قسمت بزرگی از محیط زیست به طرزی غیرقابل بازگشت نابود می‌شود و از تمدن درخشانِ امروز ما چیزی باقی نخواهد ماند. استدلال این دسته تاریخی‌گرایانه است. با استناد به سقوط تمدن روم و مصر می‌توان فهمید موتور محرک تمدن‌های پیشین، نیروی کار مجانی آنها بوده است؛ روم را اضمحلال نیروی کار مجانی‌اش و کاهش توان بالقوه دست‌اندازی به سرزمین‌های هم‌جوار از پا درآورد، بنابراین هیچ دلیلی وجود ندارد که تمدن ما نیز به دلیل از بین رفتن نیروی محرک خود یعنی در ابتدا نفت و متعاقبِ آن نیروی کار از بین نرود. نمایندگی طرفدارن موضع فاجعه‌گرایانه در حال حاضر با جنبش‌های زیست‌محیطی‌ست.
مولفه های محوری نیروی انسانی، سوخت و فناوری