تحقیق درمورد گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان

اختصاصی از فی دوو تحقیق درمورد گرایش افراد سالمند به خانه سالمندان و مشکلاتشان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:26

فهرست مطالب:

سالمند کیست؟

پیشگیری از بحران سالمندی

قانون سالمندى

واقعیات خانه سالمندى

نگاهی به خانه سالمندان و گرایش افرادپیر برای ورود به این خانه ها

چرا این عزیز را به جمع هم سالان خود نبریم؟

آیا سالمندان گرایشی به خانه سالمندان دارند؟!

مشکلات اقتصادی عزت نفس سالمندان را خدشه دار می کند

افراد سالمند و مشکلاتشان درخانه سالمندان

منبع

بطور قراردادی، سن شروع سالمندی را 60 سالگی قرار داده اند و این سن را به عنوان نقطه شروع پیری پذیرفته اند. هرچند در برخی افراد، پدیده پیری خیلی زودتر شروع می شود و در بسیاری دیگر، این پدیده برای سالهای بعد نیز به تعویق می افتد.

پیشگیری از بحران سالمندی

بالارفتن سن، بیمارى نیست، بلکه یک پدیده حیاتى است که همگان را شامل مى شود. در حقیقت یک مسیر طبیعى است که در آن تغییرات فیزیولوژیکى و روانى در بدن رخ مى دهند. از نظر پزشکى سالمندى نتیجه، یک سیر و روند کند بیولوژیک است که علائم ظاهرى آن شامل، سپیدشدن مو، چین و چروک در پوست، پیرچشمى، کاهش شنوایى، کندى در تحرک، خمیدگى، کم شدن قدرت عضلانى، مشکلات تنفسى و ... است. گرچه پیرى یک بیمارى نیست، ولى کیفیت کامل فعالیت جسمى و ذهنى را محدود کرده و برفعالیت جسمى، روانى، فرهنگى، اجتماعى و اقتصادى فرد تأثیر مى گذارد. درباره مکانیسم پیرى تئورى هاى متفاوتى وجود دارد که گاه با هم متناقض اند. اما برخلاف مبهم بودن نحوه تغییرات بیولوژیک، دگرگونى هاى فیزیولوژیکى مشخص تر است. به طور کلى تغییرات فیزیولوژیکى به سبب کاهش ظرفیت عملکردى اعضاى بدن به وجود مى آید. این کاهش ظرفیت عملکردى حدوداً از دو سوم عمر شروع مى شود و تدریجى و پیش رونده است. البته سرعت آن در افراد مختلف متفاوت است، در مورد مهم ترین تغییرات وابسته به سن و بیمارى هاى ناشى از آن مى توان به فشارخون بالا، بیمارى هاى قلبى، سکته مغزى، دیابت، سرطان ها و بیمارى هاى تنفسى، اختلالات بینایى و شنوایى، اختلالات روانى و مشکلات دهان و دندان اشاره کرد. اما مهمترین خطرى که در کمین سالمندان نشسته انزوا و دورى از فعالیت هاى اجتماعى است.

متخصصان عنوان مى کنند که سالمندان بیشتر توجه خود را صرف کارهاى انفرادى مى کنند در حالى که اگر برنامه ریزى ها براى توانمندسازى افراد و مشارکت دادن آنها در تصمیمات و کارهاى خانوادگى و اجتماعى، گسترش یابد، سالمند به سمت کارهاى اجتماعى و عضویت در شبکه هاى اجتماعى و ارتباط با دیگران گرایش پیدا مى کند و اثر مثبت این حضور، بالارفتن یادگیرى و مهارت آموزى، کاهش مشکلات روحى ـ روانى که زودرنجى یکى از عمده ترین آنهاست و توانایى در درک دیگران و بالارفتن توان در انجام کارهاى شخصى بدون اتکا به کمک دیگران خواهد بود.