برنامه ریزی مسکن مهر در شهرهای جدید کشور
اگر بشر هیچگاه ساکن نمی شد صاحب تمدن امروزیش نبود. سکنی گزیدن انسان در بستر محیط به او هستی بخشید و این هستی به تدریج، درک انسان بدوی از محیط را به سمت خودآگاهی برد و زندگی جمعی و آیینی اش تعلق به مکان را موجب شد. مسکن در ابتدا یک نیاز اساسی و زیستی، یعنی یک سرپناه است و حق اجتماعی هر فرد و خانواده ای است. فراهم آوردن شرایط مطلوب برای خانواده به عنوان بنیادی ترین تشکل اجتماعی در جهت تحقق فعالیت های خانوادگی، ثبات و همبستگی خانواده، کارکرد اصلی مسکن است و این نقش بر مشارکت خانواده در جامعه نیز تاثیرگذاراست. مسکن مناسب می تواند محلی برای آرامش و تجدید قوا در فرد باشد و او را از جنبه ها روانی آماده فعالیت کند. مسکن و محیط زیست عامل اصلی تغییر شکل شهرها هستند. بدین گونه که مسکن همواره بزرگترین کاربری شهرها بوده و میزان تامین و تولید مسکن به عنوان عامل کمی تعیین کننده در توسعه فیزیکی شهرهاست.
طرح مسکن مهر به عنوان یکی از برنامه های طرح جامع مسکن و در قالب بند «د» تبصره قانون 6 بودجه سال 86 توسط دولت به مجلس پیشنهاد و با کسب حداکثر آرای نمایندگان مردم، قانونی شد. در ابتدا اگرچه تصور می شد در قالب یک همکاری سه گانه میان وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت تعاون و مردم شکل گیرد و پس از آن با هماهنگی دستگاه ها و ارگان های مربوطه از جمله وزارت اقتصاد و سیستم بانکی کشور مراحل اجرایی را سپری کند. اما این پروژه طی این مدت به بخش های مختلف اعم از انبوه سازان، تعاونی های مسکن و اکنون هم گروه های چند نفره سپرده شده است. ایده مسکن مهر، تامین مسکن برای اقشار آسیب پذیر و جوانان است که با حذف قیمت زمین در جهت کم کاهش فاصله ایده و عمل، به اجرا در آمد. بر این مبنا واگذاری ها بدون احتساب ارزش زمین انجام گرفت و غالبا در اراضی فاقد هویت شهری عرضه شد که محاسن و معایب خاص را به دنبال دارد.
شامل 50 صفحه فایل word
پایان نامه عوامل مهم در احساس خطر، ترس و گریز از فضای شهری
