آهن از نظر شیمیایی عنصری بسیار فعال است که با اکسیژن واکنش میدهد و واسطه های را ایجاد میکند که باعث تخریب سلولی ویا تغییرDNA میشود .
آهن در واکنش های اکسیداسیون و احیا شرکت میکند.
در سلولهای نارس مغز و استخوان سنتز میشود
از دو طریق عمل میکند :
1)در ریه ها هم حاوی آهن با اکسیژن ترکیب میشود
2)در بافت ها هم اکسیژن را آزاد , دی اکسید کربن را برداشت کرده و فقط در ریه ها آزاد میکند.
میوگلوبین = پروتئین حاوی هم است و بعنوان منبع اکسیژن در داخل عضلات عمل میکند.
در تولید اکسیداتیوی ATP در داخل میتوکندری ، بسیاری از آنزیمهای حاوی آهن هم و غیر هم دخالت دارند
برخی از داروهای نامحلول در آب و ملکولهای آلی درونزا توسط سیستم سیتو کروم P-450 در کبد به ترکیبات محلول در آب تبدیل می شوند که می تواند به صفرا ترشح و سپس دفع می گردد .
آهن برای باکتری ها مورد نیاز است .
ریبونوکلئوتید ردوکتاز که آنزیم محدود کننده در سنتز DNA می باشد حاوی آهن است .
کمبود آهن روی ایمنی هومورال و سلولی اثر دارد .
دو پروتئین پیوند کننده آهن یعنی ترانسفرین د رخون و لاکتوفرین در شیر مادر با پیوند آهن مانع از دسترسی MO که برای تکثیر خود نیاز به آهن دارد می شود ، این Pr در برابر عفونت حفاظت ایجاد می کند .
RDA قدیمی آهن برای مردان و زنان بعد از سنین یائسگی ١٠ mg در روز بوده که در حال حاضر ٨mg در روز است.
RDA زنان در سنین باردار ١٥ mg در روز است تا مقدار اتلاف شده در سیکل ماهیانه را جبران کند , و ذخیره ی مناسب وکافی از آهن را برای زمان بارداری فراهم کند که در حا ل حاضر ١٨ mg در روز است .
RDA آهن برای پسران نوجوان ١٤ تا ١٨سال ١١ mg در روز است.
RDA برای سنین ١سالگی وبالاتر ٧‚٨ یا ١٠mg در روز است تا شروع دوران نوجوانی (سن ١٤)
دانلود پاورپوینت عنصر آهن دربدن