چکیده در آموزش اثربخش علوم تجربی، انجام آزمایش و فعالیت‌های عملی مناسب، یکی از ضروری‌ترین بخش‌های برنامه درسی است که علاوه بر کمک به درک عمیق مفاهیم و افزایش انگیزه فراگیران در یادگیری علوم، سبب پرورش مهارتهای کار با ابزار، مواد و وسایل آزمایشگاهی و نیز دست‌یابی به سطوح بالاتر حیطه‌های شناختی و مهارتهای کاوشگری و حل مسئله می‌گردد. بررسی‌ها نشان داده است که علی‌رغم انجام آزمایش در مدارس، فراگیران نمی‌توانند مهارتهای لازم برای حل مسئله و انجام پژوهش را کسب نمایند. با سطح بندی انواع فعالیت‌های آزمایشگاهی و مشخص نمودن سبک‌های متفات این نوع فعالیت‌ها با توجه به نوع رویکردهای انتخابی، میزان دخالت معلم و فراگیر و نیز میزان پیچیدگی فعالیت‌های انجام گرفته، مشخص شده است که در بیشتر مدارس، انجام فعالیت‌های آزمایشگاهی بر پایین‌ترین سطح مهارتی یعنی توصیف یک پدیده علمی متمرکز بوده و توجه چندانی به سطوح مهارتی بالاتر نمی‌شود. پژوهشگران متعددی برای رفع این مشکل و ارایه طریق، به مطالعه پرداخته و روشهای گوناگونی را ارائه کرده‌اند؛ اما در عمل هیچ کدام از روشهای پیشنهادی نتوانسته‌اند راه حل جامعی برای فایق آمدن بر مشکلات موجود و تربیت فراگیرانی فکور و کاوشگر ارایه نمایند.(هاشمی، 1388 : 2)
بررسی عوامل موثر بر یادگیری در مدارس بجنورد