چکیده
برای آفرینش آثار ادبی هم، زبان را به عنوان مادّة خام به کار می‌برند، و با آن مفاهیمی والاتر و فراتر از آن چه در کاربرد معمولی و سادة خود دارد، بیان می‌دارند. موضوع ادبیّات مطالب معمولی روزمرّه یا مباحث علمی و تاریخی نیست، بلکه اندیشه‌ای است والا که هر چند از طبیعت و زندگی الهام گرفته ولی با جادوی خیال به صورت شعری زیبا یا داستانی دل انگیز در آمده و چنان طراحی و ساخته و پرداخته شده، و چنان از روانی و وحدت و هماهنگی و تناسب و شیوایی و درخشش برخوردار گشته که از هر واقعیتی زیباتر و مؤثّرتر و دلفریب تر شده است.
در زبان ادبیّات واژه‌های زبده و خوشاهنگ و درخشان و فاخر به یاری تشبیه و استعاره در قالب‌هایی هنری و خیال انگیز ریخته می‌شوند. اما تنها دانستن آرایه های ادبی برای ایجاد یک اثر ادبی کافی نیست بلکه آنچه اهمیت ویژه ای دارد اندیشه‌ای والایی است که شاعر یا نویسنده در سر و آرزویی خیال انگیز ی است که در دل دارد، با تصویرسازی و صحنه پردازی می‌کوشد تا اندیشه و احساس خود را به زیباترین و رساترین صورت ممکن به خوانندة خود القا کند، و خوانند را بدون آن که خود آگاه شود، به راهی که می‌خواهد بکشاند.
پس کسی که می‌خواهد شاعر یا نویسنده شود، باید هم اندیشه‌ای بزرگ و والا داشته باشد و هم احساس و تخیّلی نیرومند و هم قدرت خلاقیتی شگرف و علاوه بر این ها باید از قدرت بیان و توان استفاده از فنون هنری برخوردار، و به رموز ادبیّات آگاه باشد، تا بتواند اندیشه و احساس خود را به گونه‌ای هنرمندانه سازمان بخشد و به رشتة کلام بکشد. تحلیل روند شکل گیری یک اثر ادبی یا به گفته دکتر شمیسا "طبقه بندی کردن آثار ادبی از نظر ماده و صورت در گروه های مختلف " کاری است که شاخه جدید " انواع ادبی" در ادبیات انجام می دهد.
انواع ادبی
