مسئله رضایت شغلی و عوامل موثر در ایجاد رضایت و رغبت شغلی موضوع مهمی در هر سازمان می باشد . در این مورد کوششهای منطقی از دهه های 1930 میلادی آغاز شده و همچنان ادامه دارد . امروزه ، رضایت شغلی مرکز توجه محققان رفتار سازمانی قرار گرفته و به عنوان یکی از مفاهیم عمده در پژوهش سازمانی بشمار می رود . کورمن ( 1370 ) می گوید ، خشنودی شغلی به عنوان یک دانش شغلی هنوز هم برای مطالعه از اهمیت بسیار برخوردار است مسئله رضایت شغلی توسط اندیشمند و پژوهشگران مختلفی مورد توجه و بررسی قرار گرفته و تئوریهای زیادی در این رابطه مطرح شده اند که هـر کدام به نوعی سعـی بر آن دارند که مسئلـه در ایـن رابطـه مطرح شده اند که هر کدام به نوعی سعی بر آن دارند که مسئله چرایی میزان کار متفاوت افراد را توضیح داده و عوامل موثر در این مورد را بیان کنند .
تئوریها و پژوهشهای مختلف زمینه رضایت تا حد زیادی قاطعانه صحبت می کند اما نکته ای که در تمام این مطالعات و برداشتها جلب نظر می کند و پژوهشهای انجام شده نیز موثر است چند بعدی یا خیر جنبه ای بودن مفهوم رضایت شغلی است. شفیع آبادی نقل می کند که تنها یک عامل موجب رضایت شغلی نمی شود بلکه ترکیب معینی از مجموعه عوامل گوناگون سبب می گردد که فرد شاغل در لحظه معینی از زمان از شغلش احساس رضایت نماید و بخود بگوید از شغلش راضی است و از آن لذت می برد . فرد با تاکیدی که عوامل مختلف از قبیل میزان درآمد ، ارزش اجتماعی شغل ، شرایط محیط کار و فرآورده های اشتغال در زمانهای مختلف دارد به طرق گوناگون احساس رضایت از شغلش می نماید بطور کلی رفتار انسان عملی پیچیده و خیر علتی است و دلایل چندانی حاکی از این موضوع وجود ندارد که پایدار مهمی مانند رضایت شغلی باید تنها ناشی از یک دسته عوامل باشد.
از طرفی دیگر رهبری یک سازمان برای انطباق با تغییرات و به منظور بقا و رشد در محیطهای جدید، ویژگیهای خاصی را می طلبد که عموماً رهبران برای پاسخ به آنها با مشکلات بسیاری مواجه می شوند. یکی از مهمترین خصیصه هایی که می تواند به رهبران و مدیران در پاسخ به این تغییرات کمک کند، هوش عاطفی است که می تواند در رضایت شغلی تاثیر گذار باشد.
رضایت شغلی و عوامل موثر در ایجاد رضایت و رغبت شغلی