لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:2
فهرست و توضیحات:
مقدمه
استئومیلیت : عفونتهای عضلانی
پاتوفیزیولوژی :
تظاهرات بالینی :
1-انتشار عفونت از بافت نرم (زخم فشاری یا عروقی آلوده –عفونت محل برش جراحی )
2-آلودگی مستقیم استخوان به علت جراحی روی استخوان، شکستگی باز یا آسیب تروماتیک مثل زخم گلوله تفنگ .
3-انتشار خونی ناشی از سایر مناطق عفونی (لوزه های عفونی، تاول ها ، دندانه های عفونی)
بیمارانی که بیشتر در معرض خط این بیماری هستند .
افراد پیر و چاق –افراد دچار سوء تغذیه –بیمارانی که اختلالات سیستم ایمنی دارند یا بیماریهای مزمن دارند (دیابت-آرتیت روماتوئید) یا تحت درمان طولانی مدت با کورتیکو ستروئید قرار گرفته اند .
عفونت زخم های جراحی بعد از عمل در حدود 30 روز بعد از جراحی ظاهر می شود که این زخمها به دو گروه برشی یا سطحی که در بالای لایه غلاف عمقی قرار دارند و زخمهای عمیق که بافت زیرین غلاف را نیز درگیر می سازد تقسیم می شوند، عفونتهای عمیق پس از عمل ممکن است یکسال بعد از جراحی ظاهر شوند .
علت 80-70% عفونتهای استخوانی باکتری استافیلوکوک اورئوس می باشد و سایر ارگانیسم های پاتوژن که معمولا در ایجاد این بیماری دخالت دارند شامل گونه های پروتئوس و پسودوموناس واشرشیاکولی می باشد.
پس از 3-2 روز در عروق خونی منطقه لخته تشکیل شده و سبب ایسکمی و نکروز استخوان می گردد.
وقتیکه عفونت بوسیله خون منتقل می شود شروع علائم معمولا ناگهانی است و تظاهرات بالینی سپتی سمی (لرز –تب-نبض تند و بیحالی عمومی )ظاهر می شود . نشانه های سیستمیک در ابتدا ممکن است علائم موضعی را بپوشاند با پیشرفت عفونت به کورتکس استخوان ، پرده ضریح و بافتهای نرم نیز درگیر می شوند. منطقه عفونی دردناک، متورم و بسیار حساس می شود ، بیمار ممکن است یک درد ثابت ضرباندار را تجربه کند که با حرکت کردن تشدید می شود زیرا چرک تجمع یافته تحت فشار قرار می گیرد .
کارافرینی استئومیلیت : عفونتهای عضلانی
