جشن‌های ایران باستان به جشن‌های ایران در دوران ایران باستان اشاره دارد. جشن‌های بزرگ ایرانیان باستان عبارت بودند از: نوروز، مهرگان، جشن‌های آتش، گاهنبارها و جشن فروردگان که در خلال هر یک از این جشن‌ها مراسم و جشن‌های وابسته‌ای نیز برگزار می‌شده‌است
دارای ریشه تاریخی ایرانی هستند و از دوران باستان تا به امروز رسیده‌اند. برخی از این جشن‌ها کم‌وبیش زنده هستند.
جشن‌های زنده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی در میان مردم رایج است (مانند جشن نوروز). جشن‌های فراموش‌شده به جشن‌هایی اطلاق می‌شود که بنا به سنت تاریخی برگزار نمی‌شوند (مانند جشن بهاربد)، اما ممکن است کوشش‌هایی برای احیای آنها برخی از آنها رواج داشته باشد (مانند جشن اسفندگان).
جشن‌های حکومتی و جشن‌های دینی (مثل عید غدیر مسلمانان، سدره‌پوشی و شاه‌ورهرام زرتشتیان، و مولودی ارامنه) بنا به عرف نویسندگان و پژوهشگران جزو جشن‌های ایرانی به حساب نمی‌آیند. برگزار شدن یک جشن توسط پیروان ادیان و اقوام گوناگون دال بر انتساب آن جشن به آن دین یا قوم نیست. برای مثال برگزار شدن جشن نوروز توسط مسلمانان و زرتشتیان دلیل بر اسلامی بودن یا زرتشتی بودن آن جشن نیست.
شکل تاریخی برگزاری جشن‌ها با شکل فعلی و رایج برگزاری هر جشن، دو موضوع متفاوت است که همواره شبیه یکدیگر نیستند
جشن شب یلدا
جشن اسفندگان
جشن وخشنکام
جشن نوروز رودها
جشن گلدان یا اینجه
چهارشنبه سوری
جشن درگذشتگانِ
جشن پایان فصل زمستان
سپندارمذگان
گالشی جشن
آذر جشن
جشن آتش
جشن شب چله
جشن نودروز نود روز تا نوروز
جشن سیر سور
جشن دیبگان
جشن درامزینان
جشن بتیکا
جشن گاوگیل
جشن بادبره
جشن بهمنگان
جشن سده و جشن نوسره83
جشن میانه زمستان و گاهنباری
جشن بادروزی یا کژین
جشن اردروز
ولنتاین. اسفندارمذگان
جشن آبریزگان .آفریجگان
زندگی . جشن‌های ایران باستان