دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه153
بخشی از فهرست مطالب
چکیده
شبکه های حسگر بی سیم شامل تعدا زیادی از سنسورهای کوچک است که که می توانند یک ابزار قوی برای جمع آوری داده در انواع محیط های داده ای متنوع باشند. داده های جمع آوری شده توسط هر حسگر به ایستگاه اصلی منتقل می شود تا به کاربر نهایی ارائه می شود. یکی از عمده ترین چالشها در این نوع شبکه ها، محدودیت مصرف انرژی است که مستقیما طول عمر شبکه حسگر را تحت تأثیر قرار می دهد ، خوشه بندی بعنوان یکی از روشهای شناخته شده ای است که بطور گسترده برای مواجه شدن با این چالش مورد استفاده قرار می گیرد.
خوشه بندی به شبکه های حسگر بی سیم معرفی شده است چرا که طبق آزمایشات انجام شده ،روشی موثر برای ارائه ی بهتر تجمع داده ها و مقیاس پذیری برای شبکه های حسگر بی سیم بزرگ است. خوشه بندی همچنین منابع انرژی محدود حسگرها را محافظت کرده و باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.
مقدمه
شبکه های حسگر بی سیم که برای نظارت و کنترل یک محیط خاص مورد استفاده قرار می گیرند، از تعداد زیادی گره حسگر ارزان قیمت تشکیل شده اند که به صورت متراکم در یک محیط پراکنده می شوند. اطلاعات جمع آوری شده بوسیله حسگرها باید به یک ایستگاه پایه منتقل شوند. در ارسال مستقیم، هر حسگر مستقیماً اطلاعات را به مرکز می فرستد که به دلیل فاصله زیادحسگرها از مرکز، انرژی زیادی مصرف می کنند. در مقابل طراحی هایی که فواصل ارتباطی را کوتاهتر می کنند، میتوانند دوره حیات شبکه را طولانی تر کنند و لذا ارتباط های چندگامی در این گونه شبکه ها مفیدتر و مقرون به صرفه تر از ارتباطهای تک گامی هستند.اما در ارتباطهای چندگامی نیز بیشترِ انرژی نودها صرف ایجاد ارتباط با حسگرهای دیگر میشود، که منجر به مصرف زیاد انرژی در حسگرها میگردد.یکی از راه حلهای این مشکل، خوشه بندی گرهها است.خوشه بندی کردن به این صورت است که شبکه را به تعدادی خوشه های مستقل قسمت بندی می کنیم که هر کدام یک سر خوشه دارند که همه اطلاعات را از گره های داخل خوشه اش جمع آوری می کند. سپس این سرخوشه ها اطلاعات را مستقیماً یا به صورت گام به گام باتعداد گامهای کمتر و صرفا با استفاده از نودهای سرخوشه به مرکز اصلی ارسال می کنند. خوشه بندی کردن میتواند به میزان زیادی هزینه های ارتباطی اکثر گره ها راکاهش دهد.
فصل اول : شبکه حسگر بی سیم
مقدمه
شبکه های حسگر بی سیم[1] ،بخصوص با گسترش در سیستم های میکروالکترونیکی که توسعه ی هوشمند سنسورها را تسهیل می کند در سال های اخیر در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است. این سنسورها کوچک هستند با پردازش و منابع محاسباتی محدود و البته در مقایسه با سنسورهای سنتی بسیار ارزان تر هستند .گره های حسگر می توانند اندازه گیری کنند،حس کنندو اطلاعات را از محیط جمع آوری کنندو براساس برخی از فرایندهای تصمیم گیری می توانند داده ی حس شده را به کاربر انتقال دهند. گره های حسگر در واقع ابزارهای کم توانی هستند که مجهز به یک یا چند سنسور ، پردازنده،حافظه،منبع تغذیه ،یک رادیو ویک محرک هستند. ممکن است انواع حسگرهای مکانیکی، حرارتی، بیولوژیکی، شیمیایی، نوری و مغناطیسی برای اندازه گیری ویژگی های محیط به گره حسگر متصل شوند.از آنجایی که گره های حسگر حافظه ی محدودی دارند و به طور معمول در مشکل دسترسی به مکان اعزام می شوند ،یک رادیو برای ارتباطات بی سیم پیاده سازی شده تاداده ها را به ایستگاه اصلی بفرستند. باتری منبع قدرت اصلی در گره ی حسگر است، منبع تغذیه ثانویه نیرو را از محیط دریافت می کند مثل پنل های خورشیدی که ممکن است به گره ای که وابسته به تناسبات محیطی که سنسور در ان مستقر خواهد شد است ،اضافه شود.
[1] Wireless Sensor Network (WSN)
