادرسی در آیین دادرسی مدنی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فصل اول - کلیات

بخش اول – مقدمه

مبحث ایرادات از مهمترین مباحث آیین دادرسی مدنی است که فصل مستقل و مواد متعددی از قانون آیین دادرسی مدنی سابق و فعلی در خصوص آن تدوین گردیده است. این مبحث در محاکم و دادگاههای دادگستری و سایر مراجع قضایی و اداری نیز دارای جایگاه ویژه ای است و همواره مورد توجه قضات، وکلای دادگستری و اصحاب دعوا بوده است. همچنین علمای حقوق نیز در تقریرات و تألیفات خود به طور مرتب فصلی برای این موضوع تخصیص داده اند و در واحدهای درسی دانشکده های حقوق و در ضمن درس آیین دادرسی مدنی نیز مورد تدریس قرار گرفته است.

با این حال و علیرغم اینکه این موضوع مرتباً در تمامی جنبه های علمی و عملی حقوق مورد توجه حقوقدانان قرار داشته، باز هم پرداختن به این مبحث و مسایل آن و یافتن پاسخی مناسب برای مسائل وابهامات مربوطه بسیار لازم و ضروری می نماید زیرا:

اولاً – قوانین مربوط به ایراد از آغاز تدوین تا کنون دستخوش تغییرات متعددی قرار داشته و بدیهی است که پاسخ بسیاری از ابهامات را از طریق بررسی تاریخی موضوع می‌توان حاصل نمود. ضمناً این موضوع تا کنون بطور مستقل و دقیق موردتوجه قرار نگرفته است و تحقیق در خصوص آن ضروری به نظر می رسد. بعلاوه در سالهای اخیر نیز، قواعد مربوط به ایرادات به شکل جدی تری مورد اصلاح و بازنگری قرار گرفته اند و با سیستم دادگاههای عمومی هماهنگ شده اند و خود این امر نیز بررسی تطبیقی قانون سابق و فعلی را ضروری می نمایاند. از طرف دیگر، تعدادی از ایرادات و احکام و قواعد مربوط به آنها در قانون آیین دادرسی مدنی به شکل پراکنده تدوین شده اند و در نتیجه دستیابی به کلیه ایرادات برای حقوقدانان قدری مشکل است. بنابراین جمع آوری و تدوین آنها در یک مجموعه می تواند مفید و منشأ آثار علمی و عملی قرار گیرد.

ثانیاً – همانگونه که در ابتدای بحث، بیان گردید، این مبحث از حقوق، تأثیرات مهم و بعضاً غیرقابل بازگشتی بر دعاوی و دادرسیهای محاکم داشته و دارد، به نحویکه درصد بسیار بالایی از آرای محاکم با استناد به ایرادات دادرسی صادر می گردند و همین امر نشانگر اهمیت فراوان این مبحث از حقوق می باشد اما علیرغم این موضوع، باز هم در بسیاری از موارد، در بین محاکم، رویه واحد یا نزدیکی در برخورد با اسباب ایراد ملاحظه نمی گردد، در بسیاری از موارد نیز محاکم اقدام به اتخاذ تصمیمات کاملاً متفاوت و متعارض می نمایند. در بعضی موارد نیز محاکم اساساً توجهی به ایراد ننموده و یا حتی علیرغم طرح آن توسط اصحاب دعوا،‌ به سادگی از کنار آن می گذرند. این موضوع در بین اصحاب دعوا و وکلای دادگستری نیز مشهود است. برخی از وکلا در تنظیم دفاعیات خود، اهمیت فوق العاده ای به این مبحث داده و عمدتاً یک فصل از دفاعیات خود را بر همین اساس استوار می سازند، برخی دیگر نیز توجه مؤکدی به موضوع ننموده و تعدادی نیز اساساً در استفاده از ایرادات مسامحه می نمایند. در هر حال شاید علت برخوردهای گوناگون با این موضوع ، روشن نبودن اهمیت فوق العاده ایرادات و آثار آن بر دادرسی می باشد.

ثالثاً - برخورد حقوقدانان نیز با موضوع قابل توجه است. بر خلاف سایر مباحث حقوقی که اختلاف نظر بین صاحبان قلم در خصوص مسایل مربوطه، بسیار دقیق و جزئی می باشد، اما در این مبحث، اختلافات موجود بسیار کلی و ابتدایی است. شاید علت اصلی این موضوع عدم طرح مسایل مربوط به این بحث به شکل جدی در بین حقوقدانان می باشد. به عنوان مثال حتی در خصوص تعریف ایراد، از سوی حقوقدانان، تعاریف بسیار متفاوتی ارائه گردیده و حتی در بعضی از موارد دقت لازم به کار نرفته است، در حالیکه این موضوع در سایر مباحث حقوق کمتر مشاهده می شود.

خلاصتاً اینکه موارد برشمرده شده فوق توجیهات قابل قبولی برای پرداختن به موضوع می باشند، امید است که آثار عملی و علمی بحث نیز درخور توجه و منشأ ادامة تبیین هر چه بیشتر و دقیقتر بحث ایرادات باشد.

بخش دوم - تعریف ایراد و انواع آن:

بند اول - ایراد چیست؟

در هیچیک از قوانین آیین دادرسی مدنی که تاکنون تدوین و تصویب گردیده، تعریف صریح و دقیقی از «ایراد» ارائه نشده است و قانونگذار صرفاً به ذکر مصادیق ایراد در قوانین مربوط، پرداخته است براساس همین مصادیق، حقوقدانان تعاریفی از «ایراد» ارائه نموده اند که برخی از تعاریف مزبور و نواقص آنها به طور مختصر مورد بررسی قرار می گیرد:

1- ایرادات و موانع، مسایل مورد اختلافی هستند که از دعاوی اصلی ناشی شده و مشکلاتی ایجاد می کنند که مانند سدی جلوی جریان دادرسی را گرفته، آن را متوقف ساخته، سبب اطالة کار می شوند و پس از رفع موانع و ایرادات، جریان عادی به صورت عادی به پیش می رود (صدرزاده افشار، آیین دادرسی مدنی و بازرگانی ، صفحات307 و 308 )

تعریف فوق به طور صریح و دقیق بیانگر تمامی عناصر ایراد نیست و اشکال وارد بر آن این است که ایراد صرفاً موجب توقف موقت کار و اطاله دادرسی نمی شود. در بسیاری از موارد ایراد ممکن است موجب توقف کامل جریان رسیدگی شود. به هر حال به نظر می رسد که آقای صدرزاده افشار در صدد ارائه تعریفی جامع و مانع از ایراد نبوده است بلکه صرفاً برخی از آثار طرح ایراد را بر دادرسی بیان کرده است.

2- ایراد عبارت است از وسیله ای که خوانده، معمولاً، در جهت ایجاد مانع، موقتی یا دائمی، بر جریان رسیدگی به دعوای مطروحه و یا بر شکل گیری مبارزه در اصل و ماهیت حق مورد ادعا به منظور بازداشتن موقت یا دائم خواهان از پیروزی بکار گیرد. (عبدالله شمس، آیین دادرسی مدنی، جلد اول، صفحه 456)

نقصی که در تعریف فوق مشاهده می شود این است که ایراد، وسیله دفاع خوانده نیست. ایراد مشکل قانونی دعواست، که هرگاه توسط خوانده مطرح شود، شکل دفاع به خود می گیرد و در مواردی که توسط خوانده و یا قاضی محکمه طرح شود، مشمول تعریف فوق نمی شود. بنابراین تمامی ایرادات وسیله دفاع خوانده محسوب نمی شوند و تعریف فوق از این حیث ناقص است.

3- اشکالات مخصوص و منصوص در قانون که به دعوا، از طرف مدعی یا مدعی علیه و یا رأساً به حکم قانون متوجه شود (محمدجعفر جعفری لنگرودی، ترمینولوژی حقوق، صفحه 99)

تعریف اخیر، از تعاریف سابق دقیقتر و کاملتر است و با استفاده از آن و به شکل خلاصه تر می توان ایراد را اینچنین تعریف نمود: ایراد عبارت است از اشکال قانونی وارد بر دعوا که در صورت مطرح شدن، مانع رسیدگی به دعوا به شکل موقت یا دائم می‌گردد.

بند دوم - انواع ایراد:

ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی به طور کلی ایرادات را در 11 بند بر شمرده است. ولی با عنایت به تعریفی که از ایراد ارائه گردید و همچنین با توجه به ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی باید پذیرفت که موارد مزبور حصری نبوده و ایرادات دیگری، از مواد مختلف قانون آیین دادرسی مدنی قابل استخراج و استناد می باشد. به عبارت دیگر هر مشکلی که براساس قانون مانع از جریان یافتن موقت یا دائم دعوا گردد، تحت عنوان ایراد قابل بررسی و طرح است ولو قانونگذار صراحتاً، عنوان «ایراد» را به مشکل مزبور نداده باشد. علیهذا در ذیل، ایرادات بر شمرده شده در ماده 84 و همچنین مواد پراکنده قانون آیین دادرسی مدنی ذکر می گردند.

ایرادات مذکور در قانون آیین دادرسی مدنی:

1- ایراد عدم صلاحیت (بند یک ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی)

2- ایراد امر مطروحه (بند دو ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی)

3- ایراد دعوای مرتبط (بند دو ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی)

4- ایراد عدم اهلیت (بند سه ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی )

5- ایراد عدم توجه دعوا (بند چهار ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی )

6- ایراد عدم سمت (بند 5 ماده 84 قانون آیین دادرسی مدنی )

...

بخش هیجدهم ـ ایراد عدم رعایت شرایط قانونی دادخواست

همانگونه که در تعریف ایراد بیان شد ایراد عبارت است از اشکال و نقص دعوا بنابراین با توجه به اینکه عدم رعایت شرایط قانونی دادخواست در واقع نقص و اشکال دعوا محسوب می گردد بنابراین و به طور قطع عدم رعایت هر یک از شرایط قانونی دادخواست می تواند منشأ طرح ایراد قرار گیرد. شرایط قانونی تنظیم دادخواست و طرح دعوا در مواد 51 الی 63 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی و برخی قوانین پراکنده دیگر برشمرده شده است که با توجه به قوانین مزبور و به شرحی که در ادامه خواهد آمد ایرادات مورد نظر به طور اجمال مورد بررسی قرار خواهند گرفت.

بند اول ـ لزوم پرداخت هزینه دادرس

خواهان مکلف است مطابق قانون هزینه دادرسی دعوای خود را پرداخت نماید هزینه دادرسی حسب مورد اینکه خواسته مالی و یا غیر مالی باشد متفاوت است بعلاوه نحوه تقویم خواسته مالی نیز تأثیر فراوانی بر میزان هزینه دادرسی دارد مطابق بند 1 ماده 53 قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی در صورتیکه به دادخواست و پیوستهای آن برابر قانون تمبر الصاق نشده یا هزینه یاد شده تأدیه نشده باشد دادخواست توسط دفتر دادگاه پذیرفته می شود لکن برای به جریان افتادن آن باید از حیث هزینه دادرسی تکمیل شود . در چنین صورتی مدیر دفتر دادگاه ظرف دور روز نقص مورد نظر را به طور کتبی و مفصل به خواهان اطلاع داده و از تاریخ ابلاغ به مدت ده (10) روز به او مهلت می دهد تا نقص را رفع نماید. چنانچه در مهلت مقرر اقدام به رفع نقص ننماید دادخواست به موجب قراری که مدیر دفتر و در غیبت مشاور، الیه جانشین او صادر می کند رد میگردد. این قرار به خواهان ابلاغ می شود و نامبرده می تواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ به همان دادگاه شکایت نماید رای دادگاه در این خصوص قطعی است. اما اگر مدیر دفتر به ایراد مزبور توجه نکرد و دادخواست بدون الصاق تمبر دادرسی به جریان افتاد تکلیف چیست؟ در چنین وضعیتی چنانچه خوانده متوجه موضوع شود می تواند به این امر ایراد کند و بعلاوه مطابق ماده 66 قانون آیین دادرسی مدنی نیز اگر دادگاه رسیدگی کننده نیز متوجه آن شود می تواند راساً به آن ترتیب اثر دهد. در چنین وضعیتی دادگاه جهت نقص را قید نموده پرونده را به دفتر اعاده می دهد . موارد نقص طی اخطاریه ای به خواهان ابلاغ می شود خواهان مکلف است ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ نواقص اعلام شده را تکمیل نماید وگرنه دفتر دادگاه به موجب صدور قرار دادخواست را رد خواهد کرد. این قرار ظرف ده (10) روز از تاریخ ابلاغ قابل شکایت در همان دادگاه می باشد، رای دادگاه در این خصوص قطعی است سئوال دیگر این است که هر گاه دادگاه رسیدگی کننده به ایراد مزبور توجهی ننمود و اقدام به رسیدگی و صدور رای کرد رای صادره چه وضعیتی خواهد داشت ماده 350 قانون آیین دادرسی مدنی پاسخ این سئوال را می دهد مطابق ماده مذکور عدم رعایت شرایط قانونی دادخواست و یا عدم رفع نقص آن در موعد مقرر قانونی در مرحله بدوی موجب نقض رای در مرحلة تجدید نظر نخواهد بود. در این موارد دادگاه تجدید نظر به دادخواست دهنده بدوی اخطار می کند که ظرف ده (10) روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نقص اقدام نماید در صورت عدم اقدام و همچنین در صورتیکه سمت دادخواست دهنده محرز نباشد دادگاه رای صادره را نقض و قرار رد دعوای بدوی را صادر می نماید.

بند دوم ـ لزوم الصاق تمبر اوراق پیوست دادخواست

عدم الصاق تمبر اوراق پیوست دادخواست نیز می تواند از موجبات طرح ایراد توسط خوانده باشد مطابق بند 1 ماده 53 قانون آیین دادرسی مدنی چنانچه به پیوستهای دادخواست برابر قانون تمبر الصاق نشده باشد مدیر دفتر دادگاه مکلف است ظرف دو روز نقض دادخواست را به طور کتبی و مفصل به خواهان اطلاع داده و از تاریخ ابلاغ به مدت ده (10) روز به او مهلت می دهد تا این نقص را رفع نماید. چنانچه در مهلت مقرر اقدام به رفع نقص ننماید، دادخواست به موحب قراری که مدیر دفتر و در غیبت مشاورالیه، جانشین او صادر می کند رد می گردد. این قرار به خواهان ابلاغ می شود و نامبرده می تواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ به همان دادگاه شکایت نماید. رای دادگاه در اینخصوص قطعی است. چنانچه مدیر دفتر بدون توجه به ایراد مزبور دادخواست را به جریان بیانداز خوانده می تواند به این موضوع ایراد کند قاضی دادگاه نیز می تواند راساً به آن توجه نماید. در این صورت مطابق ماده 66 قانون سابق الذکر، دادگاه با ذکر جهات نقص پرونده را به دفتر اعاده می دهد و دفتر مکلف است تشریفات رفع نقص را همچون موارد قبل بعمل آورد. اما در صورتیکه دادگاه نیز به نقص مزبور توجه نکند و با رسیدگی به دعوا اقدام به صدور رای نماید در این صورت این امر می تواند یکی از جهات تجدید نظر خواهی قلمداد شده و در این صورت مطابق با ماده 350 قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه تجدید نظر استان راساً تشریفات رفع نقص را بعمل آورده و در صورت عدم امکان رفع نقص اقدام به صدور قرار رد داد دعوای بدوی می نماید. به نظر می رسد رای صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر خواهی است.

 ...

216 ص فایل Word

پاور پوینت آیین نامه ایمنی کار در ارتفاع

اختصاصی از فی دوو پاور پوینت آیین نامه ایمنی کار در ارتفاع دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پاور پوینت آیین نامه ایمنی کار در ارتفاع در 122 اسلاید و شامل کلیات و تعاریف،  الزامات عمومی، نردبان، جایگاه کار، داربست، روش دسترسی با طناب، سامانه های متوقف کننده و محدود کننده سقوط، تور ایمنی، بالابرهای سیار