اصطلاح قانون اساسی از دو واژه «قانون» و «اساسی» ترکیب شده است و آن به قانونــی گفته
می شود کـه تشکیلات ، روابط قدرتهای عمومـی و اصول مهم قانـون یک کشور را در برداشته
باشد . قانونی که مبین نظام سیاسی و بنیادهای فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی آن کشور است .
قانون اساسی که به حق « ام القوانین » لقب گرفته است پایه واساس همه قوانین کشور به شمار
می رود و محور اصلی همه امـور است . تعدیل کننده همه شؤون حکومت ، تنظیم کننده روابط
ارکان حکومت و تنظیم کننده حقوق و آزادی های ملت است . این قانون از چند جهت با قوانیـن
عادی متفاوت است:
1 - در تقنین : به دلیـــل اهمیت و اعتبار قانون اساسی ، تشریفات و ترتیبات سنگین تـری برای
وضع آن در نظـر گرفته شده است . در قوانین عـادی ، مصوبات قانـون گذاری ( مجلس شورا )
قابلیت اجــرا پیدا می کند و تایید ملت را نیاز ندارد ، در حالی که مصوبات قانون گذار اساسی
(مجلس موسسان یا خبرگان) در صورتی اعتبار می یابد که به رفراندوم گذاشته شده و به تایید
ملت نیز برسد .
دانلود مقاله ویژگیهای قانون اساسی