فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 15 صفحه
مقدمه:
موفقیت شغلی از دیدگاه روانی به احساس فرد از میزان کارآیی و توانایی وی در انجام کار اطلاق می‌شود. یکی از عوامل مهم در تعیین موفقیت شغلی خویشتن‌پنداری است به طوری که کوپر اسمیت معتقد است افرادی که خویشتن‌پنداری مثبت دارند زندگی موفقیت آمیزی را سپری می‌سازند و در کارشان نیز موفق‌تر هستند. بر این اساس مطالعه زیر جهت بررسی نقش خویشتن‌پنداری در موفقیت شغلی در جامعه پزشکان شاغل در تهران در سال 1383 انجام شد.
روش پژوهش: مطالعه به روش همبستگی به روی 52 نفر از پزشکان 40-25 سال شاغل در تهران انجام شد. برای سنجش خویشتن‌پنداری از آزمون خویشتن‌پنداری راجرز استفاده شد که اعتبار آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد.
برای سنجش موفقیت شغلی از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شد که روایی صوری آن توسط سه تن از متخصصین تایید شد و اعتبار آن از روش آلفای کرونباخ 98/0 به دست آمد. این پرسش نامه ها توسط پزشکان تکمیل شد واز روش آماری ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش همبستگی بین موفقیت شغلی و خویشتن‌پنداری استفاده شد.
نتایج: بین خویشتن‌پنداری و موفقیت شغلی همبستگی وجود نداشت (r=-0.05). بین موفقیت شغلی و گرم و پذیرا بودن، آرام بودن و در دسترس بودن هدف‌های شغلی همبستگی وجود داشت (r>0.50). بین موفقیت شغلی و اعتماد، تحمل شرایط سخت کار، داشتن نظم، تمایل به تسلط داشتن و جسارت داشتن همبستگی کمی وجود داشت (r<0.46).
نتیجه‌گیری: از این پژوهش به این نتیجه می‌توان رسید که پزشکان ایرانی زمانی احساس موفقیت شغلی دارند که احساس کنند به هدف‌های شغلی خود دست یافته اند. آرام بودن و روحیه‌ای گرم و پذیرا داشتن نظیر افراد خونگرم از صفات بارز پزشکان موفق به حساب می‌آید.
تحقیق درباره نقش خویشتن پنداری در موفقیت شغلی پزشکان