لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 6
کاربرد بازوهای عایقی پلیمری جهت فشرده‌تر کردن خطوط انتقال
دور نما
در حالیکه با گسترش شهرها، میزان تقاضای انرژی الکتریکی روند روز افزونی دارد، تهیه زمین جهت نصب خطوط انتقال و رعایت حریم الکتریکی، روز به روز مشکل‌تر می‌شود. خطوط انتقال هوایی در مناطق شهری، سطح ولتاژی بین 60 تا 150 kv دارند. با کاهش فضای اشغالی این خطوط امید آن می‌رود که انتقال توان، وجهه مناسبتری به خود بگیرد.
هدف
هدف از این پروژه، فشرده‌سازی خطوط انتقال kv154 ( به عرض استاندارد m8.5 و فاصله استاندارد فاز به فاز m4.2 ) و کاهش عرض آنها به عرض خطوط 60 kv بوده است. هدف دیگری که از انجام این پروژه دنبال می‌شد، کوچکتر کردن اندازه طول مقره و بازوهای برج با جایگزینی مقره‌های پلیمری به جای مقره‌های سرامیکی بوده است.
نتایج اصلی
دو نوع بازوی عایقی موجود است : نوع نخست که نوع " آویزی " نامیده می‌شود، از دو قسمت تشکیل شده است. این دو قسمت عبارتند از: یک بخش معلق و یک بخش افقی. این نوع بازوی عایقی، ساختار لولایی داشته و با تغییرات بار طولی، می‌تواند جابجا شود. نوع دوم که نوع "Line Post " یا خود ایستا نامیده می‌شود، از سه بخش تشکیل شده است که عبارتند از : یک بخش معلق و دو بخش افقی. این نوع بازو، توانایی تحمل وزن هادی را در هنگام پارگی آن داراست. هر دو نوع از این بازوها، طول اتصالی در حدود m2.3 دارند. درجدول (1) ، خلاصه‌ای از مشخصات بازوهای عایقی پلیمری kv154 آورده شده است. در شکل (1) نیز عکسهایی از این دو نوع بازو نشان داده شده‌اند. نتایجی که از این ارزیابی مکانیکی- الکتریکی اولیه بازوهای عایقی پلیمری 154 kv حاصل شده‌اند، در زیر آورده شده‌اند :
1- عملکرد مکانیکی
با توجه به آزمایشات مکانیکی انجام شده بر روی بازوهای عایقی نوع LINE-POST ( خود ایستا ) حداکثر بار مکانیکی طولی قابل تحمل این نوع از بازوهای عایقی، بیش از 10 تن است که این مقدار، 5/2 برابر مقدار استاندارد آن می باشد . بازوهای عایقی در یک خط آزمایشی ( هادی Acer با مقطع mm2410 ، با دو اسپان 150 متری ) قرار گرفته و دو آزمایش بر روی آنها انجام شد که این دو آزمایش عبارت بودند از : تست عملکرد در مقابل باد طبیعی و تست لرزش مصنوعی با ریختن برف یخ زده از روی خط.
بین تنش محوری تولیدی در بازوی عایقی نوع Line-Post ( خود ایستا ) و بار طولی نا متعادل حاصل از اختلاف تنش میان دو اسپان مختلف، رابطه جالبی وجود دارد. این تنش محوری به اندازه کافی از سطح تنش محوری مجاز ( در حدود kgf/mm2 20 ) کوچکتر است. ( به شکل 2 رجوع کنید ). تنش محوری ایجادشده در بازوهای عایقی نوع معلق، کمتر از یک دهم تنش محوری ایجاد شده در بازوی نوع line-post ( خود ایستا ) است. در طرح مزبور، با نصب مقره های پلیمری بین فازها درفواصل 75 متر از یکدیگر، نوسانات هادیها کنترل شده و بدین ترتیب، فاصله بین فازها تا 3 متر کاهش یافت.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود تحقیق درمورد کاربرد بازوهای عایقی پلیمری جهت فشرده‌تر کردن خطوط انتقال