لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه24
بخشی از فهرست مطالب
کشت پینــه :
کشت بساک و ریزهاگ :
کشت پیش‌دش
سوسپانسیون یاخته‌ای
کشت مرسیتم
ریزازدیادی:
نقش کشت بافت در توسعه تحقیقات برنج
- باززایی گیاهان
هنگامی که پینه‌های مشتق از پروتوپلاست به بزرگی 2 میلی‌متر رسیدند، در یک محیط غذایی باززایی کشت می‌شوند. معمولاً از محیط غذایی N6 بدون تنظیم کننده رشد یا با سیتوکنین (یک میلی‌گرم بر لیتر کینیتن) به عنوان محیط غذایی باززایی استفاده می‌شود (جدول 2-3). عبداله و همکاران (1986) ثابت کردند که محیط غذایی N6 به دلیل این که غلظت آمونیوم آن در مقایسه با MS پایین‌تر است برای باززایی مناسب‌تر می‌باشد. عموماً باززایی گیاهی در برنج از راه اندام زایی وقوع می‌یابد. با این حال، وجود گزارش‌های اندکی حاکی از این است که گیاهان می‌توانند از راه رویان زایی بدنی نیز حاصل شوند (عبداله و همکاران، 1986، کیوزوکا و همکاران، 1987).
معمولاسرعت باززایی گیاهچه‌ها20-10% است. این سرعت نه تنها به شرایط کشت در محیط باززایی بلکه به پروره‌ها، منابع و تعداد واکشت‌های لاین‌‌های یاخته‌ای مورد استفاده در جداسازی پروتوپلاست ها بستگی دارد. بالاترین سرعت باززایی در نیپون بار و یاماهوشی گزارش شده است. این دو پروره در دودمانه به یکدیگر وابسته هستند. هر دوی آن‌ها دارای قابلیت باززایی بالایی در کشت بساکند (ساساکی 1986). ساسانیشی‌کی وکوشی هیکاری نیز برای کشت پروتوپلاست استفاده شدند. عموماً هنگامی که زیرکشت‌های منشاء از یاخته‌های مرسیتمی جوان نظیر رویان‌های نارس، خوشه‌های جوان و بساک‌ها انتخاب شوند، دارای سرعت باززایی بالا خواهند بود. علاوه بر این، وقتی که پروتوپلاست‌‌ها از پینه‌ای که برای مدت طولانی واکشت شده‌اند جدا شوند، سرعت باززایی زیاد خواهد بود. پینه تازه به اندازه یک سال پس از آغاز کشت، برای کشت پروتوپلاست پیشنهاد می‌شود
تحقیق در مورد نقش کشت بافت در توسعه تحقیقات برنج