دانلود مقاله روان‎شناسی ورزش قهرمانی

اختصاصی از فی دوو دانلود مقاله روان‎شناسی ورزش قهرمانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

قبل از اولین مسابقه مشت زنی سنگین وزن بین محمد علی کلی و کن نورتون در سال 1973،‌ نورتون یک هیپنوتیزم کننده حرفه‎ای را استخدام کرد تا به او در بهبود اعتماد به نفس و اضطرابش کمک کند. او مسابقه را به طرز جالبی برد و هیپنوتیزم را به عنوان یکی از راهبردهای مؤثر مطرح کرد.
روان‎شناسی ورزشی علمی است که اصول روان‎شناسی را در حیطه‎ی ورزش به کار می‎گیرد. موضوع بسیار جالبی دارد چون هم باعث افزایش کارآیی ورزشی و هم بهبود وضعیت روانی - اجتماعی فرد می‎شود. قدمت آنرا از نظر کلی چند هزار سال (بقراط؟!) و از نظر علم امروز به کمی بیش از یک قرن نسبت می‎دهند. از نظر موضوع شاید بتوان آنرا به دو حیطه‎ی تربیتی و بالینی تقسیم نمود. روان‎شناسی تربیتی ورزشی به مقوله‎ی افزایش کارآیی فرد و کسب آمادگی روانی (مثلاً آموزش برخی مهارتهای روانی از جمله تمرین ذهنی) بطور اعم پرداخته و روان‎شناسی بالینی ورزشی به ورزش کاری که دچار آسیب جسمی یا روانی شده از دید روان‎شناسی نگاه می‎کند، البته این گروه‎بندی مقبولیت عام ندارد. آنچه مسلم است کسب آمادگی روانی، حفظ آن و سپس افزایش کارآیی بیشترین دل‎مشغولی روان‎شناسی ورزشی از ابتدا تا امروز بوده است.
متأسفانه علیرغم وجود تحقیقات نسبتاً گسترده در این حیطه، تعداد کتب روان‎شناسی ورزشی از تعداد انگشتان یک دست تجاوز نمی‎کند (حداقل تا جایی که بنده تحقیق کرده‎ام) و این فقر در متون مطالعه در این زمینه را تا حدی آسان جلوه می‎دهد اما مشکل وقتی رخ می‎نماید که می‎خواهیم آنچه را روی کاغذ آمده در عمل محک بزنیم، آنجاست که عمق کاستی‎ها خود را نشان می‎دهند. سالها همه از روان‎شناسی ورزشی این انتظار را داشتند تا راهی ساده و نسبتاً فوری برای ایجاد یا ارتقاء چیزی به نام «انگیزه» پیدا کند. انگیزه به دلیل عدم شناخت اساسی و فقر پژوهشی چیزی ذاتی تصور می‎شد که انسان‎ها یا آن را دارند، یا ندارند. برخی فکر می‎کردند انگیزه را می‎توان مثل آدامس بین دیگران پخش کرد و دنبال یافتن دستور تهیه‎ی آن بودند. تمام اینها به این دلیل بود که تنها مقوله روان‎شناسی مطرح در ورزش «انگیزه» تصور می‎شد. یعنی ورزشکار موفق عبارت بود از آمادگی جسمانی + انگیزه. ولی همین مطلب انگیزه‎ای شد برای تحقیق تا امروز که همه می‎دانیم روان‎شناسی ورزشی از چیزی غیر از اصول روان‎شناسی تبعیت نمی‎کند و فقط با یک نگرش پایه و اصولی می‎توان بدان پرداخت پس شاید اولین مطلبی را که باید مد نظر داشت «شخصیت»1 باشد.
شخصیت ساختاری دارد که تقریباً مورد قبول همه اهل فن قرار گرفته است. در مرکز «هسته‎ی روانی» قرار دارد که همان «من واقعی» فرد است و شامل تمامی خواسته‎ها، تمایلات، ارزشها و انگیزه‎های اوست.
بخش دوم شخصیت که پیرامون هسته را فرا گرفته پاسخ‎های بارز فرد است که بطور معمول در موقعیت‎های مختلف از او سر می‎زند. اغلب این پاسخ‎ها شاخص خوبی برای شناخت هسته‎ی روانی هستند. سومین و سطحی‎ترین بخش «رفتارهای مقتضی» (رفتارهایی که بسته به موقعیت پیش آمده از فرد سر می‎زنند، مثل اینکه شاید کسی تا به حال دچار تصادفات رانندگی نشده باشد و طبعاً رفتار او در چنین موقعیتی بر هیچکس معلوم نیست اما به محض اولین تصادف رفتار ویژه‎‎ای بروز می‎کند) است. این رفتارها به محیط و نحوه‎ی نگرش ما نسبت به آن وابسته هستند پس با تغییر این دو، تغییر می‎کنند. درباره‎ی شخصیت نظریات متعدد و متفاوتی وجود دارد که می‎توان ما بین آنها به نظریه‎ی فروید (نظریة روان پویایی) اشاره کرد که تا امروز بیش از دیگران مقبولیت دارد. از دیرباز تاکنون جهد عظیمی مبذول این شده است که بتوان با آزمون شخصتی افراد را ارزیابی کرد به‎ همین دلیل آزمون‎های متعددی هم بوجود آمده‎اند. هر کدام از این آزمون‎ها بر اساس یکی از نظریات شخصیت طراحی شده‎اند. اما حقیقتاً هیچکدام نمی‎توانند تمامی شخصیت یک نفر را مشخص نموده و نهایتاً در حد یک احتمال ارزش پیدا می‎کنند. نهایتاً این نکته باقی می‎ماند که ارتباط شخصیت و کارایی چگونه است. ما بین اهل فن این ارتباط از خیلی کم تا خیلی زیاد مورد قبول واقع شده است. ولی اکثریت اعتقاد دارند که شخصیت، کارآیی را خیلی دقیق نه، ولی پیش‎بینی می‎کند. دیگر اینکه شخصیت قابل تغییر است و در طول زمان به همراهی آموزش و تمرین تغییر می‎کند. پس اینجا نقش آموزش پر رنگ می‎شود و اهمیت بیشتری می‎یابد. نهایتاً می‎توان گفت: 1) شخصیت ورزشکاران متفاوت از غیر ورزشکاران است. 2) شخصیت‎های خاصی ورزشکار می‎شوند.
3) ورزشکاران هر رشته با رشته‎های دیگر از نظر شخصیتی متفاوت هستند. 4) شخصیت با محل بازی ورزشکار (مثلاً درون یک تیم) ارتباط دارد. 5) در موارد یاد شده ورزشکاران زن و مرد، معلول و غیر معلول یکسان هستند.
باید گفت که رفتار ورزشکار صرفاً بر اساس شخصیت شکل نمی‎گیرد و تعامل بین موفقیت و شخصیت مسؤول آن است.
از این پس به ذکر و توضیح مختصر مهم‎ترین سرفصل‎های حیطه‎ی روان‎شناسی ورزشی می‎پردازیم:
الف - توجه
در مسابقه نهایی یکی از مسابقات قهرمانی فوتبال دانشگاههای ایران، تیم‎های دانشگاه شیراز و تهران در پایان وقت قانونی و اضافی با نتیجه صفر - صفر مساوی بودند. پنالتی زنهای هر دو تیم بطرز شگفت انگیزی، در میان هیاهوی ورزشگاه مملو از تماشاچی، چهار پنالتی اول را از دست دادند. پنالتی پنجم تیم دانشگاه تهران نیز از دست رفت. حالا سرنوشت مسابقه در دست پنجمین پنالتی زن تیم دانشگاه شیراز بود، کسی که به عنوان یک پنالتی زن ضعیف در انتهای فهرست بجای داشت. اما او پشت توپ رفت و پس از کمی مکث با یک بغل پای جانانه توپ را وارد دروازه کرد! بعد از پایان مسابقه همه از همهمه ورزشگاه گله‎مند بودند ولی او می‎گفت: تصمیم گرفتم در لحظه شلیک پنالتی هیچ صدایی را نشنوم! و همینطور هم شد!!
چون مهم‎ترین محل توجه روان‎شناسی، کارآیی است و کمتر موضوعی در زمینه‎ی کارآیی به اندازه‎ی توجه (یا تمرکز) اهمیت دارد، این مطلب از مهمترین سرفصل‎های روان‎شناسی ورزشی است. بنابر تعریف توجه: «داشتن کنترل روی فکر و معطوف کردن آن به سمت چیزی برای پرداختن مؤثر به آن است». برای تفهیم توجه باید ابتدا پرداخت اطلاعات را فهمید. این مدل (پرداخت اطلاعات) می‎گوید که بین محرک و پاسخ، متغیرهایی وجود دارد و اتفاقاتی رخ می‎دهد. در این میان حافظه نقشی اساسی دارد. حافظه سه نوع (مرحله ؟) دارد: 1) ثبت حسی 2) حافظة کوتاه مدت و 3) حافظة بلند مدت.
توانایی بستن راه اطلاعات نامربوط و توجه به اطلاعات مهم «توجه انتخابی» نام دارد. (مثال بالا یک نمونه آن است). این توانایی در تمرکز نقش بسزایی دارد. محدودیت آن باعث تفاوت چشم گیر سطح ورزشکار می‎شود. یعنی آنکه دارای این توانایی است در سطح بسیار بالاتری قرار می‎گیرد و بالعکس. اگر یک حرکت تمام فضای پرداخت اطلاعات فرد را اشغال کند (بدلیل محدودیت فضا) دیگر جایی برای حرکات دیگر نمی‎ماند. برای بستن راه اطلاعات نامربوط باید محدوده‎ی توجه کوچک شود و این کار با استفاده از نشانه‎ها انجام می‎شود که به معنی شناختن نشانه‎های مربوط و نامربوط و توجه به انواع مربوط و سد کردن راه انواع نامربوط (مثلاً: برای یک بازیکن خط حمله فوتبال تیر دروازه و محل قرار گرفتن دروازه بان یک نشانه مربوط و فریادهای مربی تیم حریف یک نشانه نامربوط است) و سد کردن راه انواع نامربوط است و با این کار عملاً محدوده‎ی توجه کوچک شده است.
ب) اضطراب و هیجان
یک شکارچی آفریقایی بعد از اینکه تیر و کمانش را گم کرد مورد تعقیب شیر قرار گرفت. با سرعت هر چه بیشتر می‎دوید شیر هم پشت سرش، تا به یک درخت رسید که نزدیک ترین شاخه‎اش حدود سه متر و نیم از زمین فاصله داشت. بدون دور‎خیز، با تمام توان پرید، امیدوار بود که بیش از آنچه در تصور داشت بپرد. وقتی پرید هر چه بالاتر رفت شاخه را ندید ولی هنگام پایین آمدن آن را گرفت! این قصه بازگو کننده حقیقت جالبی از پدیده هیجان است. هنگام هیجان شدید می‎توان شاهکارهای شگفت آوری خلق کرد. در عین حال، به یاد داشته باشید شکارچی قصه ما هنگام صعود شاخه را گم کرد. خوشبختانه هنگام پایین آمدن آن را گرفت - ولی این نکته چه مطلبی را در مورد او بیان می‎کند؟
این دو اصطلاح (اضطراب و هیجان) هم معنی نیستند ولی با هم دیده می‎شوند. هیجان یک پدیده‎ی طبیعی است که با تظاهرات خلقی مثبت یا منفی (اضطراب یا شادمانی) همراه می‎شود. کارگردان هیجان، سیستم عصبی خودکار است و می‎توان آنرا ارزیابی کرد. اضطراب دارای نوع شخصیتی و موقعیتی است. عواملی که باعث بروز اضطراب موقعیتی می‎شوند عبارتند از: 1) به مخاطره افتادن «من» 2) تهدید جسمانی 3) تردید 4) بهم ریختن اوضاع 5) نظر دیگران.
استرس (بخوانید: تنش روانی) به چهار شکل دیده می‎شود: نوع مطلوب، نوع آزاردهنده، بیش از حد مطلوب، کمتر از حد مطلوب.
هدف گزینی موثر اصولی دارد:
1) اهداف خاص بهتر از اهداف کلی هستند
2) هدف باید قابل ارزیابی باشد
3) اهداف سخت و نسبتا سخت بهتر از اهداف آسان هستند
4) اهداف کوتاه مدت دستیابی به اهداف دراز مدت را تسهیل می کنند
5) اهداف وابسته به عملکرد از اهداف وابسته به نتیجه بهتر هستند
6) برای رسیدن به هدف باید برنامه و ابزار مناسب فراهم کرد.
ارتباط ما بین هیجان و کارآیی ورزشکار به مهم‎ترین وجه توسط نظریه زنگوله تفسیر می‎شود. این نظریه می‎گوید استرس در محدوده‎ی خاصی با بهترین کارآیی همراه است و هر چه بیشتر یا کمتر از آن بشود کارآیی را کاهش خواهد داد.
البته واقعیت امر به این سادگی نیست و نظریات بعدی تا حدود زیادی این شکل را عوض کرده‎اند. سبکبالی اصطلاحیست برای توصیف حالت مطلوب، یا حالتی که ورزشکار غرق در انجام حرکات است.
یکی از مفید‎ترین کارها این است که کاری بکنیم سطح تهییج ورزشکار به حد مطلوب رسد یا اینکه تنظیم شود. اعمالی که برای کاهش هیجان و اضطراب انجام می‎شوند روش‎های کنترل استرس، نام می‎گیرند. این اعمال باید با علائم ورزشکار تطبیق داده شوند. تنظیم هیجان به دو شیوة کلی 1)‌ تن‎آرامی در ریلکسیشن 2) تحریک هیجان انجام می‎شود. روش‎های تن آرامی متعدد هستند ولی اگر صحیح اعمال شوند نتیجه‎شان آرامش است. یکی از معمول‎ترین روش‎ها «تن آرامی پیش رونده» است که سفت و شل کردن تمامی عضلات به ترتیبی خاص انجام می‎گیرد. تفکر پایه‎ی این روش این است که وقتی تمامی عضلات شل هستند نمی‎توان عصبی بود. در این میان می‎توان از روش‎های آموزش خود جوش، مراقبه و هیپنوتیزم هم نام برد که هیپنوتیزم از همه ناشناخته‎تر است. هیپنوتیزم بنابر تعریف یعنی: «قبول بی‎چون و چرای دستورات». هیپنوتیزم تحت شرایطی می‎تواند برای افزایش کارآیی ورزشکار نقش مثبت ایفا کند یعنی از یک ورزشکار موفق چهره‎ای مهم بسازد اما نمی‎تواند از یک ورزشکار ضعیف، یک قهرمان خلق کند.
برای تهییج ورزشکاران می‎توان از هدف گزینی، سخنرانی‎های تحریک کننده، روزنامه دیواری، رسانه‎ها، تماشاچی، تحریک توسط خود، کمک گرفتن از والدین و تمرین پیش از مسابقه استفاده نمود.
پ - مهارت‎های روانی
یکی از بازیکنان خط حمله تیم‎های لیگ فوتبال ایران بسیار جوان و دارای شاخص‎های جسمانی عالی، تکنیک فردی قابل قبول و سرعتی مثال زدنی بود اما در سر زدن هیچ مهارتی نداشت. این مشکل، او و مربی تیم را می‎آزرد. مربی تیم تصمیم گرفت بعد از پایان هر جلسه تمرین این بازیکن جوان را به همراه دو بازیکن سر زن و با تجربه تیم نگه دارد تا سر زدن را به طور اضافی تمرین کنند. متأسفانه روزهای متمادی با تمرین طاقت فرسا و بدون نتیجه سپری شدند. دلیل عدم موفقیت واضح بود: خستگی در اثر تمرین اضافی. من به عنوان پزشک تیم پیشنهاد دادم که از تمرین ذهنی مدد بگیریم. به این بازیکن جوان پیشنهاد کردم فیلمی از گلهای جام جهانی گذشته تهیه نماید و تمام گلهایی را که با ضربه سر به ثمر رسیده‎اند به دقت و با حرکت آهسته نگاه کند و تمامی مراحل حرکات بازیکن سر زن را کاملاً‌ به خاطر بسپارد، بعد به شیوه‎ای که بازگو کردنش در حوصله این مقال نیست تمرین ذهنی کند. این بازیکن جوان پس از پنج ماه تمرین ذهنی چندین گل حساس و گاها سه امتیازی برای تیم ما به ثمر رساند.
از این مهارت‎ها (مهارت‎های روانی) در جهت تغییر مثبت الگوهای فکری و رفتاری برای افزایش کارآیی استفاده می‎شود. از مهمترین مهارت‎ها شیوه‎های مقابله است که تلاشی است خودآگاه و پویا که فرد برای کنترل استرس انجام می‎دهد. دیسترس (نوع آزاردهنده استرس) حاصل احساس عدم تعادل بین داشته‎ها و نیازهای فرد است. شیوه‎های مقابله دو گروه هستند اول آنها که بر مسئله (تمرکز دارند) و دیگری آنها که بر عواطف تمرکز دارند.
یکی دیگر از مهارتهای روانی با ارزش تصویرسازی است. در اینجا باید خاطر نشان کنم که تصویرسازی با تمرین ذهنی متفاوت است. در تمرین ذهنی فرد بدون آنکه حرکتی بکند یک کار جسمی را تمرین می‎کند که شاید در این هنگام تصاویر آن کار در ذهنش باشند ولی ممکن است یک نفر صحنه‎ای را تصور کند ولی هیچ تمرینی هم انجام ندهد. تصویرسازی دارای دو نوع داخلی و خارجی است. در نوع داخلی خود فرد همان تصویریست که حرکتی انجام می‎دهد (درست مثل زمانی که دوربین فیلمبرداری جای هنرپیشه را می‎گیرد)، در نوع خارجی فرد خود را همانند یک تماشاچی از بیرون نگاه می‎کند.
مهارت هدف گزینی نوعی انگیزش است که فرد را به خلاقیت بیشتر تحریک می‎کند. بطور کلی اهدافی که ویژه و سخت باشند از آنها که صرفاً به «انجام بهترین کار ممکن» می‎پردازند بهتر هستند. هدف گزینی موثر اصولی دارد: 1) اهداف خاص بهتر از اهداف کلی هستند 2) هدف باید قابل ارزیابی باشد 3) اهداف سخت و نسبتاً سخت بهتر از اهداف آسان هستند 4) اهداف کوتاه مدت دستیابی به اهداف درازمدت را تسهیل می‎کنند 5) اهداف وابسته به عملکرد از اهداف وابسته به نتیجه بهتر هستند 6) برای رسیدن به هدف باید برنامه و ابزار مناسب فراهم کرد. برای ارزیابی میزان کسب هر کدام از مهارت‎ها و یا مجموع آنها آزمون‎های ویژه‎ای طراحی شده است.
ت - توجیه
یک تیم فوتبال نونهالان پس از شکست سنگین 17 بر صفر در مقابل یک تیم برتر به خانه باز می‎گردد. وقتی بچه‎‎ها برای پدر علت شکست را توضیح می‎دهند، احساس هر کدام از آنها در مورد علت شکست کمی متفاوت است. یکی می‎گوید به خاطر داوری ضعیف باخته‎اند. دومی و سومی علت باخت را زمین نامناسب مسابقه می‎دانستند. چهارمی با گریه می‎گفت که باخته‎‎اند چون همگی بد بازی کرده‎اند.
توجیه برخاسته از احساس فرد در مورد برد یا باخت است. توجیه، توصیف علت نتایج است. توجیه افراد یک مدل سه بعدی دارد: محل کنترل، (اینکه علت را چیزی از درون یا بیرون خود بدانند)، ثبات (علت را ثابت یا قابل تغییر بدانند) و قابلیت کنترل (این که علت تحت کنترل خودشان می‎دانند یا تحت کنترل عواملی غیر از خودشان). فهم توجیه برای فهم رفتار افراد حین مسابقات بسیار مفید است. هر کس که فکر می‎کند خودش مسؤول نتیجه است کنترل داخلی (از نظر محل کنترل) و آنکه نتیجه را تحت نفوذ عواملی غیر از خودش می‎داند کنترل خارجی دارد. نوع نتیجه به تجربه (سوابق) بستگی دارد. انتظار فرد از آینده را می‎توان از روی توجیه وی پیش‎بینی کرد. توجیه داخلی پیروزی باعث احساس اعتماد به نفس و توجیه داخلی شکست باعث احساس گناه می‎شود. توجیه ثابت (توانایی جسمی یک مطلب ثابت و داوری قابل تغییر است) از شکست باعث ضعف اعتماد به نفس و توجیه قابل تغییر از آن باعث می‎شود حس کنند شکست قابل جبران است. مردها معمولاً پیروزی را منتج از توانایی بالا و تلاش و شکست را حاصل بدشانسی می‎دانند. خانم‎ها اغلب پیروزی را نتیجه‎ی خوش شانسی و تشویق و شکست را حاصل عدم توانایی می‎دانند. این توجیه تضعیف کننده خانم‎ها بدلیل بدآموزی بوده (ذاتی نیست) و قابل اصلاح است.
خود محوری در توجیه حالتی است که ورزشکار همیشه شکست را به عوامل خارجی و پیروزی را به عوامل داخلی نسبت می‎دهد. این حالت خودخواهانه بوده و از اشکال غیر منطقی توجیه است.
ث) انگیزه و اعتماد به نفس
انگیزه، تمایل فرد برای شرکت یا عدم شرکت در مسابقه است که در عمق خود میل به برتری را شامل می‎شود. آنچه همواره در مقابل انگیزه قد علم می‎کند ترس از شکست یا همان اضطراب موقعیتی است. انگیزه انواع درونی و بیرونی دارد. انگیزه‎های درونی عمدتاً معنوی و انگیزه‎های بیرونی عمدتاً مادی هستند. اعتقاد بر این است که تفاوت عمده ما بین انگیزه‎ی ضعیف و قوی را اعتماد به نفس باعث می‎شود. عمدتاً آنکه اعتماد به نفس دارد پیروز می‎شود. در باب اعتماد به نفس نظریات مختلفی وجود دارد اما همه نظریات می‎گویند که اگر به ورزشکار جوان در محیطی که احساس حمایت می‎کند فرصت بدهیم پیروزی را تجربه کند، اعتماد به نفس او افزایش می‎یابد. اعتماد به نفس خانم‎ها الزاماً کمتر از آقایان نیست اما انجام کارهای نامتناسب با جنسیت‎شان و مقایسه‎ی آنها با آقایان در اجتماع باعث کاهش اعتماد به نفس ایشان می‎شود.
خانم‎ها و آقایان هر دو تمایلات مردانه و زنانه دارند. خانم‎هایی که از نظر تمایلات مردانه مطلوب سطح بالایی دارند اعتماد به نفس بالاتری نشان می‎دهند.
اگر ورزشکاری برای پاداش بیش از نفس ورزش اهمیت قائل شود انگیزه‎ی داخلی وی کاهش می‎یابد. البته پاداش هم دارای انواع آگاه کننده (باعث می‎شود بازیکن متوجه مثبت بودن عملش بشود) و کنترل کننده (باعث می‎شود بازیکن فقط برای پاداش ورزش کند) است که انواع کنترل کننده باعث کاهش انگیزه‎ی داخلی می‎شود. مسؤول اصلی پرورش اعتماد به نفس و انگیزه‎ی داخلی جوان‎ها خودشان، مربیان و والدین ایشان هستند.

معجزه‌ی روانشناسی در ورزش
زمان آن فرا رسیده که مسوولان داشتن روانشناس و انجام کارهای ذهنی را در ورزش قهرمانی به عرصه‌ی عمل برسانند و از حد حرف خارج شویم .بی‌تردید در شرایط فعلی جنبه‌های جسمانی، فنی، تکنیکی و تاکتیکی کار ورزشکاران به بالاترین حد رسیده است و در این موارد همه می‌توانند به اطلاعات مورد نظر خود دست یابند؛ اما، برای توسعه‌ی ورزشی در روانشناسی نتوانستیم بیش‌تر از ده تا پانزده درصد استفاده لازم را ببریم.
روانشناسی در ورزش هم اکنون در جایگاهی است که فیزیولوژی ورزش در 60 تا 70 سال پیش در جهان و 40 تا 50 سال پیش در ایران قرار داشت.
از بالاترین مراجع اجرایی تا پایین‌ترین رده که بازیکنان باشند همه می‌گویند روانشناسی لازم است؛ اما، هیچ گاه به اجرا نمی‌رسد در حالی که روانشناسی ورزش یک وسیله‌ی راحتی است که می‌توان با اتکا به آن عملکرد ورزشکاران را افزایش داد. این موضوعی است که در این همایش روی آن تاکید بسیاری شد و از طرف دیگر این ابراز نگرانی اعلام شد که نباید تحقیقات انجام شده در این زمینه همواره در حد مطرح شدن در همایش‌ها باقی بماند. در حقیقت ما روی این قضیه به بحث و تبادل نظر پرداختیم که چگونه می‌توان فاصله علم با امور اجرایی را از بین برد.
بنابراین اگر ما بخواهیم از این نظر در ورزش کشور موفق باشیم، باید زمینه لازم برای آموزش فراهم شود و از سوی دیگر فرهنگ مخصوص به آن را نیز پدید بیاوریم. قطعا همه کسانی که در این زمینه پای گذاشته‌اند انقلابی بزرگ در ورزش خود پدید آورده‌اند. بنابراین اگر در ورزش قهرمانی به دنبال توسعه و مدال هستیم، باید به این عرصه‌ی دست نخورده که هیچ انتهایی نیز ندارد بهای بیشتری بدهیم.

منابع :

http://www.tebyan.net/sports/educational_scientificcontent/sportresearch/2007/9/10/45470.html

http://www.psychoalachigh.com/tabid/229/ctl/ArticleView/mid/597/articleId/86/-----------.aspx

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 11   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید