امروزه صنعت ساختمان سازی در دنیا دستخوش تغییر و تحولات بزرگی است. اصطلاحا باب شده است که ساختمان ها را به دو دسته ی ساختمان های مدرن و ساختمان های قدیمی دسته بندی می کنند. اما این دسته بندی مفهومی غیر از آنچه که در ظاهر کلمات پیداست دارد. ساختمان های مدرن به ساختمان هایی گفته می شود که از سوخت های فسیلی برای تأمین انرژی مورد نیاز خود استفاده نمی کنند و علاوه بر آن تمام انرژی مورد استفاده ی خود را خود تولید می کنند و یا حتی در برخی موارد بیش یا » ساختمان انرژی صفر « از این مقدار. این تعریف جدیدی از یک ساختمان است که نام آن را Zero Energy Building نهاده اند و از این پس به کلیه ی ساختمان هایی که این ویژگی را نداشته باشند ، ساختمان قدیمی اتلاق می شود. در کشور ایران این نوع ساختمان سازی بسیار غریب است و به سختی می توان تعداد بسیار معدودی از این نوع ساختمان ها را یافت که در حال اجرا باشند. این در حالیست که بیش از یک دهه از ظهور این صنعت می گذرد و پیشرفت های زیادی در کشور های پیشرفته ی دنیا در این زمینه صورت گرفته است. تحقیقات اولیه حاکی از آن بود که یک ساختمان انرژی صفر قالب خاصی برای طراحی ندارد و طراحی یک چنین ساختمانی نه تنها به شرایط جغرافیایی و آب و هوایی محل پروژه بستگی شدیدی دارد، بلکه به بسیاری شرایط محیطی دیگر وابسته است که همه ی آن ها باید در طراحی لحاظ شود.
مروری بر ساختمان های انرژی صفر در ایران و جهان
