لینک پرداخت و دانلود پایین مطلب
فرمت فایل : word
تعداد صفحه : 4
پذیرفتن و طرد کردن
توجه و بی توجهی
دیکتاتوری و دموکراسی
بی عدالتی والدین
عده ای از روانشناسان به نقش مادر و پدر در تربیت فرزندان تأکید زیاد دارند. فضای روانی میان کودک و فرزندان را می‌توان براساس چند ضابطه مورد بررسی قرار داد. مثلاً طرز تلقی والدین به کودک می‌تواند بی اعتنایی، سلطه، محافظت کنند، سرد، پرخاشگر، گرم، عناد آمیز، طرد کننده و……… باشد. برخی محققان مانند بالدوین، کلاهورن و بریس مختلف را در فضای روانی میان والدین و کودک مشاهده کرده اند :
1- پذیرفتن و طرد کردن – این بُعد به شدت گرمی و صمیمیتی که اولیاء نسبت به کودک خود ابراز میکنند مربوط می‌شود، تحقیقات بین فرهنگی نشان میدهد که در این مورد تفاوتهای چشمگیر میان ملتها و حتی گروههای یک جامعه وجود دارد
2- توجه و بی توجهی – این بعد به شدت محافظت، مراقبت و توجه اولیاء نسبت به کودک مربوط می‌شود، این حالت می‌تواند از مواظبت و مراقبت شدید اولیاء از کودک در مورد روبرو شدن با مسایل زندگی تا بی اعتنایی، عدم مراقبت و عدم توجه افراطی ارائه یابد.
3- دیکتاتوری و دموکراسی – مربوط به میزان اشتراک کودک در فعالیتها و تصمیمات خانواده است غیر از این موارد توجه یا عدم توجهها، به فرزندان نیز مهم است. هم چنان که توجه پدر به دختران و میزان محبت با آنها، نوازش و در آغوش کشیدن آنها می‌تواند در روحیه دختر و جلوگیری از انحراف او مؤثر باشد. انرژی خاص که در پدر به عنوان مرد وجود دارد. اگر به درستی به فرزند دختر یا به عکس منتقل شود. نیاز عاطفی و حتی جسمی فرزندان را تأمین کرده و از انحراف آنان در سن بلوغ و نوجوانی جلوگیری می‌کند.
نقش پدر و مادر در تربیت فرزند
