فرمت فایل: word(قابل ویرایش)تعداد صفحات31
پیشگفتار
شهرکهای صنعتی در کشور ما از قدمت دیرینه ای برخوردار نمی باشند . اجتماع سازمان یافته واحدهای صنعتی متناسب با استعداد مناطق محل استقرار موجبات هم افزائی و بهره وری مطلوب از منابع را فراهم می سازد و علاوه بر ایجاد اشتغال مولد به رشد تولید داخلی و ارتقاء سطح فناوری می انجامد . در نظام استمرار جمعی واحدهای صنعتی ، تولید کنندگان کوچک و متوسط با دستیابی به پتانسیل هم مکانی سهم مناسبی ا ز بازار تقاضا را به خود اختصاص می دهند و همین عامل اسباب رونق مستمر و افزایش کمی آنان را به دنبال می آورد .
آموزشهای تخصصی در مجموعه های متمرکز به آسانی می تواند جامعه عمل بپوشد و نقش مهم خود را در ارتقاء کیفی محصولات و کاهش قیمت تمام شده آنان با بکارگیری فناوریهای نو و مدرن بخوبی ایفا نماید .
کاهش هزینه های عمومی ناشی از استفاده از منابع آب متمرکز و شبکه های برق و گاز و تلفن و فاضلاب و تصفیه خانه اختصاصی ارائه خدمات پیمانکاری جزء از سوی واحدهای بزرگ به تولید کنندگان کوچک مجموعاً موجبات تمایل مسئولان و مدیران صنعتی برای استقرار سازمان یافته واحدهای تولیدی را فراهم می سازد و از همه مهمتر جلوگیری از تداخل غیر ضرور و بافت های مسکونی و تجاری شهری با بافت صنعتی اسباب رویکرد به اجتماع سامان یافته کارخانجات و صنایع را به دنبال داشته است .
در اواخر سال 1362 قانون راجع به تأسیس شرکت شهرکهای صنعتی به تصویب مجلس رسید و از سال 1363 فعالیت این شرکت آغاز شد و بتدریج در استانهای مختلف کشور شرکتهای تابع ایجاد شدند .
سوابق موجود نشانگر آن است که در سالهای اولیه تأسیس ، طراحی برخی از شهرکهای صنعتی توسط مشاورین شهر ساز انجام شده لیکن بتدریج بدلیل ماهیت درآمد هزینه بودن شرکتهای شهرکهای صنعتی موجباتی فراهم گشته است که کار طراحی شهرکهای صنعتی و قبل از آن مطالعات امکان پذیری احداث راساً توسط شرکت شهرکهای صنعتی انجام شود .
شکل گیری چنین نظام مندی در درون سازمان شهرکهای صنعتی برخاسته از تجارب مثبت و منفی طراحی های انجام شده در برخی از شهرکهای صنعتی توسط مشاورین بخش خصوصی است . فرآیند طراحی و احداث یک شهرک صنعتی تفاوتهای اساسی با طراحی و احداث یک شهرک مسکونی دارد که تنها به شیوه معماری آنها محدود نمی شود . بلکه در مبانی اقتصادی شکل گیری آنان این تفاوت آشکار وجود دارد . مسکن نیاز اساسی مردم است و اجتماعی زندگی کردن از خصائل ذاتی انسانها ، پس بناچار در جائیکه امکان زندگی جمعی فراهم می شود ، مراکز سکونتی اعم از روستاها و شهرها شکل می گیرند و علم شهرسازی و معماری شهری بعنوان یک ضرورت خود را نمایان می سازد در حالیکه ساخت و ساز مجموعه های صنعتی زمانی جامعه عمل می پوشد که قبل از آن شرایط اقتصادی ، فضای مناسبی برای تمایل به سرمایه گذاری صنعتی به عوامل متعددی از قبیل وجود افراد کارآفرین و خلاق و دارای روحیه ریسک پذیری بالا ، وجود سرمایه امکان دسترسی به دانش فنی و نیروهای متخصص ، وجود بازار تقاضا و دهها عامل دیگر وابسته است و همین باعث می شود که فرآیند احداث کارخانجات چه به صورت انفرادی و چه بصورت جمعی فرآیندی زمان بر باشد . در عین حال از آنجا که استقرار جمعی واحدهای تولیدی محاسن زیادی از جمله جلوگیری از هدررفتن اراضی زراعی ، حفظ محیط زیست ، کاهش زمان ساخت و ساز صنعتی و حضور هر چه سریعتر در بازار رقابتی کالاها را بدنبال دارد دولتها پیشگام ایجاد شهرکها و مجموعه های صنعتی می شوند تا پشتیبانی لازم از توسعه صنعتی را بعمل آورند اینجاست که برنامه ریزی فاز بندی عملیاتی برای ایجاد یک شهرک صنعتی ضرورت می یابد تا برنامه های استقرار صنعتی و توسعه شهرک را به درستی میسر نماید . از دیگر تفاوتهای یک شهرک صنعتی با شهر مسکونی زمان حضور مردم رد آنها و چگونگی رفت و آمد و جابجائی در داخل شهرک صنعتی است در شهرک صنعتی با تعاریفی که در کشور ما وجود دارد هیچ امکان سکونتی برای مردم را پیش بینی نمی کند و آمد و شد کارکنان نیز معمولاً با وسائط نقلیه در ساعات اولیه صبح و بعدازظهر انجام می شود . بعبارت دیگر در شهرک صنعتی به مقوله عابران پیاده کمتر برخورد می کنیم . اوج ترافیک در این شهرکها ساعات شروع بکار واحدهای تولیدی و زمان تغییر شیفت ها است و در غیر از این ساعات رفت و آمدهای مختصر مربوط به جابجایی مواد اولیه و کالای ساخته شده کارخانجات می باشد که متناسب با میزان استقرار واحدهای تولیدی و رونق آنها در نوسان می باشد . بر این اساس مواردی از قبیل عرض معابر اعم از پیاده روها و خیابانها می تواند متفاوت از طراحی های شهری باشد و با نگرشی اصولی و دیدگاهی مبتنی بر اقتصاد مهندسی صورت پذیرد .
حتی طراحی و تأمین تأسیسات زیر بنائی در یک شهرک صنعتی با آنچه در مراکز سکونتی صورت می پذیرد می تواند متفاوت باشد محل عبور شبکه های آب و برق و گاز و تلفن و شیوه دادن انشعاب به واحدها و ضرورت رعایت حریم آنان و همچنین حجم بالای مصارف ، طراحان را به الزام رعایت ویژگی های خاص مجموعه های صنعتی اعم از شهرک و یا شهر صنعتی وامی دارد .
پس از انجام مراحل امکان سنجی و مطالعات مکان یابی و تصویب مراجع ذیصلاح ، طراحی استقرار شهرک صنعتی در زمین مورد نظر به شرح ذیل انجام می پذیرد .
مراحل طراحی شهرکهای صنعتی :
تهیه نقشه توپوگرافی
مطالعات و طراحی فاز یک
مطالعات و طراحی فاز دو
1- تهیه نقشه توپوگرافی
نقشه برداری و تهیه نقشه های توپوگرافی در انجام پروژه های مطالعاتی شهرکهای صنعتی نقش زیربنایی دارد که پایه و اساس مراحل متعدد مطالعاتی طراحی و اجرایی هر شهر ک می باشد . با توجه به مساحت زمین شهرک صنعتی و عوارض طبیعی و مصنوعی موجود در آن و چگونگی ابعاد عوارض ، مقیاس تهیه نقشه توپوگرافی متغیر بوده و چون در مراحل بعدی محاسبات و برآوردهای مختلف برروی نقشه انجام می گیرد هر چه مقیاس نقشه بزرگ تر باشد دقت محاسبات و برآوردها دقیق تر خواهد بود .
با توجه به مطالب فوق الذکر مقیاس نقشه توپوگرافی شهرکهای صنعتی و خواهد بود که در مناطق کوهستانی و تپه ماهور منحنی میزان با فواصل 1 متری و در مناطق دشت و با شیب کم منحنی میزان با فواصل 5/0 متری باید ترسیم گردد علاوه بر اینها باید موارد ذیل در عملیات نقشه برداری رعایت و اعمال گردد .
استقرار ایستگاههای نقشه برداری و بستن پلیگون و اتصال پلیگون از نظر مسطحاتی و ارتفاعی به سیستم مختصات کشوری و نحوه برداشت نقاط ارتفاعی و کلیه عوارض طبیعی و مصنوعی و بطور خلاصه کلیه عملیات نقشه برداری زمینی و ترسیم نقشه جات باید طبق آئین نامه های نقشه برداری و دستورالعمل های فنی سازمان مدیریت و برنامه ریزی و سازمان نقشه برداری کشور باشد .
میخکوبی و تثبیت مرز زمین باربرهای بتنی و برداشت دقیق و تعیین مختصات نقاط مزبور به منظور جلوگیری از بروز مسائل و مشکلات بعدی با مالکین اراضی مجاور و استفاده بهینه از مساحت زمین بسیار مهم است .
شهرکهای صنعتی
