تحقیق - زن در ایران باستان

اختصاصی از فی دوو تحقیق - زن در ایران باستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود "MIMI file" پایین همین صفحه 

تعداد صفحات :  "24"

فرمت فایل : "word"

فهرست مطالب :

مقام زن در ایران باستان

آزادی و تساوی زنان با مردان

تحصیلات علمی دختران

لباس و ارایش زنان

مسئله حجاب در ایران باستان

 منظور و هدف از زناشویی

 شرایط زناشویی

انواع ازدواج

حقوق و روابط زوجین

حقوق مقایسه در دوره ساسانی

بعضی مقررات ازدواج نزد ملل همجوار در دوران باستان

طلاق

زن و موسیقی

منابع

بخشی از  فایل  :

مقام زن در ایران باستان

    در ایران باستان، زن مقام ارجمندی را دارا بوده است.زن یکی از اعضای خانواده محسوب می شده و در تمام شئون زندگی با مرد برابری می کرده است و برای اثبات این موضوع، شواهد بسیار است:

     در اوستا همه جا نام زن و مرد در یک ردیف ذکر شده و در کارهای دینی که زنان باید انجام دهند و دعاهائی که باید بخوانند، زن را با مرد برابر شمرده هست و حتی در صورتی که موبد حاضر نبود، ممکن بود زن به مقام قضا برسد ونیز در تاریخ می بینیم که زنانی مانند همای و پوراندخت و آذرمیدخت به مقام پادشاهی رسیده اند.

    سن بلوغ برای مرد و زن، یکسان بوده هست و گروهی از فرشتگان مانند آناهیتا(ناهید) زن هستند.در میان امشاسپندان، امرتات(مرداد) وهوروتات(خرداد) و سپنتاارمئیتی(سپندارمز) مونث هستند به خصوص سپندارمزنماینده زمین است و این سپندارمز(یعنی فروتنی مقدس) یکی از صفات اهورامزداست و در جهان مادی پرستاری زمین با اوست و به همین جهت دختر اهورامزدا خوانده شده است.

   آنچه در اوستا راجع به زن و مرد می باشد، متضمن برابری حقوق است.زنان و مردان پارسا من باب تقدیس باهم ذکر شده اند و چون زن موجب احترام و سربلندی مقام خانه است، اندیشه نیک و گفتار و کردار خوب و فرمانبرداری از شوهر در اوستا برای زن از صفات خوب و پسندیده و برجسته شمرده شده است.               بعدها در حقوق ساسانی به خصوص تغیراتی به نفع زنان پیدا شد و اعمال خودسرانه مردان نسبت به زنان، که وجدان حقوق جدید عصر ساسانی را جریحه  دار می ساخت، موجبات حمایت قانونی از زن را فراهم آورد.مثلاً بر خلاف گذشته، پدریا رئیس خانواده، اموالی را که قبلاً در وصیت نامه برای زن و فرزند خود تعیین می کرد، دیگر نمی توانست به رهن داده یا بفروشد و اگر چنین موردی پیش می آمد، آنها می توانستند از وی شکایت کنند و در این صورت به حکم دادگاه، اموال از پدر یا رئیس خانواده گرفته می شد و به زن و فرزند مسترد می گشت و یا در صورت صغیر بودن کودکان، اموال تا زمان بلوغ آنها نگهداری می شد.

   ذکر این نکته لازم است که اجرای وصیت نامه کتبی مردی که در آن وصیت نامه وظایف بعدی و آینده زن و کودکان خود را تعیین کرده بود، پس از مرگ وی از نظر حقوقی برای بازماندگانش الزامی نبود.

   رفورم انوشیروان نیز از شدت و خشونت قانون اوستا کاست و فکر اقتصادی و نفع اجتماعی را منظور داشت به علاوه در اجرای مجازات، سن مجرم و زن و مرد بودن او هم در نظر گرفته می شد.

   هر چند در حقوق قدیم، زن از حق معامله و عقد قرارداد محروم بود ولیکن در حقوق عملی جدید ساسانی، این رسم کهن نیز از اعتبار افتاد و زن در عقد قرارداد اختیار پیدا کرد و می توانست در دادگاه به نفع خود اقامه دعوی کند ویا دیگری علیه وی دادخواهی نماید و نیز ممکن بود که شوهر حق تصرف در اموال خود را به زن بدهد و بالاخره شایان توجه است که اگر شوهر می خواست زن خود را به اتهام نافرمانی و نا شایستگی طرد کرده و اموالش را ضبط کند زن می توانست علیه شوهر خود به دادگاه شکایت کند و با اثبات عدم صحت اتهام شوهر خود، اموال خود را شخصا متصرف شود.

   از نسک های داتیک، نیکاتوم نسک، هوسپارم نسک، اصول مهمی برای حقوق مالکیت زنان استخراج می شود و به موجب  همین نوشته ها زنان حق مالکیت داشته و خود میتوانستند دارائی خویش را ضبط و اداره نمایند.

آزادی و تساوی زنان با مردان

   در امپراطوری ساسانی بنابر قوانین متداول ازقدیم، زن شخصیت حقوقی نداشت یعنی زن شخص فرض نمی شد به عبارت دیگر زن، شخصی که صاحب حقی باشد، به شمارنمی رفت وبه طور خلاصه زن دارای حقوقی نبود.

   زن از هر لحاظ در تحت سرپرستی و قیمومیت رئیس خانوار که "کتک ختای" (کدخدا) نامیده می شد، قرار داشت. این رئیس خانوار ممکن بود که پدر یا شوهرو  یا در صورت مرگ آنها جانشین انها باشد. اختیارات این قیم یا رئیس خانوار، کمتر محدودیتی داشت و تمام هدایائی که احیاناً به زن یا کودکان داده می شد و یا آنچه که آنها بر اثر کار و غیره آن را تحصیل می کردند، عینا مانند درآمدهای اکتسابی همه متعلق به این رئیس خانوار بود.

   لیکن در طی زمان، در این بینش حقوقی تغییرات زیادی به نفع زن روی داد. حقوق قدیمی البته از لحاظ نظری همچنان پای بر جا بود لیکن عملا دیگر در میان نسل جدید به کار بسته نمی شد و رسوم جدید از قدرت حاکمیت آن کاسته بود.

   یک رئیس خانوار که همچنان حقوق قدیم را برای خود معتبر می دانست، با عکس العمل شدید وجدان حقوقی مردم رو به رو می گشت.زنان و کودکان و حتی بردگان بدون تردید وضعشان در حال تحول و ترقی از پایین به بالا بود. زیرا آنان در راهی بودند که می بایست به طرف استقلال و رهایی جسمانی و عقلانی هدایتشان کند.

دانلود مقاله مقدمّه ای بر انواع ورزشها در ایران باستان

اختصاصی از فی دوو دانلود مقاله مقدمّه ای بر انواع ورزشها در ایران باستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

از سخنان مورّخین و آثار مکتوب و غیر مکتوب نظیر: مجسّمه ها، نقّاشی ها، سنگتراشی‌ها و به عبارتی حقایق تاریخی که از اکتشافات باستانشناسی بدست آمده مشخّص شده است که پیشینیان و نیاکان ما ورزشهای مختلفی را انجـــام می دادند، که در تمام این ورزشها با انجام تمرینات مناسب و با تحمّل خستگی و مشکلات، افراد سعی می نمودند که نیروی نفسانی را تحت کنترل خود قرار داده و با تسلّط بر خویش از کینه‌جویی و انتقام دوری نموده و بر اساس جوانمردی، فتوّت، پهلوانی و راستی طی طریق نمایند. البته لازم به ذکر است که در دوران کیانی و مادی از اوّلین ورزشها که به اطفال آن هم در سنین کم 5 تا 7 سالگی آموزش می دادند، تیراندازی و پرتاب نیزه بوده است، سپس به آنان اسب سواری را می آموختند. این روش در دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی نیز ادامه یافت. اینک به توضیح بیشتر در مورد هریک از رشته های ورزشی در ایران باستــان می پردازیم:

راهپیمایی و دویدن:

راهپیمایی را باید اوّلین حرکات ورزشی و جسمانی انسان دانست که در تمام ادوار تاریخی مورد استفاده بشر بوده است. در ایران باستان راهپیمایی به عنوان یک ورزش حرفه‌ای بوده و در سازمان لشکری و کشوری نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است، چنانکه  پیک ‌های پیاده عصر هخامنشی نمونه‌ای از آن می باشند. این افراد در انجام راهپیمایی مقاومت فوق‌العاده و روشی مخصوص داشتند و به عنوان قاصدان دولتی برای رساندن نامه ‌های فوری و دستورهای سرّی نظامی مخصوصاً در راه هایی که عبور سواران مشکل بود، انجام وظیفه می نمودند. توجّه به این نکته ضروری است که سرعت راهپیمایی آنان حالتی میان دویدن و راه‌ رفتن بوده که بر حسب مسافت راه و فوریّت مأموریّت متغیّر بوده است.                                                                                            

انجام سریع مأموریّت به خصوص در زمان جنگ موجب گردیده که ایرانیان به دویدن به‌عنوان یک ورزش مورد نیاز توجّه کنند و این قول " استرابون " که راجع به آموزش و تمرین اصولی ایرانیان برای دویدن که طبق برنامه مشخصی انجام می ‌شده نشان از توجّه و اهمیّت دادن ایرانیان به دویدن می باشد. " استرابون " معتقد بوده که در ایران باستان قبل از طلوع آفتاب جوانان را با صدای شیپور حاضر باش از خواب بیدار می کردند و سپس آنها را به گروههای 50 نفری تقسیم می نمودند و فرمانده فرمان دویدن به افراد گروه می ‌داد و خود نیز با آنهـــــا می دوید.

آموزش دویدن علاوه بر اینکه در برنامه آموزشی سپاهیان وجود داشته، در میان سایر مردم به خصوص جوانان چه به طور معمول و چه در هنگام انجام ورزشهایی از قبیل: چوگان، شکار و ... نیز انجام می شده است.[1]

تیراندازی:

به طوریکه " هرودت " نقل می کند، پس از اسب سواری مهمترین ورزش ایرانیان باستان تیراندازی بوده است[2] و تیراندازی یکی از آموزشهای اوّلیه‌ای بوده که ایرانیان آنرا از سن 5 سالگی به کودکان خود آموزش می ‌داده‌اند،[3]ولی ابتدا به اطفال تیراندازی را به حالت پیاده آموزش می دادند.[4]

در اوستا از 12 سلاح که نیاکان ما آنها را بکار می برده‌اند نام برده شده است که سلاح 4 و 5 کمان و تیردان بوده است که به موجب نوشته " هرودت "  ارتش  "خشایار شاه " هنگام حمله به یونان از این سلاح ها استفاده می کرده است.[5]                                              در ایران باستان سلاح مطلوب پارسیان کمان بوده که در بکار بردن آن سخت مهارت داشته‌اند. " گزنفون " می گوید: « تیراندازان کُرتی با آنکه در تیر اندازی بسیار کار آزموده بودند امّا در انداختن تیر به مسافت دور به پای پارسیــــان نمی رسیدند.»[6]  بنابراین تیراندازی ارزنده ترین ورزشی بوده که ایرانیان از کودکی آنرا به فرزندان خود آموزش می دادند تا به هنگام جنگ و پیکار بتوانند بر دشمنان خود پیروزی و ظفر یابند. تیراندازی ایرانیان در دوره های کیانی، مادی، هخامنشی، اشکانی و ساسانی در تمام جهان معروف بوده است. تیراندازی در زمان صلح برای شکار و تفریح استفاده می شده و در زمان جنگ و نبرد هم یکی از قسمت هایی که نقش و کارایی بسیار زیادی داشته‌است، تیراندازان بوده اند.[7]   ایرانیان از سپاهی گرفته تا برزگر، همه ناگریز به فراگرفتن تیراندازی بوده ‌اند و شکار جانوران به ویژه دَدان را فراوان ارج می نهادند و تیراندازان گزیده و چابک دست را نیز بسیار گرامی می‌داشتند.[8]  در بناها و سنگتراشی‌هایی که از دوران پیش از اسلام باقی مانده، شکل تیر وکمان و سواران تیرانداز زیاد است.               " داریوش " کمانداران و تیراندازان ماهری در میان سرداران خود داشته که به    " آشیاکانا " معروف بوده اند. در شاهنامه نیز از قهرمانانی نام برده شده که از تیراندازان ماهر به شمار می‌رفته اند، مانند: " آرش کمانگیر " قهرمان  افسانه ‌ای فنّ تیراندازی و " بهرام گور ساسانی " که از تیراندازان شایسته دوران خود بوده که روایت است بنا به درخواست " شاهدخت آزاده "، آهوی نر و ماده‌ای را با تیر به هم دوخت.

شامل 59 صفحه فایل word قابل ویرایش

دانلود تحقیق مقدمه ای بر انواع ورزشها در ایران باستان

اختصاصی از فی دوو دانلود تحقیق مقدمه ای بر انواع ورزشها در ایران باستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

از سخنان مورّخین و آثار مکتوب و غیر مکتوب نظیر: مجسّمه ها، نقّاشی ها، سنگتراشی‌ها و به عبارتی حقایق تاریخی که از اکتشافات باستانشناسی بدست آمده مشخّص شده است که پیشینیان و نیاکان ما ورزشهای مختلفی را انجـــام می دادند، که در تمام این ورزشها با انجام تمرینات مناسب و با تحمّل خستگی و مشکلات، افراد سعی می نمودند که نیروی نفسانی را تحت کنترل خود قرار داده و با تسلّط بر خویش از کینه‌جویی و انتقام دوری نموده و بر اساس جوانمردی، فتوّت، پهلوانی و راستی طی طریق نمایند. البته لازم به ذکر است که در دوران کیانی و مادی از اوّلین ورزشها که به اطفال آن هم در سنین کم 5 تا 7 سالگی آموزش می دادند، تیراندازی و پرتاب نیزه بوده است، سپس به آنان اسب سواری را می آموختند. این روش در دوران هخامنشی، اشکانی و ساسانی نیز ادامه یافت. اینک به توضیح بیشتر در مورد هریک از رشته های ورزشی در ایران باستــان می پردازیم:

راهپیمایی و دویدن:

راهپیمایی را باید اوّلین حرکات ورزشی و جسمانی انسان دانست که در تمام ادوار تاریخی مورد استفاده بشر بوده است. در ایران باستان راهپیمایی به عنوان یک ورزش حرفه‌ای بوده و در سازمان لشکری و کشوری نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است، چنانکه  پیک ‌های پیاده عصر هخامنشی نمونه‌ای از آن می باشند. این افراد در انجام راهپیمایی مقاومت فوق‌العاده و روشی مخصوص داشتند و به عنوان قاصدان دولتی برای رساندن نامه ‌های فوری و دستورهای سرّی نظامی مخصوصاً در راه هایی که عبور سواران مشکل بود، انجام وظیفه می نمودند. توجّه به این نکته ضروری است که سرعت راهپیمایی آنان حالتی میان دویدن و راه‌ رفتن بوده که بر حسب مسافت راه و فوریّت مأموریّت متغیّر بوده است.                                                                                            

انجام سریع مأموریّت به خصوص در زمان جنگ موجب گردیده که ایرانیان به دویدن به‌عنوان یک ورزش مورد نیاز توجّه کنند و این قول " استرابون " که راجع به آموزش و تمرین اصولی ایرانیان برای دویدن که طبق برنامه مشخصی انجام می ‌شده نشان از توجّه و اهمیّت دادن ایرانیان به دویدن می باشد. " استرابون " معتقد بوده که در ایران باستان قبل از طلوع آفتاب جوانان را با صدای شیپور حاضر باش از خواب بیدار می کردند و سپس آنها را به گروههای 50 نفری تقسیم می نمودند و فرمانده فرمان دویدن به افراد گروه می ‌داد و خود نیز با آنهـــــا می دوید.

آموزش دویدن علاوه بر اینکه در برنامه آموزشی سپاهیان وجود داشته، در میان سایر مردم به خصوص جوانان چه به طور معمول و چه در هنگام انجام ورزشهایی از قبیل: چوگان، شکار و ... نیز انجام می شده است.[1]

 تیراندازی:

به طوریکه " هرودت " نقل می کند، پس از اسب سواری مهمترین ورزش ایرانیان باستان تیراندازی بوده است[2] و تیراندازی یکی از آموزشهای اوّلیه‌ای بوده که ایرانیان آنرا از سن 5 سالگی به کودکان خود آموزش می ‌داده‌اند،[3]ولی ابتدا به اطفال تیراندازی را به حالت پیاده آموزش می دادند.[4]

در اوستا از 12 سلاح که نیاکان ما آنها را بکار می برده‌اند نام برده شده است که سلاح 4 و 5 کمان و تیردان بوده است که به موجب نوشته " هرودت "  ارتش  "خشایار شاه " هنگام حمله به یونان از این سلاح ها استفاده می کرده است.[5]                                              در ایران باستان سلاح مطلوب پارسیان کمان بوده که در بکار بردن آن سخت مهارت داشته‌اند. " گزنفون " می گوید: « تیراندازان کُرتی با آنکه در تیر اندازی بسیار کار آزموده بودند امّا در انداختن تیر به مسافت دور به پای پارسیــــان نمی رسیدند.»[6]  بنابراین تیراندازی ارزنده ترین ورزشی بوده که ایرانیان از کودکی آنرا به فرزندان خود آموزش می دادند تا به هنگام جنگ و پیکار بتوانند بر دشمنان خود پیروزی و ظفر یابند. تیراندازی ایرانیان در دوره های کیانی، مادی، هخامنشی، اشکانی و ساسانی در تمام جهان معروف بوده است. تیراندازی در زمان صلح برای شکار و تفریح استفاده می شده و در زمان جنگ و نبرد هم یکی از قسمت هایی که نقش و کارایی بسیار زیادی داشته‌است، تیراندازان بوده اند.[7]   ایرانیان از سپاهی گرفته تا برزگر، همه ناگریز به فراگرفتن تیراندازی بوده ‌اند و شکار جانوران به ویژه دَدان را فراوان ارج می نهادند و تیراندازان گزیده و چابک دست را نیز بسیار گرامی می‌داشتند.[8]  در بناها و سنگتراشی‌هایی که از دوران پیش از اسلام باقی مانده، شکل تیر وکمان و سواران تیرانداز زیاد است.               " داریوش " کمانداران و تیراندازان ماهری در میان سرداران خود داشته که به    " آشیاکانا " معروف بوده اند. در شاهنامه نیز از قهرمانانی نام برده شده که از تیراندازان ماهر به شمار می‌رفته اند، مانند: " آرش کمانگیر " قهرمان  افسانه ‌ای

شامل 59 صفحه فایل word قابل ویرایش                                                                    

مقاله زن در ایران باستان

اختصاصی از فی دوو مقاله زن در ایران باستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله زن در ایران باستان 36 ص با فرمت word

مقام زن در ایران باستان

    در ایران باستان، زن مقام ارجمندی را دارا بوده است.زن یکی از اعضای خانواده محسوب می شده و در تمام شئون زندگی با مرد برابری می کرده است و برای اثبات این موضوع، شواهد بسیار است:

     در اوستا همه جا نام زن و مرد در یک ردیف ذکر شده و در کارهای دینی که زنان باید انجام دهند و دعاهائی که باید بخوانند، زن را با مرد برابر شمرده هست و حتی در صورتی که موبد حاضر نبود، ممکن بود زن به مقام قضا برسد ونیز در تاریخ می بینیم که زنانی مانند همای و پوراندخت و آذرمیدخت به مقام پادشاهی رسیده اند.

    سن بلوغ برای مرد و زن، یکسان بوده هست و گروهی از فرشتگان مانند آناهیتا(ناهید) زن هستند.در میان امشاسپندان، امرتات(مرداد) وهوروتات(خرداد) و سپنتاارمئیتی(سپندارمز) مونث هستند به خصوص سپندارمزنماینده زمین است و این سپندارمز(یعنی فروتنی مقدس) یکی از صفات اهورامزداست و در جهان مادی پرستاری زمین با اوست و به همین جهت دختر اهورامزدا خوانده شده است.

   آنچه در اوستا راجع به زن و مرد می باشد، متضمن برابری حقوق است.زنان و مردان پارسا من باب تقدیس باهم ذکر شده اند و چون زن موجب احترام و سربلندی مقام خانه است، اندیشه نیک و گفتار و کردار خوب و فرمانبرداری از شوهر در اوستا برای زن از صفات خوب و پسندیده و برجسته شمرده شده است. 

تحقیق در مورد ایران باستان

اختصاصی از فی دوو تحقیق در مورد ایران باستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه15

فهرست مطالب

چکیده

تاریخ ایران بیش از اسلام

ایلامیان

مهاجرت آریائیان به ایران

مادها

هخامنشیان

سلوکیان

اشکانیان

ساسانیان

چکیده :

جاناتان جونز anathan Jones) گزارشگر روزنامه گاردین از برداشت خود از نمایشگاه آثار باستانی ایران «امپراطوری گمشده» که در لندن برگزار شده است در تاریخ هشتم سپتامبر 2005 و در مقاله‌ای، تحت عنوان «امپراطوری شر» (The Evil Empire) امپراطوری ایران باستان را امپراطوری شر خوانده و ایرانیان باستان را نخستین تبهکاران تاریخ نامیده. در همان حال اسکندر مقدونی که میلیون‌ها نفر را از «بوسفور و آسیای صغیر و فینیقیه و سوریه تا هند و سمرقند و آسیای میانه تا چین را از دم تیغ گذراند و تخت جمشید را به آتش کشید ، اسکندر کبیر و نجات‌دهنده دموکراسی خوانده است.وی در ادامه نوشته دموکراسی در کشاکش جنگ اسکندر علیه استبداد ایرانی زاده شد . واگر یونانیان پیروز نمی‌شدند استبداد و بربریت حاکم می‌شد و ایرانیان را با داروغه ناتینگهام و ژنرال کاستر مقایسه کرده است .

پروفسور آرتور اپام پوپ دانشمند ایرانشناس که جنازه اش بنا به وصیتش درساحل زاینده رود،در نزدیکی پل خواجو بخاک سپرده شده .اوکه ترویج و اعتلای ارزش و اعتبار هنر و فرهنگ کشور ایران رادر دل داشت. می گویند وی با مشاهده عبور ماشینها از روی پل خواجو درازکش بر زمین خوابید تا از تخریب این بنا جلوگیری کند . البته این کار او با خنده ومسخره نمودن ما ایرانیان پایان یافت.وی در چهارشنبه19 شهریورماه سال 1348 در