بیش از 7500 گونه سیب شناسایی شده است . این گونه ها در نقاط شمالی، نیمه حاره و معتدل وجود دارند. چون درختان سیب به شرایط خنک کننده (requirement chilling) نیازدارند در آب وهوای استوایی گل نمی دهند.
در بین رایج ترین گونه های تجاری سیب می توان به این موارد اشاره کرد (Braeburn) نیوزیلند، سیب نارنجی (cox) بریتانیا: گونه قدیمی که امروزه محبوبیت گذشته را ندارد.(فوجی ( آسیا،استرالیا( گالا( ،نیوزیلند) سیب طلائی( ،آمریکا واروپا)گرانی اسمیت (استرالیا و کالیفرنیا) جونا گلد( ،آمریکا) جوناتــــان و مکین تــاش (، کانــادا) سیب قرمـز(و آمریکا) نوعی سیب زمستانی.( تمامی این سیب ها بجز نوع آخر شیرین و رنگین هستند.
گرانی اسمیت ترش است و بعضی از مردم آنرا بصورت تازه می خورند در ضمن برای آشپزی هم مطلوب هستند. پوست آن سبز روشن خالدار است . این گونه سیب برای رشد کامل نیازمند آب و هوایی گرم بوده و فصل رشد طولانی مدتی دارد.
طعم سیب هـا :
مزه سیب ها برای اشخاص متفاوت است و در طول زمان تغییر می کند. مثلاً شهر واشنگتن( آمریکا) به کشت سیب قرمز شهرت داشت. امادر سال های اخیر،کشت گونه های دیگرنیز محبوبیت یافته است. بعضی از مردم آمریکا سیب قرمز را بعنوان سیبی نا مرغوب با طعمی بسیار ملایم و ساختاری نرم به حساب می آورند. این افراد به سیب های ترد مثل فوجی و گالا تمایل یافته اند.
معمولاً سیبهای جدید شیرین تر از انواع قدیمی هستند. بیشتر سیب های آمریکای شمالی و اروپا، طعمی شیرین و ملس دارند. امّا سیب های ترش، طرفداران بسیار اندکی دارند. سیبهای خیلی شیرین با طعم کمی ترش، در آسیا محبوبیت دارند. تمامی گونه سیب های جدید نرم ولی ترد هستند
پرورش سیب :
سیب ها مانند بیشتر گیاهان چند ساله معمولاً بصورت لقاح غیر جنسی و از طریق پیوند تکثیر می شوند. سیب های بذری گاهی اوقات بطور اساسی با درخت مادر تفاوت دارند. بیشتر گونه های جدید سیب، سرچشمه بذری دارند که یا شانسی رشد کرده اند ویا از طریق باروری عمدی گونه های پرآتیه پرورش یافته اند. همچنین سیب ها می توانند جوانه هایی غیرعادی بوجود آورند( جهش هایی بر روی یک شاخه مجزا) . بعضی از جوانه های غیرعادی منجر به نسل هایی بهتر از گونه های مادریشان می شوند. بعضی از آنها به قدری از درخت مادر متفاوت می شوند که دیگر گونه هایی جدید به حساب می آیند.
بعضی از پرورش دهندگان سیب های معمولی را با سیبچه یا سیب های غیر عادی مقاوم در برابر سرما پیوند می زنند تا گونه های مقاوم تری بوجود آورند. مثلاً از دهه 40 مرکز آزمایشات Excelsior در دانشگاه مینه سوتا و ویسکانسین پیشرفت دائمی را در سیب های مقاوم مهّم که هم از نظر تجاری و هم باغداری خانگی رشد گسترده ای دارند در سراسر مینه سوتا و ویسکانسین ایجاد کرده اند . مهمًترین ابداع آنها شامل Haralson فراوان ترین سیب کشت شده در مینه سوتا ، Wealthy،Honeygold و Honeycrisp می باشد. شیرینی و ساختار Honeycrisp به قدری مورد علاقه مصرف کنندگان است که باغداران مینه سوتا درختان پاگرفته و پربار خود را قطع می کنند تا برای این نوع سیب انبار احداث کنند
سایر موارد مورد نیاز در پرورش سیب عبارت است از:
پوست رنگین ، عدم وجود رنگ قهوه ای ، راحتی حمل ونقل ، امکان انبار، محصول فراوان ، مقاومت در برابر بیماری ها و طعمی قابل قبول برای میانگین افراد.
گونه های قدیمی اغلب ترش ، دارای شکل های نابهنجارو قهوه ای هستند. و دارای رنگ وساختار گوناگون می باشند. امروزه تعداد بسیار کمی از گونه های قدیمی در سطح کلان تولید می شود امّا بسیاری ازاین گونه ها توسط باغداران خانگی و کشاورزانی که مستقیماًٌ محصولشان را در بازارهای محلی عرضه می کنند به عمل می آیند.بسیاری از گونه های خارق العاده و از نظر بومی مهّم ، با طعم و ظاهر منحصر به فردشان برای کشف وجود دارند. مبارزاتی برای حفظ سیب در سراسر جهان آغاز شده تا ازانقراض چنین میراث بومی جلوگیری شود.
گونه هایی از سیب را بخصوص برای تولید آب سیب کشت می کنند. سیب های آب گیری برای خوردن بسیار ترش و زننده هستند، امّا با آنها یک نوشیدنی خوش طعمی تولید می شود که با سیب های خوراکی معمولی نمی توان تهیه نمود.
شامل 31 اسلاید powerpoint
