فی دوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فی دوو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق در مورد سعدی

اختصاصی از فی دوو تحقیق در مورد سعدی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد سعدی


تحقیق در مورد سعدی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه18

 

بخشی از فهرست مطالب

چکیده

 

 مقدمه

 

زندگینامه سعدی

 

درآمد

 

تولد و وفات

 

سعدی شاعر ناصح

 

تاملاتی در سبک آثار سعدی

 

تاملاتی در سبک آثار سعدی

 

واژگان سعدی

 

نتیجه گیری

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

چکیده:

 

سعدی هم در شعر و هم در نثر سخن فارسی را به کمال رسانده است و از میان آثار منظوم او گذشته از غزلیات و قصاید مثنوی مشهوری است که به سعدی نامه و بوستان شهرت دارد . این منظومه در اخلاق و تربیت و وعظ است و در ده باب تنظیم شده است :

 

  • عدل
  • احسان
  • عشق
  • تواضع
  • رضا
  • ذکر
  • تربیت
  • شکر
  • توبه

 

10- مناجات و ختم کتاب

 

 

 

 

 

مقدمه:

 

ابو محمد مشرف الدین ( شرف الدین ) مصلح بن عبدالله بن شرف الدین شیرازی ملقب به ملک الکلام و افصح المتکلمین بی شک یکی از بزرگترین شاعران ایران است که بعد از فردوسی آسمان ادب فارسی را به نور خیره کننده خود روشن ساخت . این روشنی با چنان نیرویی همراه بود که هنوز پس از گذشت هفت قرن تمام از تاثیر آن کاسته نشده و این اثر پارسی هنوز پا برجاست و استوار است . از احوال شاعر ر ابتدای زندگیش اطلاعی در دست نیست اما آنچه مسلم است دانش وسیعی اندوخته بود . در حدود سال 606 هجری در شهر شیراز در خاندانی که همه از عالمان دین بودند چشم به جهان گشود . مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت و سپس در حدود سال 620 برای اتمام تحصیلات به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه آن شهر به تحصیل پرداخت .

 

 زندگینامه سعدی

 

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه عقل ماند نه هوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه باز نشانی

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن

سخن چه فایده گفتن چو پند می ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

که گر مراد نیابم به قر وسع بکوشم

 

 

 

ابو محمد مشرف الدین ( شرف الدین ) مصلح بن عبدالله بن شرف الدین شیرازی ملقب به ملک الکلام و افصح المتکلمین بی شک یکی از بزرگترین شاعران ایران است که بعد از فردوسی آسمان ادب فارسی را به نور خیره کننده خود روشن ساخت . این روشنی با چنان نیرویی همراه بود که هنوز پس از گذشت هفت قرن تمام از تاثیر آن کاسته نشده و این اثر پارسی هنوز پا برجاست و استوار است . از احوال شاعر ر ابتدای زندگیش اطلاعی در دست نیست اما آنچه مسلم است دانش وسیعی اندوخته بود . در حدود سال 606 هجری در شهر شیراز در خاندانی که همه از عالمان دین بودند چشم به جهان گشود . مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت و سپس در حدود سال 620 برای اتمام تحصیلات به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه آن شهر به تحصیل پرداخت .

 

مرا در نظامیه ادرار بود  

شب و روز تلقین و تکرار بود  

 

 

 

بعد از این سفر سفرهای دیگر سعدی به حجاز ، شام ، لبنان ، روم رفته چنان که خود می فرماید :

 

در اقصای عالم بگشتم بسی

بسر بردم ایام با هر کسی

تمتع به هر گوشه ای یافتم

زهر خرمنی خوشه ای یافتم

 

 

 

 

 

سفری که سعدی در حدود سال 620 آغاز کرده بود مقارن سال 655 با بازگشت به شیراز پایان گرفت و از آن عمر خود را به سرودن غزلها و قصائد و تالیفات رسالات مختلف و شاید وعظ و تذکیر می گذراند . و در این دوره یکبار نیز سفری به مکه کرد و از راه تبریز به شیراز بازگشت . نکته مهم در زندگی سعدی این است که در زمان  زندگیش از شهرت و اعتبار خاصی بهره مند شد و سخنانش مورد استقبال شاعران هم عصرش قرار گرفت آنچنانکه یکی از شاعران هم عصر او سیف الدین محمد عرفانی ، که در آقرا از شهرهای آسیای صغیرمی زیست چنان شیفته آثار سعدی بود که علاوه بر استقبال از چندین غزل او چند قصیده هم در مدح او ساخته و برای او فرستاده که مطلع یکی از آنها این است :

 

 

 

  به جای سخن گر به تو جان فرستم

چنان دان که زیره به کرمان فرستم

 

 

 

سعدی همچنان به اندوختن و سرودن روزگار می گذرانید و عمر پر بار خود را بدین گونه سپری می کرد اما این بزرگ همواره سعی و تلاش خود را کافی ندانسته چنانکه در آغاز گلستان می گوید :

 

یک شب تامل ایام گذشته می کردم و بر عمر تلف کرده خود تاسف می خوردم و سنگ سراچه دل را به الماس آب دیده می سفتم و این ابیات را مناسب حال خود یافتم .

 

هر دم از عمر می رود نفسی

چون نگه می کنم نمانده بسی

ای که پنجاه رفت و در خوابی

مگر این پنج روزه در یابی

خجل آنکس که رفت و کار نساخت

کوس رحلت زدند و بار نساخت

 

 

به تصریح خود شاعر این ابیات مناسب حال او و در تاسف بر عمر از دست رفته و اشاره به پنجاه سالگی وی سروده شده است


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد سعدی