سقوط از ارتفاع
- سقوط به دلیل عدم داشتن مهارت حین ورزشهایی مثل ژیمناستیک یا آکروبات
- شیرجه زدن به داخل یک استخر کم‌عمق و برخورد با کف آن
- پرتاب شدن از روی اسب یا موتورسیکلت
- کاهش ناگهانی سرعت در داخل یک وسیله نقلیه
- افتادن یک جسم سنگین به روی بدن
- آسیب به سر یا صورت
برای دانلود کل پاپورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:
برای بسیاری از بیمارانی که از دردهای مزمن رنج می برند، هر روش درمانی جدید که تسکین درد را به همراه داشته باشد جالب توجه است.
در این میان درد ناحیه ستون فقرات و گردن شیوع بیشتری دارد و تقریبا تمامی کهنسالان با آن آشنا هستند.
امروز می خواهیم روشی را به شما معرفی کنیم که اهمیت خاصی برای ستون مهره ها قائل است.
متخصصان این شیوه درمانی که کایروپرکتیک نامیده می شود، منشاء اغلب بیماری ها را ناهنجاری های ستون فقرات و اعصاب مرتبط با آن می دانند.
امروزه این شاخه از طب مکمل در سراسر جهان هواداران خاص خود را دارد. ناهنجاری های مهره ها همواره مورد توجه طبیبان بوده است.
در تمامی تمدنهای کهن از ایران باستان تا یونان و بومیان قاره امریکا شواهدی از ارائه روشهای ویژه درمان ناهنجاری های ستون مهره ها در دست است که حاکی از اهمیت ستون فقرات در سلامت عمومی بدن از دیدگاه طب سنتی است.
با وجود این مساله ، معرفی کایروپرکتیک به عنوان نگرشی نوین در درمان بیماری ها به سال 1895بازمی گردد.
در این سال دانیل پالمر که مشغول تحقیق و بررسی در زمینه آناتومی و فیزیولوژی انسان بود، به حقایق جالبی در زمینه علت ناشنوایی مستخدم خود در دانشگاه Iowa دست یافت.
پس از معاینه ، وی علت ناشنوایی را وجود یک مهره نابجا در ناحیه فوقانی ستون فقرات بیمار تشخیص داد. جالب این که با برگرداندن این مهره به مکان طبیعی ، بیمار مجددا شنوایی خود را به دست آورد.
این اتفاق ساده سرآغاز تکامل علم کایروپرکتیک توسط پالمر شد. وی 2 سال بعد نخستین کالج علمی را برای آموزش متخصصان این رشته تاسیس کرد. پالمر مجذوب هوشیاری فطری انسان و ارتباط آن با سیستم عصبی شد.
وی معتقد بود کایروپرکتیک علم زندگی و هنر ایجاد هماهنگی میان سیستم عصبی و ستون فقرات است. امری که در نهایت درمان بیماری ها را به دنبال دارد. متخصصان کایروپرکتیک معتقدند اغلب بیماری ها مرتبط با ناهنجاری ها و حالات غیرطبیعی ستون مهره هاست.
براساس این دیدگاه ، بدن انسان توانایی بهبود خود به خود را دارد و همواره در جهت کسب این توازن حرکت می کند. کایروپرکتیک برای سیستم عصبی نقش اساسی در ایجاد تعادل و حفظ سلامت قائل است و ناهنجاری های استخوان های درون مفاصل یا مهره ها مانع از جریان طبیعی در طول رشته عصبی شده و در نتیجه سلامت بدن را به مخاطره می افکند.
متخصصان از طریق دستکاری استخوان ها، عضلات و مفاصل مرتبط با آنها بخصوص در ناحیه ستون مهره ها سعی در اصلاح این ناهنجاری ها دارند.
لغت کایروپرکتیک از کلمات Cheiro به معنی دست و Praktikos به معنای انجام دادن تشکیل شده است. بدیهی است در این روش تاکید بر اصلاح حالات غیرطبیعی توسط دستهای متخصص باتجربه و آموزش دیده است.
قوانین اساسی درمان
1- اصل اصالت حیات:
مطابق این عقیده ، بدن انسان توانایی ذاتی بهبود را دارد. نیروی حیاتی از طریق سیستم عصبی در سراسر بدن ساطع می شود و درواقع اعصاب هدایتگر و رسانای نیروی زندگی هستند.
با تنظیم دوباره بی نظمی در ستون مهره ها و مفاصل که هادی نیروی حیاتی هستند، متخصص کایروپرکتیک هرگونه انسداد در برابر عبور طبیعی این جریان را برطرف می کند. برخلاف طب رایج ، متخصصان کایروپرکتیک مستقیما به درمان بیماری اقدام نمی کنند، بلکه با تقویت توانایی بهبود خود به خود بدن ، بیماری را درمان می کنند.
اعتقاد به وجود نیروی حیاتی در تمامی رشته های طب مکمل از اصول اساسی به شمار می رود. این نیرو در طب سنتی چین «چی »، در طب سنتی هند «پرانا» و در هومیوپاتی و کایروپرکتیک نیروی حیات نامیده می شود.
2- تمرکز بر ناهنجاری های استخوان ها:
هنگامی که یک یا چند استخوان از ستون مهره ها جابه جا می شوند، بر اعصاب نخاعی فشار وارد می کنند. آسیب به اعصابی که از ستون فقرات منشعب می شوند، در اثر فشار یا تحریک موجب ایجاد اختلال در علایم و پیامهای عصبی در طول رشته اعصاب می شود و نتیجه چنین اتفاقی بروز بیماری در اندام هدف این پیامهاست.
اساس تئوری کایروپرکتیک بر این نکته استوار است که این حالات غیرطبیعی مهره ها و مفاصل عملکرد طبیعی نوروفیزیولوژیک را در بدن تحت تاثیر قرار داده و موجب پیدایش انواع بیماری ها می شود.
شامل 5 صفحه word
ستون فقرات که ستون مهره ها نیز خوانده می شود، بدن را در وضعیت قائم نگه می دارد؛ تکیه گاه سر است و طناب نخاعی را دربر گرفته، از آن محافظت می کند. ستون فقرات از ۳۳ استخوان به نام مهره تشکیل شده است. مفاصل و دیسک های حاوی بافت لیفی در بین مهره ها، ستون فقرات را انعطاف پذیر می کنند و باعث پایداری رباط ها و عضلات و کنترل حرکات آن می شوند.
اسکلت استخوانی سر و صورت را در مجموع جمجمه (Skull)می‌گویند که مغز درون آن قرار گرفته است
استخوان بندی تنه مهره‌داران ، شامل ستون فقرات و قفسه سینه است. ستون فقرات (Vertebral Column) ، محور مرکزی بدن را تشکیل داده و در عقب ناحیه تنه و در خط وسط قرار گرفته و از قاعده جمجمه (Skull) شروع شده و در تمامی گردن و طول تنه امتداد دارد.
اطلاعات اولیه
استخوانها و مفاصل ، روی هم اسکلت بدن را تشکیل داده و با کمک عضلات ، باعث ایجاد حرکت می‌شوند. استخوانها نوعی بافت همبند متراکم می‌باشند که سلولها و رشته‌های آن در ماده زمینه‌ای کلسیفیه شده‌ای به‌نام ماتریکس محصور شده‌اند. استخوان از مواد آلی و مواد معدنی تشکیل شده است. مواد آلی تقریبا 3/1 وزن استخوان را تشکیل داده و شبکه‌ای با خاصیت ارتجاعی در درون استخوان تشکیل می‌دهند. 3/2 باقیمانده ، از مواد معدنی از قبیل کلسیم و فسفر تشکیل یافته و سختی استخوان را باعث می‌شوند. استخوانها در بدن وظایف متعددی را بر عهده دارند.
ستون فقرات تکیه گاه محکم بدن است و بار سنگین سر ، دستها و تنه را که تقریبا 3/2 وزن تمام بدن است تحمل میکند. نخاع و ریشه‌هایی که از آن جدا می‌شوند طوری در داخل مهره‌ها قرار گرفته‌اند که هنگام حرکات طبیعی ستون فقرات هیچگونه آسیبی نمی‌بینند. به ناحیه پشتی ستون فقرات 12 دنده متصل می‌گردد که مانند دو چنگک از راست و چپ تا دور قلب ، ریه‌ها و قسمتی از اعضای درون شکم را فرا گرفته و آنها را حفاظت میکند.
فیزیولوژی ستون فقرات
ستون مهره‌ها از 26 مهره استخوانی تشکیل شده است. این مهره‌ها طوری به هم وصل شده‌اند که یک ستون استخوانی را درست کرده اند. در داخل هر کدام از مهره‌ها سوراخ بزرگی وجود دارد. این سوراخها در طول ستون مهره‌ها مجرایی را تشکیل می‌دهند که نخاع ، یعنی طنابی که از مغز جدا میشود در داخل آن قرار گرفته است. اتصال مهره‌ها به یکدیگر بسیار دقیق است و آن چنان استحکامی به ستون مهره‌ها می‌دهد که وزن بدن را به راحتی تحمل میکند و به چپ و راست؛ جلو و عقب نیز خم میشود، و در همین حال نخاع را که ساختمان عصبی بسیار ظریف و مهمی است، در داخل خود محافظت میکند.
وقتی به ستون مهره‌ها از روبرو و یا از پشت نگاه می‌کنیم کاملا مستقیم است، یعنی هیچ انحرافی به اطراف ندارد؛ ولی وقتی از پهلو به آن نگاه می‌کنیم در آن پیچ و خم دیده میشود، یعنی در قسمت گردن و کمر به طرف داخل بدن فرو رفته و در ناحیه پشت و لگن برجسته است. این وضعیت باعث میشود که ستون مهره‌ها وزن بدن را خیلی بهتر تحمل کند و در عین حال، در موقع ایستادن انسان بتواند کنترل بدن خود را حفظ کند. ستون مهره‌ها در ناحیه گردن از 7 مهره ، در سینه از 12 مهره در قسمت کمر از 5 مهره و در ناحیه لگن از 2 مهره ، یعنی مهره‌های خاجی و دنبلانچه ، درست شده است.
شامل 16 صفحه word
آناتومی
ستون فقرات از 24 مهره متحرک (7 مهره گردنی ، 12 مهره پشتی، 5 مهره کمری) و تعدادی مهره ثابت (5 مهره ساکروم و تعدادی استخوان دنبالچه) تشکیل یافته است. این ستون آنقدر محکم است که می تواند بدن را حمایت کرده و نخاع را در درون خود به خوبی محافظت نماید، و در مقابل تا آنجا انعطاف پذیر است که اجازه می دهد حرکات متنوعی بر حول آن انجام گیرد. این انعطاف پذیری بیشتر مدیون صفحات یا دیسک های بین مهره های متحرک (به جز دو مهره اول گردنی) و زاویه اتصال سطح مفاصل در مناطق مختلف ستون فقرات است.
هر بخشی از ستون فقرات (گردنی، پشتی و کمری) ویژگی های خاص خود را دارند. همچنین در هر بخش تفاوتهای ناچیزی به چشم می خورد.
نخاع شوکی در میان ستون فقرات محاط شده است. ریشه های عصبی از نخاع منشعب شده و از میان سوراخهای بین مهره ای بخش های قدامی که از پدیکولهای مهره های مجاور هم تشکیل شده بیرون می آیند
مهره گردنی
مهره های گردنی کوچکترین مهره های ستون فقرات هستند. به شکل دوک می باشند و در مقایسه با اندازه مهره از جلو به پشت، مهره از پهلو به پهلو پهن تر است. از سوراخ های عرضی مهره ها سرخرگ مهره ای می گذرد.
اولین مهره گردنی اطلس نام دارد که به جمجمه متصل می شود. اطلس دارای جسم مهره ای نیست، اما به وسیله زائده دندانه ای دومین مهره گردنی یا آسه (axis) نگهداری می شود. این زائده به سر و مهره اطلس اجازه می دهد تا بر روی سطوح مفصلی مهره آسه بچرخند. هفتمین مهره گردنی به طور طبیعی انحنای ملایمی دارد که از بخش قدامی محدب است. زمانیکه این مهره آسیب می بیند، عضلات حاشیه مهره دچار اسپاسم شده و انحنای آن از میان می رود انحنای اضافی می تواند وضعیت عمومی و طبیعی ستون فقرات و لگن را دچار اختلال سازد.
عضلات گردنی
از آنجائیکه گردن تحرک زیاد را با حفاظت کافی از نخاع توام کرده است، وجود عضلات بهم پیوسته و پیچیده و در این ناحیه به حمایت و حفاظت از گردن کمک زیادی می کنند. یک هماهنگی مشترک در استفاده از عضلات وجود دارد بطوریکه حرکت و حمایت می توانند بطور همزمان رخ دهند. برخی از عضلات مهمی که در ارتباط با حرکت مهره های گردنی فعالند به شرح زیر می باشند.
1- Iongissimus cervicis (عضله طویل گردنی): از زوائد عرضی مهره های چهارم و پنجم پشتی شروع می شود و تا داخل زائده عرضی دومین تا ششمین مهره گردنی ادامه می یابد. وظیفه : گردن را باز می کند.
2- Iongissimus capitis (سری طویل): از نیمه پائینی Iigamentum nuchae و خارهای 7c تا 8T ادامه دارد و به زائده ماسئوئید الحاق می گردد. وظیفه : گردن را باز کرده و سر را می چرخاند.
3- Splenius capitis (مهره ای سری): از نیمه پائینی Iigamentum nuchae و مهره های 7c تا 8T ادامه دارد. یا عضله به زائده ماستوئید الحاق می گردد.
4- Splenivs cervicis (مهره های گردنی): از مهره های 3T 6 T ادامه دارد،و به زوائد عرضی 1 C تا 3 C ملحق می شود.
وظیفه عضلات مهره ای باز کردن گردن در موقعی است که دو طرف گردن با هم کار می کنند، زمانیکه یک طرف گردن بطور جداگانه کار می کند، سر به یک طرف کشیده شده و صورت به همان سمت می چرخد.
5 – Iliocostalis cervicis : از زوایای شش دنده اول شروع شده و به زوائد مهره های چهارم تا ششم گردنی ملحق می گردد. وظیفه : گردن را باز میکند.
6- عضلات دیگری که در رابطه با حرکات گردن می باشند عبارتند از:
الف: ذوذنقه ای
ب: بالابرنده کتف
ج: جناغی- چنبری- پستانی (Sternocleidomastoideus)
شبکه های عصبی مهره های گردنی
دو شبکه عصبی از ستون مهره های گردنی انشعاب پیدا می کند. شبکه سرویکال که از انشعاب قدامی 1C ، 2C ، 3C، 4C، تشکیل می یابد و دارای سه شاخه اصلی کوتانئوس (پوستی) ، حرکتی، و فرنیک. شبکه براکیال از انشعاب قدامی 5C، 6C، 7C، 8C، 1T جدا می شود و عصب تغذیه کننده اندام های فوقانی را می سازد. شبکه براکیال از ریشه هائی شکل گرفته که به هم می پیوندند و تنه ها را بوجود می آورند و سپس تقسیم می شوند تا طناب های شبکه براکیال را بسازند. از این طناب ها اعصاب اولنار،رادیال، مدیال، و ماسکولوکوتانیوس (musculocutaneous) منشعب می شوند.
گردش خون :
گردن از رگهای خونی حیاتی تغذیه می شوند که مغز را نیز مشروب می کنند. بخش قدامی از رگهای خونی کاروتید داخل و خارجی تشکیل شده، در حالیکه رگهای مهره ای در بخش خلفی و از میان مهره ها می گذرند.
دفورمیتی ها
دفورمیتی ها که به صورت اکتسابی یا مادرزادی هستند می توانند بیانگر ناهنجاری زمنیه ای استخوان یا مفصل یا نسج نرم باشند.
دفورمیتی های مادرزادی
دفورمیتی های با اشکال غیر طبیعی مادرزادی بنا به تعریف ، در اثر اختلال در تکامل نسج به محدوده آنها دفورمیتی ها را در زمان تولد می توان مشاهده نمود ولی برخی از آنها تا قبل از سپری شدن مدت زمانی از تولد قابل تشخیص نیستند .شدت این دفورمیتی ها از حد بسیار زیاد بطوری که منجر به مرگ جنین در داخل رحم می شوند تا حد خفیف به گونه ای که اختلال چندانی در فعالیت ساختمان مربوطه به وجود نمی آورند متغیر است . میزان شیوع دفورمیتی های مادرزادی در کشور های مختلف و نزد نژادهای گوناگون فرق می کند مثلاً در بریتانیا دو تا سه درصد از افراد دچار ناهنجاری قابل توجهی در قسمتی از بدن خود می باشند و نیمی از این ناهنجاری ها مربوط به دستگاه اسکلتی حرکتی است.
علل دفورمیتی های مادرزادی
اختلال در تکامل ساختمان بدن می تواند به علت ناهنجاری ژنتیکی یا شرایط نامناسب محیط یا هر دو باشد متخصصین ژنتیک با مطالعه بستگان افراد بیمار و همچنین دوقولهای یکسان توانسته اند به اثر عوامل محیطی و ژنتیک در ایجاد بسیاری از ناهنجاری های شناخته شده پی ببرند .
ناهنجاری های ژنتیک نظیر جهش در یک کروموروم کامل با جهش در قسمتی از کروموزوم یا یک ژن می توانند به بروز ناهنجاری ساختمانی بینجامند . به عنوان مثال منگولیسم یا سندروم داون در اثر تریزومی کروموزوم بیست و یک به وجود می آید و اکندروپلازی به علت جهش در قسمتی از یک کروموزوم ایجاد می گردد . ناهنجاری ژنتیک ممکن است از والدین به ارث نرسد بلکه در اثر بروز جهش در سلول زاینده ایجاد شود .
شرایط نامناسب محیط تاکنون بخوبی مورد بررسی قرار نگرفته اند. مطالعات انجام شده بر روی حیوانات نشان می دهد که بسیاری از عوامل محیطی نظیر غذا، هورمون، ترکیبات شیمیایی، عوامل فیزیکی و میکرو ارگانیسمهای عفونت زا بر تکامل ساختمان بدن اثر می گذارند و بسته به آن که عامل محیطی در چه زمانی از دوران بارداری اثر می گذارد، عضوی از بدن که عمدتاً دچار ناهنجاری می شود فرق می کند. با این حال از میان عوامل مذکور، فقط نقش چند تا از آنها (در صورتی که در مراحل اولیه بارداری اثر بگذارند) در بروز ناهنجاریهای انسان به اثبات رسیده است. از عواملی که تاثیر شان در بروز ناهنجاریهای انسان مشخص شده است می توان رادیاسیون، ویروس سرخجه و داروهایی نظیر آمینوپترین و تالیدمید را ذکر کرد.
تاثیر توام عوامل ژنتیک و محیطی. بر اساس مطالعات انجام شده بر روی بستگان فرد بیمار و دو قلوها به نظر می رسد که شایعترین انواع ناهنجاریهای مادرزادی انسان به علت تاثیر توام عوامل ژنتیک و محیطی بروز می کنند. میزان تاثیر یک عامل محیطی احتمالا بر روی جنینهای در حال رشد مختلف فرق می کند بطوری که برخی از جنینها بطور طبیعی نسبت به آن عامل مقاوم هستند و برخی دیگر نسبت به آن آسیب پذیر می باشند. با توجه به توضیحات مذکور به نظر می رسد ناهنجاری مادرزادی در موقعی بروز می کند که عامل محیطی بر روی سلولهایی که بخاطر ژنومشان نسبت به آن عامل آسیب پذیر هستند اثر کند.
اهمیت ناهنجاریهای مادر زادی
بسیاری از ناهنجاریهای دستگاه اسکلتی - حرکتی که به طور مادرزادی ایجاد می شوند اهمیت زیادی ندارند چرا که خیلی بندرت بروز می کنند و یا کار چندانی برای درمان آنها نمی توان انجام داد؛ از سوی دیگر برخی از ناهنجاریهای مادرزادی برای جراحان ارتوپدی حائز اهمیت هستند و با تلاش و اقدامات پیگیر این گروه از پزشکان قابل درمان می باشند. از میان این ناهنجاریها می توان دررفتگی مادرزادی مفصل هیپ، پا چنبری ماردزادی، اسپینابیفید، اسکولیوز مادرزادی (انحراف جانبی ستون مهره ها به صورت مادرزادی)، استئوژنز امپرفکت (استخوان سازی ناقص)، و دنده گردنی را ذکر کرد.
بروز بیماری در سنین بزرگسالی به علت زمینه مساعد
امروزه بخوبی مشخص شده است که بعضی از افراد که در زمان تولد ظاهرا سالم هستند بخاطرزمینه ژنتیکی نامناسبی که دارند در مراحل بعدی عمر دچار اختلالات ارتوپدی می شوند. از میان این اختلالات که پس از سپری شدن مدتی از عمر بیمار بروز می کنند می توان انواع خاصی از استئوآؤتریت،(بخصوص آستئوارتریت مفصل هیپ) و اسپوندیلیت انکیلوزان و آرتریت نقرسی و تب روماتیسمی و اسکولیوز ایدیوپاتیک و استئوکندریت دیسکان و جمع شدگی دوپویترن را ذکر کرد.
دنده گردنی
دنده گردنی به علت رشد مادرزادی بیش از حد زائده عرضی مهره هفتم گردنی است. در سنین بالا با ضعف عضلات ناحیه کمربند شانه ای و افتادگی شانه، علائم عصبی ظاهر می شود، اما در جوانان علائمی ندارد.
این بیماری بخصوص در زنان میانسال یا در شغل های با بلند کردن وزنه سنگین و به دنبال بیماری حاد که با ضعف عضلانی همراه است دیده می شود.
پاتولوژی
رشد بیش از حد زائده دنده ای می تواند یکطرفه یا دو طرفه باشد.
ولی اغلب موارد دو طرفه است. از یک برجستگی کوچک استخوانی که در بیشتر موارد با یک دنباله فیبرو همراه است تا یک دنده کامل متغیر است. شریان ساب کلاوین و تنه تحتانی شبکه بازویی بر روی دنده قوس می زنند و بیشترین مقدار فشار و کشش بر آن ها وارد می شود. تظاهرات عصبی و عروقی در اثر تحت فشار قرار گرفتن آن ها ایجاد می شود. همچنین پرتاب آمبولی مکرر به اندام فوقانی از علائم دیگر فشار بر شریان است با کشش به سمت پایین اندام مثلا هنگام حمل یک وزنه سنگین این فشردگی تشدید می شود (تصویر 1-1)
تصویر (1-1) دنده گردنی قسمت قدامی شریان ساب کلاوین و طناب تحتانی شبکه بازویی را بر روی عضله اسکالن می فشارد .
علایم بالینی
در اکثر موارد بدون علامت است. در صورت بروز علایم در ابتدای بلوغ ظاهر می شود. تظاهرات عصبی شامل علایم حسی و حرکتی است. علایم حسی شامل درد، پارستزی در ساعد و دست است که در سمت داخل (اولنا) مشخص تر بوده، افلب باتغییر وضعیت بازو به طور موقت برطرف می شود. علایم حرکتی نیز به صورت ضعف پیشرونده و ناتوانی در انجام حرکات ظریف است. بیمار از افتادن اجسام و ضعف دست و خواب رفتگی اندام شکایت دارد.
در معاینه معمولا ناحیه ای در ساعد یا دست وجود دارد که دچار اختلال حسی و گاهی به صورت بی حسی کامل می باشد. ممکن است اتروفی عضلات برجستگی تنار با عضلات بین استخوانی و هیپوتنار وجود داشته باشد. تظاهرات از سیانوز ساعد و دست تاگانگرن انگشتان متغیر است. نبض رادیال ضعیف و یا ممکن است وجود نداشته باشد. مجموعه علایم فوق به نفع درگیری عصب اولنا است و اگر علائم عصب مدیان مشاهده شود، بیشتر به نفع پارگی دیسک بین مهره ای است.
تست ادسون در این موارد مثبت است. یعنی با چرخاندن سر به سمت مبتلا، اکستانسیون کامل گردن و نفس عمیق علایم بالینی ایجاد و یا تشدید میشود.
تظاهرات رادیولوژیک
در رادیوگرافی قدامی- خلفی فقرات گردنی دنده غیر طبیعی دیده می شود. در صورتی که اندازه آن کوچک باشد، رادیو گرافی مایل بهتر است. در موارد علایم عروقی و شک انسداد عروقی، آرتریوگرافی توصیه می شود.
تشخیص افتراقی
هرنی دیسک گردن: اغلب موارد پنجمین دیسک گردنی مبتلا است و علایم در عصب مدیان دیده می شود.
نبض رادیان تغییری ندارد و با فشار بر روی سر علائم شدیدتر می شود. موارد دیگر شامل: ضایعات عصب اولنار، سندرم رینود، سیرنگومیلی و تومورهای کانال نخاعی است.
درمان
برچسب شدت علایم و نشانه ها درمان متفاوت است. در موارد خفیف، فیزیوتراپی و آموزش ورزشهایی جهت تقویت عضلات شانه برای بالا بردن شانه کافی است. در مواردی که علایم عصبی یا عروقی کاملا مشخص است و بویژه اگر شدت این علائم رو به افزایش باشد می توان عمل جراحی را پیشنهاد نمود.
عمل به این صورت است که عضله اسکالنوس (نردبانی) Scalenus syndrome قدامی را قطع می کنند و در صورتی که این کار موجب فشار وارده بر تنه تحتانی شبکه براکیان نشد به قطع عضله اسکالنوس میانی و برداشتن دندۀ کردنی اقدام می کنند. در صورتی که تشخیص انسداد شریان ساب کلاوین قبل از بروز تغییرات بازگشت ناپذیر در اندام فوقانی داده شود، رفع انسداد از طریق انجام عمل جراحی می تواند موجب برطرف شدن علایم اختلال جریان خون شود.
درمان با ورزش
*پروتکل Edgelow
پروتکل Edgelow به بیماران آموزش می دهد چگونه تحت نظارت و راهنمائیهای یک پزشک، کنترل شرایط جسمی خود را بهبود بخشند. بخشهای مختلف این برنامه در شکل(2-1) نشان داده شده اند. در این شکل بیمار در قسمت بالای نمودار قرار گرفته تا بر بیمارمدار بودن برنامه تاکید شود.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 34 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود پاورپوینت نصب و اجرای بیس پلیت و ستون فلزی 71 اسلاید