خلاصه مقاله:
معمولاً در انتهاى سازه هایی مانند سرریز سدها، تنداب ها،آبشارها و دریچه ها، به دلیل سرعت زیاد جریان ، نیاز به سازه اى براى استهلاک انرژی جریان و کاهش سرعت آن به منظور جلوگیری از فرسایش و حفاظت از تأسیسات پایین دست مى باشد. یکى از رایج ترین سازه هاى مستهلک کننده انرژی حوضچه هاى آرامش مى باشند به دلیل گستردگى کاربرد حوضچه هاى آرامش با مقطع مستطیلى، تحقیقات زیادى در مورد این گونه مقاطع صورت گرفته است ولى در مورد انواع دیگر مقاطع که استفاده از آنها در بعضى مواقع الزامى و یا مقرون به صرفه است ، اطلاعات کمى موجود مى باشد. حوضچه هاى آرامش واگرا با مقطع مستطیلى یک نوع از حوضچه هاى آرامش مى باشد که به دلیل عدم نیاز به استفاده از سازه تبدیل در ابتدا و انتهاى انها، در صورتى که از نظر نسبت عمق ثانویه ، طول جهش و افت نسبى انرژی، قابل رقابت با حوضچه هاى کلاسیک (معمولى) باشند، جایگزینى مناسبى براى این گونه حوضچه ها خواهند بود. در این تحقیق هدف بررسى کارآیى این نوع سازه با استفاده از مدل فیزیکی می باشد به منظور دست یابی به اهداف این تحقیق مدل هایی تهیه و آزمایش هایی در این راستا صورت پذیرفت. آزمایش ها براى 5 زاویه واگرایى (5، 5/15، 12، 5/22 و 25 درجه) ، به اضافه جهش مستقیم در مقطع مستطیلى، صورت گرفت.نتایج بدست آمده از مقایسه هاى صورت گرفته بر روى پارامترهاى مهم جهش نشان مى دهد که در هر زاویه واگرایى نسبت عمق ثانویه به اولیه ، طول جهش کمتر از نسبت عمق ثانویه به اولیه و طول جهش در مقطع مستطیلى مستقیم می باشد. همچنین افزایش زاویه واگرایى موجب کاهش نسبت عمق ثانویه به اولیه ، طول نسبى پرش در مقایسه با کانال مستطیلى مستقیم می شود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان مى دهد طرح جدید حوضچه آرامش (واگرا) می تواند هم از نظر فنى و هم اقتصادى دارای کارآیى بهترى باشد
کلمات کلیدی:
حوضچه آرامش واگرا ، پرش هیدرولیکی ، مدل فیزیکی
ارائه یک طرح مناسب برای حوضچههای آرامش با تکیه بر معیارهای فنی واقتصادی