پیشگیری از اتلاف آب

اختصاصی از فی دوو پیشگیری از اتلاف آب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

14ص

بازده آبیاری پروژه های آبیاری عبارت است از نسبت آب ذخیره شده در ناحیه ریشه در مزرعه به آب تأمین شده از منبع اصلی آبیاری که در ایران مقدار آن بسیار کم گزارش شده است. یکی از      علت ها برای حصول مقادیر کم، روش نه چندان درستی است که در اندازه گیری بازده کاربرد آبیاری مزرعه به کار گرفته شده است. با اصلاح روش تعیین بازده کاربرد آبیاری مقادیر قابل قبولی در حد حتی بیش از 70 درصد حاصل می گردد. همچنین طراحی و مدیریت نادرست آبیاری سطحی منجر به بازده پایین در مزرعه گردیده که با اصلاح آنها بازده قابل قبولی حتی بیش از 70 درصد در مزرعه بدست می آید. بازده پروژه‌های بزرگ دز و یا درودزن در حد پایینی گزارش شده است ولی با توجه به مقادیر حجم آب آبیاری، بارندگی و حجم آب زهکشی در شبکه آبیاری و زهکشی مقادیر بازده پروژه‌ها بیش از 50 درصد تخمین زده می شود. با توجه به نگرش مجدد به بازده‌های کاربرد آب در مزرعه به نظر می رسد که در شرایطی که طراحی و مدیریت درستی برای آبیاری سطحی در مزرعه به کاربرده شود می توان از بازده 70 درصد برای تخمین نیاز آبیاری مزرعه استفاده کرد که می تواند با بازده آبیاری بارانی رقابت نماید. با در نظر گرفتن مدیریت «کم آبیاری» مزرعه حتی می‌توان بازدهی بیش از 70 درصد را نیز برای تخمین نیاز آب آبیاری مزرعه به کار برد. با روش هایی از قبیل تحویل حجمی آب آبیاری به مزرعه آبیاری شبانه با طولانی کردن جویچه‌های آبیاری، اعمال کم آبیاری در برنامه ریزی پروژه های آبیاری و استفاده از روش های آبیاری تحت فشار متناسب با نوع گیاه، آب و هوا، خاک و سطح آگاهی زارعین می توان از تلفات آب جلوگیری نمود. این روش‌ها فقط به عنوان نمونه ذکر شده است.

روش‌ها و سیستم‌های آبیاری ممکن است که خوب طراحی نشوند و یا در صورت طراحی خوب ممکن است که با مدیریت صحیح به کار برده نشوند. معیار ارزیابی روش‌ها و سیستم‌های آبیاری تعیین بازده آبیاری در اجزاء مختلف یک سیستم آبیاری است. بازده آبیاری عبارت است از عملکرد ایده آل هر جزئی از یک سیستم آبیاری به عملکرد واقعی آن. بنابراین با تعیین بازده‌‌های آبیاری در اجزاء مختلف یک سیستم آبیاری، مدیریت و نحوه طراحی روش‌ها و سیستم‌های آبیاری ارزیابی شده و در صورت مدیریت نامناسب و یا طراحی نادرست بایستی آنها را اصلاح کرد تا از هدر رفت آب آبیاری جلوگیری شود. با اصلاح طراحی و مدیریت روش های آبیاری، آب ذخیره شده را می توان برای تولید بیشتر محصولات کشاورزی به کار برد و در برنامه ریزی آینده برای تولید محصولات کشاورزی با محدودیت های آبی کمتری مواجه شد.

در تعیین بازده کاربرد آب در مزرعه برای روش های مختلف آبیاری مقدار آب ذخیره شده آب در ناحیه ریشه به عنوان عملکرد ایده آل و مقدار آب به کار رفته به عنوان عملکرد واقعی آن به حساب می آید. برای تعیین مقدار آب ذخیره شده در خاک از مقدار آب خاک قبل از آبیاری و بعد از آبیاری در ناحیه توسعه ریشه گیاه استفاده می شود. متأسفانه عمق ناحیه ریشه در اغلب طرح های پژوهشی تعیین بازده کاربرد آب در مزرعه کمتر از حد واقعی در نظر گرفته می شود لذا منجر به تخمین کمتر از حد واقعی بازده کاربرد آب در مزرعه می گردد. بنابراین اهداف پژوهش حاضر عبارت است از:

• تخمین دوباره بازده آبیاری پروژه های آبیاری در ایران و مقایسه آب با بازده گزارش شده یعنی حدود 33 درصد
• بررسی علل کم برآوردن بازده آبیاری در ایران
• تعیین اثر طراحی و مدیریت نادرست آبیاری در بازده کاربرد آب آبیاری در مزارع
• ارائه روش های عملی جلوگیری از هدر رفت آب

روش پژوهش

داده‌های گزارش شده توسط محققین مختلف در نقاط مختلف جمهوری اسلامی ایران دوباره تجزیه و تحلیل گردید و بازده‌های کاربرد آب در مزارع دوباره محاسبه شد. این داده‌ها در گروه‌های مختلف به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

الف- بازده کاربرد آب در مزرعه

• طرح هایی که در آنها آبیاری سطحی معقولی انجام شده و تعیین بازده کاربرد آب در مزرعه نیز در آنها صحیح انجام شده است.
• طرح هایی که در آنها آبیاری سطحی معقولی انجام شده ولی تعیین بازده کاربرد آب در مزرعه بدرستی انجام نشده است.
• طرح هایی که در آنها آبیاری سطحی بد طراحی شده ای را اجرا کرده اند.

ب- بازده پروژه های آبیاری

• تعیین بازده پروژه آبیاری دز (استان خوزستان) از روی مقادیر ورودی و خروجی آب با در نظر گرفتن بارندگی در منطقه
• تعیین بازده پروژه آبیاری درودزن (استان فارس) از روی مقادیر ورودی و خروجی آب با در نظر گرفتن بارندگی در منطقه
• تعیین بازده پروژه آبیاری دشت سیاخ (استان فارس) از طریق اندازه گیری بازده در اجزاء مختلف پروژه با طراحی بد آبیاری اجرا شده در سطح مزرعه

آب

اختصاصی از فی دوو آب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 8 ص

   یکی از مسائل خیلی مهم زندگی بشر، مسئله دسترسی به آب و روش‌های نگه‌داری و استفاده از آن بوده است. این مسئله در روزگار غار ( دوران کهن سنگی و نو سنگی) حالت بسیار حادی داشته است.

   بشر آن قدر درگیر مسائل مربوط به آب بود که موفقیتش در ساختن ظروف سفالی ـ مانند معجزه‌ای ـ باعث دگرگونی در روش زندگی او شد. اما چندهزارسال زندگی سخت باعث شده بود که موضوع آب به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های ذهنی انسان تبدیل شود. به همین دلیل بین ملت‌های تاریخی، داستان‌ها و افسانه‌هایی در مورد آب ساخته و پرداخته شد. تمام این اسطوره‌ها مربوط به اهمیت آب پاک و روش‌های استفاده از آن بود.

   در ایران باستان ایزد بانوی آب‌های پاک به نام آناهیتا اردیسوَره از فراوانی و پاکی آب‌ها مراقبت می‌کرد. این ایزد بانو چشمه‌ها، نهر‌ها، رودها، دریاچه‌ها و دریاها را پر از برکت و پاکی می‌کرد.

   در ایران باستان، پل‌ها و ساختمان‌های پیرامون چشمه‌ها و سدها همگی برای خوش یمنی به نام این ایزدبانو نام گذاری می‌شدند. هنوز نام‌هایی نظیر پل دختر، بند دختر، چشمه دختر، بین مردم نواحی مختلف، یادگار احترام به این ایزدبانوست.

   در تاق بستان کرمانشاه نقشی از آناهیتا باقی مانده است: بانویی بلند بالا و شکوهمند که ظرفی در دست دارد و آب از آن جاری است.

   در شهر کنگاور نزدیک کرمانشاه، بزرگ‌ترین معبد شناسایی شده ناهید هنوز پابرجاست.

   روی ظرف‌های سفالی روزگار نوسنگی برای برکت و پاکی آب، نقش و نگار پرندگان آبزی و بزکوهی به عنوان نگهبانان آب، به فراوانی نقش شده است

آب نه تنها فراوان‌ترین، بلکه غیرمعمول‌ترین ماده در روی زمین است. دارای ویژگی‌هایی است که بعضی از آن‌ها از قانون‌های عمومی طبیعت پیروی نمی‌کنند. آب تنها ماده‌ای است که در شرایط عادی، یعنی فشار و دمای طبیعی، همزمان در هر سه حالت جامد، مایع و گاز می‌تواند وجود داشته باشد. در یک روز زمستانی آب در سطح حوض یا استخر به حالت جامد، در زیر یخ به حالت مایع و در آسمان به حالت گاز یا بخار وجود دارد. مولکول‌های آب پیوسته در حرکتند. جامد بودن یا مایع بودن یا گاز بودن آب بستگی به سرعت این حرکت دارد. مولکول‌های آب در حالت جامد از هم دور و جدا هستند و تقریبا بی حرکتند. در حالت مایع تقریبا نزدیک به هم هستند و آزادانه حرکت می‌کنند. مولکول‌های آب در حالت گاز حرکتی تند دارند و به یکدیگر برخورد می‌کنند.

یکی دیگر از ویژگی‌های غیر معمولی آب آن است که آب، برخلاف مواد دیگر، در هنگام منجمد شدن منبسط می‌شود و حجمش افزایش می‌یابد. قاعده عمومی این است که ماده، خواه گاز یا مایع یا جامد باشد، هرچه سردتر شود، منقبض می‌شود و حجمش کاهش می‌یابد. آب هم در دماهای بالاتر از 4 درجه سلسیوس از این قاعده پیروی می‌کند، ولی هرچه دمای آن از 4 درجه سلسیوس کمتر شود، منبسط می‌شود و حجمش افزایش می‌یابد. وقتی که به حالت جامد یعنی یخ در می‌آید بر حجم آن به اندازه یک یازدهم حجم اصلی افزوده می‌شود. به سبب همین ویژگی است که در زمستان لوله‌های آب می‌ترکند و دیواره حوض‌ها و استخرها می‌شکنند، ولی اگر آب بر اثر یخ زدن منقبض می‌شد یخ بر روی آب شناور نمی‌ماند. یخ‌ها به ته آب می‌رفتند و کم کم دریاها و اقیانوس‌ها پر از یخ می‌شدند. آن وقت، زندگی در دریاها و اقیانوس‌ها نابود می‌شد. حتی شاید نخستین نشانه‌های زندگی، که گفته می‌شود در آب آغاز شده است، پدید نمی‌آمد.

یک لیتر آب [خالص] در دمای 4 درجه سلسیوس [و یک اتمسفر فشار] یک کیلوگرم جرم دارد. به بیان دیگر جرم حجمی آب در 4 درجه سلسیوس یک گرم بر سانتیمتر مکعب است. دانشمندان برای تعیین جرم حجمی مواد دیگر، جرم آن‌ها را با جرم آب می‌سنجند.

آب یکی از بهترین حلال‌ها است و تقریبا هر ماده‌ای را می‌تواند حل کند. آب روان سخت ترین سنگ‌ها را هم به تدریج حل می‌کند و مواد حل شده را به دریاها و اقیانوس‌ها می‌برد. آب مواد غذایی موردنیاز جانوارن را نیز حل می‌کند. مواد غذایی موجود در خاک، پس از حل شدن در آب، به سلول‌های گیاهان می‌رسند و سبب رشد آن‌ها می‌شوند. غذاهایی هم که انسان یا جانوارن می‌خورند، پس از حل شدن در آب جذب سلول‌های بدن آن‌ها می‌شوند. جانداران می‌توانند آب مورد نیاز خود را از هر نوع محلولی که دارای آب باشد به دست آوردند.

آب پس از جیوه، درارای بیشترین کشش سطحی است. کشش سطحی نیرویی است که بر سطح مایع وارد می‌آید و سبب می‌شود تا مساحت سطح آن مایع به حداقل برسد. کشش سطحی آب نتیجه به هم پیوستگی مولکول‌های آب به یکدیگر از یک طرف و به هم پیوستگی مولکول‌های سطحی آب به مولکول‌های داخلی آب از طرف دیگر است. پیوستگی مولکول‌های آب به یکدیگر به قدری است که آب می‌تواند اجسام سنگین‌تر از خود را بر سطح خود نگه دارد. به سبب همین ویژگی است که می‌توان سوزنی را به طور افقی روی آب شناور کرد و بعضی از حشره‌ها می‌توانند روی آب بایستند یا راه برودند. این ویژگی را هنگام چکیدن آب از شیر آب نیز می‌توان دید. وقتی که آب قطره قطره فرو می‌ریزد، نخست هر قطره به شیر آب می‌چسبد و آویزان و سپس کشیده می‌شود و سرانجام به صورت کره بسیار کوچکی در می‌آید و فرو می‌افتد. کشش سطحی سبب چسبندگی هم می‌شود. همین ویژگی سبب می‌شود که آب به لبه شیر آب، به دست و بدن، به ظرف‌های گوناگون و بسیاری از چیزهایی که با آنها تماس پیدا می‌کند، بچسبد و آنها را تر کند. البته میزان چسبندگی آب به همه مواد یکسان نیست. مثلا آب به پارافین نمی‌چسبد. به سبب همین ویژگی چسبندگی است که آب از دیواره‌های ظرف‌های باریک استوانه شکل بالا می‌رود و سطح آن گود به نظر می‌رسد. این پدیده را مویینگی نامیده‌اند. مویینگی که در زیست شناسی اهمیت بسیار دارد، از عواملی است که سبب می‌شود آب موجود در خاک، به صورت مایعی زندگی بخش، از راه ریشه و ساقه به قسمت‌های گوناگون گیاه برسد