نظریه قرار اجتماعی
نظریۀ قرار اجتماعی[1] که زمانی بر اندیشۀ سیاسی اروپا مسلط بود، در نظریۀ جدید سیاسی نقش مهمی بازی کرده است. بنیاد این نظریه بر این فرضیه نهاده شده است که پیش از تکوین دولت، انسان در «وضع طبیعی» (state of nature )زندگی می کرد. « وضع طبیعی» را عده ای حالتی پیش از اجتماع شدن و برخی دیگر پیش از سیاسی شدن می دانند ولی هر چه بوده باشد، وضعی پیش از پیدایش نهاد حکومت است. وضع طبیعی جامعه ای سازمان یافته نبود و در آن هیچ قدرت سیاسی وجود نداشت تا قوانین و مقرارتی را وضع کند و به اجرا گذارد. تنها به اصطلاح « قانون طبیعی» تنظیم کنندۀ طرز رفتار و عمل بشر بود. هر انسان زندگی خاص خود را داشت و تنها از آن قواعد رفتاری اطاعت و پیروی می کرد که می اندیشید برای پیروی کردن مناسب است.
جانبداران گوناگون این نظریه در مورد شرایط زندگی انسان در وضع طبیعی توافق نظر ندارند. برخی آن را وضع ددمنشانۀ کامل که در آن قانون جنگل بر زندگی انسانها حاکم بوده تصور کرده اند. برخی دیگر آن را یک زندگی« معصومانه و با سعادت» دانسته اند. عدۀ دیگر هم آن را وضعی کاملاً ناامن، گرچه تا حدی انسانی، می دانستند. شرایط این زندگی هر چه بود، انسان در وضع طبیعی، بنا به این یا آن دلیل، تصمیم گرفت آن را ترک کند و یک جامعۀ مدنی بنابریک قرار اجتماعی بر پا دارد. پس از آن، قانون طبیعی جای خود را به قانون بشری داد که توسط اقتدار سیاسی به اجرا در می آمد.
[1] - The social theory در زبان فارسی به »نظریۀ قرار داد اجتماعی» نامدار شده است . واژۀ قرار داد را به طور معمول در مورد اسنادی که مکتوب هستند به کار می برند . وقتی این واژه را همراه با واژۀ « اجتماعی» به کار می بریم ، به نظر می رسد منظور سندی است که مردمانی آن را نوشته و امضا کرده اند ، در حالی که این نظریه چنین به معنی نمی دهد . بنابراینف نویسنده برای گریز از این معنی نادرست ، ترجیح داده به جای « قرارداد اجتماعی» ، « قرار اجتماعی» را به کار ببرد. شرح نظریه ، همین معنی راتأیید خواهد کرد
تحقیق نظریه قرار اجتماعی 38 ص - ورد