گسترش سلاحها: نظری اجمالی به مسئله هزینه ها و منافع
کشوری که می خواهد بر سلاحهای کشتار جمعی دست یابد در درجه اول از خود بپرسد که دستیابی به این سلاحها، بویژه سلاحهای هسته ای در مجموع برای آن کشور خوب است یابد. برای یافتن پاسخ درست باید جنبه های اقتصادی، سیاسی، زیست بومی، و نیز امنیتی را مورد بررسی قرار داد. همه این مسائل با یک استراتژی امنیتی موفق و سالم مربوط است و بر آن اثر می گذارد.
«مسائل اقتصادی»
یک اقتصاد سالم نه تنها ثبات سیاسی و اجتماعی داخلی را تقویت می کند بلکه به کشور اجازه می دهد که سلاحهای لازم را تولید کند و نیروهای مسلح نیرومندی را که از نظر استراتژیکی سودمند باشند و به وجود آورد یک موضوع اساسی برای کشوری که در اندیشه برنامه سلاحهای هسته ای، شیمیایی، یا میکروبی است این است که چنین فعالیتی به رشد و رفاه اقتصادی کمک می کند یا به آن آسیب می رساند. ممکن است بعضی از کشورها بخواهند این سلاحها و فن شناسی مربوط به آن را صادر کنند تا مقداری از هزینه های مربوط به پژوهش و تولید و به کارگیری آن جبران شود.
اگر به دلایل اقتصادی چنین سلاحهایی صادر شود ممکن است دشواریهای سیاسی پدید آید، زیرا داد وستد سلاحهای کشتار جمعی در مقایسه با فعالیتهای دیگر سودآور، یک صنعت پررونق یا خوشایند نیست. یک مسئله اقتصادی دیگر در این مورد این است که امنیت ملی یا سیاست داخلی یا هر دو ایجاب می کند که چنین برنامه ای سری بماند و یا می تواند به گونه ای آشکار انجام گیرد.
«مسائل سیاسی»
یک سود سیاسی چیزی است که به یک حکومت وجهة مطلوبتری می بخشد و بر ثبات دولت در امر حکومت کردن می افزاید یک هزینة سیاسی چیزی است که از حیثیت یا وجهة حکومت می کاهد یا به توانایی آن برای حکومت کردن در داخل و وزنه دیپلماتیک آن در خارج آسیب می زند، آنچه در سطح سیاسی اتفاق می افتد می تواند بر اقتصاد و نیز سیاستهای زیستبومی و امنیتی تأثیر فراوان داشته باشد.
«مسائل امنیتی»
مسائل امنیتی فراوانی وجود دارد که باید آن ها را به حساب آورده شک نیست که افزودن بر امنیت مهمترین توجیه بیشتر برنامه های تسلیحاتی است، اما یک برنامة سلاحهای کشتار جمعی می تواند به امنیت کشور آسیب نیز برساند. اگر به نظر رسد که چنین برنامه ای منافعی در بردارد این منافع را باید در پرتو هزینه های زیستبومی، اقتصادی، و سیاسی آن ارزیابی کرد.
«کار این نیروهای مسلح»
به کارگیری سلاحهای کشتار جمعی در نیروهای مسلح ممکن است بر توان رزمی کشور بیفزاید یا چیزی به آن اضافه نکند. پاسخ این مسئله به چند عامل، بستگی دارد، از جمله: اینکه هدفها ـ شهرها، ساختانهای فرماندهی و کنترل، یا زیر بنای اقتصادی دشمن ـ در برابر چنین سلاحهایی آسیب پذیر است یا نه، و اینکه این سلاحها در سطح تاکتیکی چه اثری دارد. نکتة دیگر این است که کاربرد سلاحهای کشتار جمعی علیه دشمن به مقابله به مثل منجر خواهد شد یا نه، اگر چنین باشد چه مقدار آسیب به بار خواهد آمد از آنجا که سلاحهای کشتار جمعی، بنا به خصلت خود، همه را به یک چوب می راند باید تلفات و خسارات غیر نظامی را که دشمن ممکن است در جنگ موجب شود به حساب آورده نتیجه اینکه در این مورد که به کارگیری سلاحهای کور کشتار جمعی در نیروهای مسلح کشور تا چه اندازه سودمند است پاسخ روشنی نمی توان داد. ممکن است چنین کاری نشانة پیشرفت واقعی نظامی نباشد.
«سیاست داخلی»
بعضی از مسائل سیاست داخلی که باید به آن ها توجه داشت عبارتند از: مسائل مربوط به حیثیت، توانایی حکومت کردن و مسئولیت پذیری. روشن است که مسئولیت پذیری در کشورهایی عاملی مهمتر به شمار می آید که در آنها مقامات حاکم به موجب قانون باید دربارة اعمال خود به مردم توضیح دهند. حکومت باید به ارزیابی تأثیری بپردازد که یک برنامة سلاحهای هسته ای، شیمیایی یا میکروبی بر حیثیت آن باقی می گذارد. آیا رهبران حکومت پاسدار کشور تلقی خواهند شد یا آنان را مسئول به خطر انداختن امنیت کشور خواهند دانست؟
بویژه در یک کشور دموکرات رهبران حکومت مجبورند دست به اقداماتی برنند که به مردم اطمینان بدهد ضمانتهای کافی برای جلوگیری از فاجعه وجود دارد و برای انجام دادن عملیات و از میان بردن زباله ها شیوه های بی خطر به کار گرفته شده است.
«منع گسترش سلاحها در ژاپن»
موضعگیری ژاپن در مورد گسترش سلاحها، در مقایسه با بقیة جامعة بین المللی، منحصر به فرد است. دلیل اصلی آن
فهرست مطالب:
گسترش سلاحها 1
مسائل اقتصادی 1
مسائل سیاسی 2
مسائل امنیتی 2
کار نیروهای مسلح 2
سیاست خارجی 3
منع گسترش سلاح ها درژاپن 4
سیاست ژاپن در مورد منع گسترش هسته ای 4
توسعه هسته ای در کره شمالی 5
نتیجه گیری 6
فرآیند پیوستن به پیمان منع گسترش 7
شامل 9 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله گسترش سلاحها
