کاربرد هوش مصنوعی در بازی
39صفحه
درست است که این الگوریتم در بازی در برابر حریف شکست نمیخورد و همواره هوشمندانهترین رفتار را از خود نشان میدهد اما این هوشمندی برنامهنویس است که در قالب دستورات الگوریتمیک به کامپیوتر القا شده است و برنامه به خودی خود هیچگونه خلاقیت و هوشمندی در اجرای بازی نداشته و فقط از یک مجموعه باید و نباید و دستور که برنامهنویس به آن داده، تبعیت کرده است.
پس ما از یک برنامهی هوشمند و یا بهعبارت دیگر هوش مصنوعی، قابلیتهای مختلفی مثل استنتاج، حدس، خلاقیت و یادگیری را انتظار داریم. اما آیا بواقعا میشه چنین انتظارهایی را از برنامههای کامپیوتری داشت؟
عدهای از ریاضیدانان و دانشمندان علوم کامپیوتر معتقد بودند چنین کاری غیرممکن است به این علت که کامپیوتر صرفاً میتواند دستورهای برنامهنویس را - که در قالب یک الگوریتم به آن داده میشود -انجام دهد. پس نمیتوانیم از یک برنامه، انتظار انجام کاری را داشته باشیم که در قالب الگوریتم به او دستور داده نشده است. در حقیقت برنامههای کامپیوتری نمیتوانند کارهایی غیرقابل پیشبینی انجام دهند، پس نمیتوانند خلاقیت داشته باشند.
پاسخ این ادعای درست، ادعای درست دیگری است که تمام فعالیتهای انجام شده در زمینهی هوش مصنوعی را توجیه میکند. اگر بتوانیم استنتاج، خلاقیت و یادگیری را در قالب الگوریتم و دستورها به کامپیوتر بدهیم و انتظار داشته باشیم تا با تبعیت از این دستورها، رفتاری هوشمندانه داشته باشد، چیزی خلاف گفتهی بالا انجام نگرفته است.
در حقیقت دستورهایی که کامپیوتر در قالب الگوریتمهای هوش انجام میدهد، چنین معنایی خواهند داشت:
- هوشمندانه رفتار کن.
- استنتاج کن.
- یاد بگیر.
- خلاقیت داشته باش.
- یک اشتباه را دوبار تکرار نکن.
- از تجربههایت درس بگیر.
پس بهطور کلی، روند کار، همانندسازی برنامه با مغز انسان است؛ هر چند این کار بهطور کامل ممکن نیست. اما نتایج خوبی مثل شبکههای عصبی از محصولات همین فعالیتهای نه چندان کامل و دقیق است.
مهمترین نکته در علم هوش مصنوعی این است که بتوانیم تعریف دقیقی از آنچه دقیقاً در مغز انسان طی یک فعالیت هوشمندانه رخ میدهد ارائه کنیم. به عنوان مثال سعی کنید دقیقاً بیان کنید که در حین اثبات یک قضیهی ریاضی چه اتفاقی در مغزتان میافتد. کار خیلی سختی به نظر میاد، اما جنبههایی از هوش هستند که سادهتر قابل بیانند.
کاربرد هوش مصنوعی در بازی