دانلود پاورپوینت نمای آلومینیوم کامپوزیت

اختصاصی از فی دوو دانلود پاورپوینت نمای آلومینیوم کامپوزیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

باظهورمدرنیسم درمعماری وشروع عصرمدرن وهمزمان باروی کارامدن معمارانی چون میس وندرو ومعماران تحصیل کرده مدارسی مانندباوهاوس وعلاقه جهانیان به ایجادبناهای بلندمرتبه وبه طورکل شروع ساخت وسازهای صنعتی درغرب بحث پیش ساختگی واستفاده ازمصالح پیشرفته به یکی ازمهمترین دغدغه های طراحان ومجریان وتولیدکنندگان بدل شد.

دراین میان نگاههای معمارانه به سمت آلومینیوم وتولیدات اکسترودشده آلومینیوم سوق پیداکرد.

چراکه آلومینیوم به علت خصوصیت منحصر به فردخودهمچون سبکی وعایق بودن,انعطاف پذیری ودردسترس بودن,دردسترس بودن نسبی,باربربودن وجلال خاص می توانست تمام نیازهای مخاطبان خودرابراورده سازدتاسرانجام ورقهای کامپوزیت درسال1969 درآلمان ابداع گردیدودرحال حاظردردنیابه عنوان یکی ازمصالح اصلی وپرکاربردمطرح است.

قریب ده سال پیش شرکتهای تجاری که درحوزه مصالح ساختمانی نوین فعالیت می کردندیکی

اززیرمجموعه های صنایع آلومینیومی راواردایران کردندکه بانام <<پانل>>یا <<پنل>>

مشهور شدند . نام کامل این محصول ورقهای کامپوزیت آلومینیوم است و درنماهای خارجی بنا,دیوارهای داخلی وفضاهای اداری,درهای عایق بادوطوفان,قابهای پنجره,ساختمانهای تجاری     

وساختمانهای نمادین مورداستفاده قرارمیگیرند.

ساختارورقهای کامپوزیت

کامپوزیت به معنای ترکیب شده است.پانلها ازترکیب چندمتریالمختلف به همراه پوشش الومینیومی به دست آمده اندوسرچشمه نام گذاری این ورقها ازاینجاست.دوصفحه آلومینیومی به ضخامت(5/ 0)mm ,سطح هسته پلی اتیلن غیرسمی وغیرقابل احتراق به نام PVDFآن راکه ضخامت آن نیزحدود(3)mmمیباشد پوشانده اند اند.چسباندن این سطوح به هسته توسط فرایندهای شیمیایی ومکانیکی صورت میگیردبه طوری که درمقابل ورقه ورقه شدن به شدت مقاومت میکند. 

تنوع رنگی درمحصولات کامپوزیت

مصرف کنندگان این محصول بیشتربه دنبال رنگهای متنوع آن هستند به همین منظور درکارخانه ازفرایندهای مختلفی جهت تغییردررنگ این محصول استفاده میکنند.ازجمله پوششهایی که معمولابرای تغییردرورقهای الومینیومی استفاده می کنند رویه پلی وینیلین فلوراید,رنگ مایع وروکش پودری است.روش دیگراندونیزه کردن است.اندونیزه کردن یکی ازاولین فرایندهای روکش کردن آلومینیوم بود کهازسال1920 میلادی تاکنوناستفاده می شود.شیوه کاراین است سطح آلومینیوم باموادی پوشیده می شودکه عمرطولانی داشته باشد محکمترشودوبادوام ومقاوم دربرابرخوردگی باشد.

خصوصیات منحصر به فرد ورقهای کامپوزیت

سبکی وزن.

مقاومت بالای رنگ دربرابراشعه ماوراء بنفش.

تنوع درشکل پذیری.

ابعادبزرگ ومتنوع.

سرعت اجرایی بالا.

مصالح زیرسازی سبک.

بدون نیاز به شستشو.

عایق صوت.

مقاومت بالادربرابرتغییردما.

عایق رطوبتی.

دوست محیط زیست.

ضدحریق.

ویژگیهای ورقهای مرکب

(مقاومت دربرابرتغییرات دما):باتوجه به خصوصیات منحصربه فردخودمی توانددرمقابل تغییرات دمااز(50- ) تا(80+) بدون هیچگونه تغییردرکیفیت مقاومت نماید.

(خواص عایقی):فضای ایجادشده بین ورقهای کامپوزیت ودیواره ساختمان باعث ایجاد عایق حرارتی وصوتی ورطوبتی می شود وامکان جریان هوارادرپشت پانلهابه وجودمی اورد که این امرباعث می شودحرارت محیط به ساختمان نفوذنکند.

(دوست محیط زیست):کلیه موادخام تشکیل دهنده برگشت پذیرمی باشدوهیچ وهیچگونه موادزائدومضردرطول تولیدبه وجودنمی اید.

(ابعادبزرگ ومتنوع):ازویژگیهای دیگرورقهای کامپوزیت قابلیت اجرادرمدول بندیهای بزرگ می باشدکه درمصالح دیگرنماسازی به علت بالابودن وزن ومشکلات اجرایی این قابلیت وجودندارد.

(سرعت اجرای بالا):باامکانات اجرایی ورقهای کامپوزیت مدول بندی درابعادبزرگ واجرای سریع زیرسازی آلمینیومی ونصب ورق روی آن وهمچنین سهولت کارباابزارآلات زمان اجرایی نما رابه حداقل کاهش می دهد.

(سبک امامقاوم):بسیارسخت ومقاوم است .باتوجه به اینکه60% ازآلمینیوم خام باهمین قطرسبکتراست ولی درمقابل فشاروضربه ازمقاومت بسیاربالایی برخورداراست.همچنین درمقابل تابش مستقیم آفتاب وبارانهای اسیدی بسیارمقاوم است.

شامل 26 اسلاید powerpoint

دانلود تحقیق تولید داربست های پلیمری اشکال کامپوزیت پلیمر – سرامیک

اختصاصی از فی دوو دانلود تحقیق تولید داربست های پلیمری اشکال کامپوزیت پلیمر – سرامیک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعداد صفحات : 24 صفحه          -        

قالب بندی : word                   

پلیمرها و سرامیک ها به طور جداگانه یا ترکیبی به شکل مکمل یا گزینه ای برای نسج آلوگرفت و زنوگوفت به عنوان جایگزین بافت سخت در کاربردهای دندانی و ارتوپدی بکار برده می شوند، و از آنجا که هر ماده خصوصیات ذاتی خود را دارد، برای کاربردهای خاصی مناسب خواهد بود. چندین پلیمر زیست تخریب پذیر در پروژه‏های تحقیقاتی و استفاده‏های بالینی برای کاربردهای ماهیچه ای – اسکلتی مورد آزمایش قرار گرفته اند. پلی ارتو استرها، پلی انیدریدها، پلی فسفازن ها و پلی آمینواسیدها همگی به عنوان جایگزین های استخوانی به واسطه تخریب پذیری منحصر به فرد و خصوصیات مکانیکی شان امتحان شده اند.

پلیمرهای تخریب پذیر خانواده پلی -  هیدروکسی اسید شامل پلی لاکتیک اسید (PLA)، پلی گلیکولیک اسید (PGA) و کوپلیمر آن پلی لاکتیک – کو-گلیکولیک اسید (PLAGA) به طور گسترده به عنوان صفحات تثبیت، پیچ ها و پین ها و همچنین دستگاههای رهایش دارو و داربست‏های مهندسی بافت مورد استفاده قرار می‏گیرند. سرامیک های مختلفی وجود دارند که به تنهایی یا به همراه پلیمر ها برای کاربردهای ارتوپدی ازجمله تری کلسیم فسفات، تتراکلسیم فسفات، هیدرو کسی آپاتیت و کامپوزیت های پایه مواد زیست فعال، بکار برده می شوند. این سرامیک ها با پلیمرهای تخریب پذیر و تخریب ناپذیر مختلفی ترکیب می شوند تا سبب اصلاح استحکام پلیمرها، چسبندگی به استخوان، تخلخل، و قابلیت تحریک درون رشد استخوان گردند. یک ار مطلوب ترین این ترکیبات، ترکیب PLAGA و هیدروکسی آپاتیت به شکل یک کامپوزیت چند کاره قابل استفاده در مهندسی بافت است با توجه به این موضوع، سه روش مختلف برای ایجاد داربست کامپوزیت PLAGA و هیدروکسی آپاتیت بیان می‌شود: فیلم پلیمر – سرامیک تولید شده توسط روش قالب گیری حلال، ساختارهای پلیمر- سرامیک سنتز شده توسط روش تجمع حلال و ساختارهای پلیمر- سرامیک سنتز شده با استفاده از روش ژل – ریز (ریزدانه).

-پیشگفتار

مهندسی بافت را می توان به شکل کاربرد بیولوژیکی، شیمیایی و اصول مهندسی در جهت ترمیم، مرمت یا بازسازی بافت های زنده با استفاده از بیومواد، سلولها و فاکتورها به تنهایی و یا بصورت ترکیبی مورد استفاده قرارداد. هم سرامیک ها و هم پلیمرها دارای خصوصیات ذاتی کاملاً مجزایی بوده و هر یک از آنها بطور گسترده در شکل بیو مواد در بازسازی بافت های زنده بکار گرفته می شوند، که این کاربردها به خوبی در مدارک موجود ارائه شده است. برای مثال ، سرامیک ها در ترمیم بافت سخت از جمله کاربردهای ماهیچه ای – اسکلتی و دندان استفاده می شوند. پلیمرها نیز بطور گسترده در کل بدن به شکل جایگزین های موقت و دائم برای شریان ها استخوان‏ها، و مفاصل و بازسازی پلاستیکی و غیره بکار می روند.

معمولاً یک نوع ماده به تنهایی نمی تواند هم ویژگی های مطلوب مکانیکی و هم شیمیایی را برای یک کاربرد خاص برآورده سازد. در این نمونه ها مواد کامپوزیت که ترکیبی از مزایای هر دو ماده هستند بسیار مناسب تر خواهند بود. مطلوب ترین حالت در اینجا ترکیب پلیمرها و سرامیک ها به شکل یک کامپوزیت چند کاره قابل استفاده در مهندسی بافت است. گزینه مصنوعی پلیمر – سرامیک به طور ویژه برای پیوندهای بیولوژیکی مانند بافت های پیوندی خود شخص یا نسج پیوندی بیگانه طراحی می شوند. این فصل به طور اجمالی کاربرد این دو نوع ماده را به تنهایی یا به صورت ترکیبی برای بازسازی بافت ماهیچه ای اسکلتی و دندانی شرح می دهد.

- پیوندهای متداول استخوانCONVENTIONAL BONE GRAFTS               - پیوند نسخ خود شخصAUTOGRAFTS                                                         برترین استاندارد رایج در حال حاضر در پیوندهای استخوان، پیوند نسج خود شخص است که در آن بافت از استخوان تاج ایلیاک بیمار جدا شده و به قسمت آسیب دیده منتقل می‌شود. از نظر ساختاری پیوند نسوج خود شخص هم دارای قابلیت هدایت استخوانی (osteoconductive) و هم دارای قابلیت القای استخوانی (osteoinductive) است که منجر به فراهم شدن قالبی می‌شود که در آن بافت و عروق استخوان جدید در زمان تحریک بازسازی استخوان بوسیله جدا سازی سلولهای مزانشیمال در استئوبلاست های شکل دهنده استخوان توانایی رشد پیدا می کنند. البته، تعداد بافت های پیوندی از خود شخص محدود بوده و اغلب اوقات محل اهدا کننده دچار بیماری می‌شود. علاوه بر این، عمل جراحی لازم برای خارج سازی بافت سبب ایجاد دردها و عوارض بعدی می گردد.

- پیوند نسج بیگانهALLOGRAFTS                                                                     اصول بالینی پیوند نسج بیگانه همانند پیوند نسج خود شخص است. در این مورد، بافت اهدا شده از شخص دوم یا جسد بدست می آید. این وضعیت مشکل بیماری محل اهدا کننده را رفع کرده اما محدودیت هایی را نیز به دنبال دارد. البته، خطر انتقال بیماری و پس زنی کاشتن افزایش می یابد. با وجود این، این نوع پیوند یک ساختا رهدایت استخوانی را برای درون رویش استخوان فراهم کرده و فرایند ضروری استریلیزاسیون (سترون کردن) بافت در آن سبب کاهش پتانسیل القایی استخوان می‌شود که اغلب منجر به تشکیل ساختاری با ویژگی مکانیکی تقریباً مناسب می گردد.

در حال حاضر جایگزین های بافت استخوان دارای بازار قابل توجهی هستند. تنها در ایالات متحده، در حدود 2/6 میلیون شکستگی در سال رخ می دهد که در حدود 500000مورد آن به گونه ای از پیوند استخوان نیاز دارد. علاوه بر این، هزینه میانگین روند پیوند استخوان بالغ بر 5000 $ شده و هزینه کل دوره درمان در سال معادل 5/2$ بیلیون می‌شود.با وجود محدودیت های مربوط به پیوندهای بیولوژیکی، مهندسان و بالین شناسان در جهت توسعه جایگزینه هایی برای پیوند استخوان با هم همکاری می کنند.

درباره کامپوزیت

اختصاصی از فی دوو درباره کامپوزیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دسته بندی : فنی و مهندسی _ مکانیک

فرمت فایل:   ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 

حجم فایل:  (در قسمت پایین صفحه درج شده )

فروشگاه کتاب : مرجع فایل ، دانلود تحقیق

---

 قسمتی از محتوای متن ...

کامپوزیت‌ها دسته‌بندی کامپوزیت‌ها از لحاظ فاز زمینه CMC (کامپوزیت‌های با زمینهٔ سرامیکی) PMC (کامپوزیت‌های با زمینهٔ پلیمری) MMC (کامپوزیت‌های با زمینهٔ فلزی) دسته‌بندی کامپوزیت‌ها از لحاظ نوع تقویت کننده FRC (کامپوزیت‌های تقویت شده با فیبر) PRC (کامپوزیت‌های تقویت شده توسط ذرات) کامپوزیت‌های سبز(کامپوزیت‌های تجزیه‌پذیر زیستی) در اینگونه کامپوزیت‌ها، فاز زمینه و تقویت کننده، از موادی که در طبیعت تجزیه می‌شوند،‌ساخته می‌شوند. در کامپوزیت‌های سبز، معمولاً فاز زمینه از پلیمرهای سنتزی قابل جذب بیولوژیکی و تقویت کننده‌ها از فیبرهای گیاهی ساخته می‌شوند. [2] مزایای مواد کامپوزیتی مهم‌ترین مزیت مواد کامپوزیتی آن است که با توجه به نیازها، می‌توان مواد جدیدی با خواص مطلوب تولید کرد. به طور کلی مواد کامپوزیتی دارای مزایای زیر هستند: مقاومت مکانیکی نسبت به وزن بالا مقاومت در برابر خوردگی بالا خصوصیات خستگی عالی نسبت به فلزات خواص عایق حرارتی خوب کاربردها فایبرگلاس یکی از پرکاربردترین کامپوزیت‌هاست. فایبرگلاس یک کامپوزیت با زمینهٔ پلیمری است که توسط فیبرهای شیشه تقویت شده است. کاربرد کامپوزیت در صنعت برق و الکترونیک  حدود 20 سال است که کامپوزیتهای پلیمری تقویت شده با الیاف FRP در کاربردهای الکتریکی مصرف می شوند . این مواد در ساخت قطعات گوناگون صنعت برق به کار می روند ؛ از جمله لوله های عبور کابل ، سیستم های حمل کابل در تونل ها و پل ها ، تیرهای انتقال برق ، بازوهای عرضی ( کراس آرم ها ) ، مقره ها ، برج های ارتباطی و جز آن . لوله کامپوزیتی عبور کابل   یکی از موارد کاربرد کامپوزیت در صنعت برق ، ساخت لوله های عبور کابل است . لوله های پلیمری تقویت شده با الیاف شیشه GRP را می توان در ترکیب با اتصالات و متعلقات ویژه ای به کاربرد و آن ها را به شکل یک سیستم عبور کابل چندلایه و چند ردیفی شکل داد . این لوله ها برای کابل های شبکه برق شهری و کابل های مخابراتی زیرزمینی مورد استفاده قرار می گیرند . علاوه بر این در موارد زیر نیز کاربرد دارند : 1) برای کابل هایی که از زیر ریل جرثقیل های سقفی و یا راه های اصلی شهری عبور می کنند . 2) برای کابل هایی که از روی پل ها و رودخانه ها عبور می کنند . به ویژه برای کابلهایی که از روی پل عبور می کنند ، به کارگیری لوله های GRP ، بار وارده بر پل را کاهش داده و ساخت و ساز پل را تسهیل خواهد کرد . سیستم حمل کابل کامپوزیتی   سیستم های حمل کابل کامپوزیتی ، یک محصول سازه ای برای حل بسیاری از مشکلات مهندسی و طراحی در شبکه های برق رسانی و مخابراتی هستند که برای نگهداری کابل های گرانبها و اغلب حساس و استراتژیک در دراز مدت قابل اعتمادند . این سیستم ها ویژگی های منحصربه فردی دارند که آن ها را قادر به تحمل بسیاری از محیط های خورنده می کند ؛ به ویژه شرایطی که مواد سنتی در آن ها عمر کاری مفید و اقتصادی ندارند . این م

تعداد صفحات : 12 صفحه

  متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

پس از پرداخت، لینک دانلود را دریافت می کنید و ۱ لینک هم برای ایمیل شما به صورت اتوماتیک ارسال خواهد شد.

 

« پشتیبانی فروشگاه مرجع فایل این امکان را برای شما فراهم میکند تا فایل خود را با خیال راحت و آسوده دانلود نمایید »

 

تحقیق درباره آشنایی با کامپوزیت های دندانی

اختصاصی از فی دوو تحقیق درباره آشنایی با کامپوزیت های دندانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word  (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 32 صفحه

بخشی از متن :

کامپوزیت های مورد استفاده در دندانپزشکی ترمیمی (کاموزیت دندانی) در اوایل دهه 60 میلادی بوسیلةBowen به صورت تجاری معرفی شدند ]1-3[. از آن زمان در کامپوزیت های دندانی تحولات زیادی صورت پذیرفته تا خواص فیزیکی و مکانیکی آنها بهبود یابد . برای رفع مشکلاتی چون سایش کامپوزیت ]4-7[، جمع شدگی پس از پخت ]8-9[، جذب آب ]10[ تلاشهای زیادی صورت پذیرفته است .

یک کامپوزیت دندانی از اجزای گوناگونی تشکیل شده است . این اجزاء شامل مونوسرهای مختلف ، پرکننده ، عوامل جفت کننده ، آغازگر ، شتاب دهنده‌. پایدارکننده و افزودنیهای دیگر است . شناخت ساختار شیمیایی ، ترکیب و خواص هر یک از این اجزاء می تواند به ساخت کامپوزیتی با خواص فیزیکی و مکانیکی خوب کمک نماید ]11[.

کامپوزیت دندانی ترکیبی شامل فازی پراکنده با مقاومت زیاد و ماتریسی با مقاومت کمتر است که صورت ریزتر می توان آن را به فاز ماتریس ، فاز پراکنده و فاز بین سطحی تقسیم کرد.

1- فاز ماتریس شامل مونومررزین ، شروع کننده برای آغاز پلیمریزاسیون رادیکال آزاد (نوری یا شیمیایی) و پایدار کننده است .

2- فاز پراکنده شامل ذرات تقویت کننده ، مثل ذرات شیشه ، کوارتز ، سیلیکای کلوئیدی .

3- فاز بین سطحی که شامل یک عامل جفت کننده مانند اورگانوسیلان است . جفت کننده دارای گروههای عاملی خاصی است که فاز ماتریس و پراکنده را به هم می‌چسباند .

در کامپوزیت های دندانی خواصی چون استحکام ، مقاومت سایشی و سختی ، بیشتر به فاز پراکنده و فاز بین سطحی و خواصی مانند پایداری رنگی و تمایل به نرم شدن به فاز ماتریس بستگی دارد . خواصی نظیر جمع شدگی ناشی از پخت و جذب آب به ویژگیهای هر سه فاز بستگی دارد]12[.

هر چه در طول سالیان گذشته تغییرات زیادی در ترکیب دهنده کامپوزیت های دندانی ایجاد شده است . اما بیشتر آنها در مورد پرکننده ها و سامانه های شروع کننده پلیمر شدن بوده است و مونومری که امروزه در اکثر کامپوزیت های تجاری استفاده می شود مونومر دو اکریلاتی ، 202 بیس 4 ](2-هیدروکسی-3-متاکریلوکسی) پروپیلوکسی فنیل[پروپان (Bis-GMA) یا مشتقات آن است . بنابراین سامانه مونومرهای کامپوزیتهای دندانی هنوز می تواند هدفی برای چالش در زمینه بهبود خواص کامپوزیت ها باشد ]12-15[.

اجزای کامپوزیت دندانی :

فاز ماتریس (رزینهای مونومر)

رزینهای اپوکسی :

رزین اپوکسی توسط دندانپزشک امریکایی R.L.Bowen مورد توجه قرار گرفت . رزینهای اپوکسی (شکل 1-1) می توانند در دمای ااق سخت شوند و جمع شدگی کمتر دارند و چسبندگی آنها به اغلب سطوح جامد خوب است .

شکل 1-1 رزین اپوکسی : بیس فنل آ-دی گلیسیدیل اتر

ضریب انبساط حرارتی مناسب ، چسبندگی به ساختار دندان و پایداری رنگ رزینهای اپوکسی باعث شد تا اولین کامپوزیت های دندانی از ترکیب این رزینها با پرکننده هایی چون کوراتر یا ذرات چینی ساخته شود . هر چند این کامپوزیتها در ترمیمهای غیرمستقیم نتایج خوبی نشان دادند ولی سرعت سخت شدن پایین ، مانع از استفاده آنها بعنوان مواد پرکننده مستقیم شد ]12[.

رزینهای Bis-GMA

با توجه به عدم کارایی رزینهای اپوکسی در سالهای 1960 میلادی ، Bowen مونومری ساخت که باعث توسعه کامپوزیت های دندانی شد ]1-3[. این مونومر Bis-GMA بود که در واقع ساختاری مشابه رزینهای اپوکسی دارد با این تفاوت که به جای گروه اپوکسی شامل گروه متاکریلاتی است . Bis-GMA از ترکیب بین فنل A و گلیسیریل متاکریلات تهیه شد . بعدها از ترکیب بیس فنل آ-دی گلیسیدیل اتر و متاکریلیک اسیدسنتز گردید ]18[ ، شکل (1-2).

شکل 1-2 - ساخت Bis-GMA

Bis-GMA می تواند از طریق پیوندهای دوگانه انتهای خود وارد واکنش پلیمر شدن شود . ساختار حجیم این مونومر دو عاملی و اندازه آن باعث فراریت کمتر ، جمع شدگی کمتر و سخت شدن سریع می شود که محصولی مقاوم را حاصل می نماید .

گرانروی بالای این مونومر باعث می شود که نتوان پرکننده های معدنی را به خوبی و در مقادیر زیاد به آن اضافه نمود . بنابراین برای بهبود فرایند اختلاط رزین و پرکننده ها از مونومرهایی با وزن مولکولی کمتر و گرانروی پائین تر (تری اتیلن گیلکول دی متاکریلات (TEG-DMA) و یا تری اتیلن گیلکول دی متاکریلات در کنار آنها استفاده می شود .

رزین Bis-GMA دارای گرانروی حدود mpa.s1.000.000 () و تری اتیلن گلیکول دی متاکریلات حدود mpa.s‌10 () است ]12-17[.

هرچه گرانروی مخلوط مونومرها کمتر باشد ، پرکننده بیشتری را می توان به‌ آن افزود که منجر به بهبود خواصی چون سختی ، استحکام ، سفتی و ضریب انبساط حرارتی و جمع شدگی کم می‌گردد]18-19[.

با پلیمر شدن مونومرها ، رزین جمع می شود ، بدین علت که مونومرها با یکدیگر پیوسته و تبدیل به پلیمر خطی یا شبکه ای می شوند . نیروی بین مولکولی در مونومرها از نوع واندروالسی و فاصله آنها در حدود 3/0-4/0 نانومتر است . با پلیمر شدن اتصال بین واحدهای تکرار شونده از نوع کئوالانسی با طول پیوند حدود 15/0 نانومتر خواهد شد ، بنابراین موجب جمع شدگی می‌گردد . میزان جمع شدگی به مقدار این پیوندها بستگی دارد یعنی با افزایش جرم مولکولی مونومر جمع شدگی کاهش می یابد و همچنین در یک جرم مولکولی یکسان با افزایش عاملیت (Functionality) جمع شدگی افزایش می یابد .

با پیشرفت پلیمریزاسیون سرعت نفوذ رادیکالهای در حال رشد و مونومرهای عمل نکرده به سرعت کاهش یافته و مانع تبدیل کامل پیوندهای دوگانه می گردد . بنابراین حدود 25 تا 50 درصد از گروههای متاکریلاتی بصورت واکنش نکرده باقی می مانند . شکل (1-3).

از میان این 25 تا 50 درصد متاکریلاتهای واکنش نکرده حدود 10 درصد مربوط به مونومرهای باقیمانده است .

از طرفی حضور مونومرهای عمل نکرده یا پیوندهای دوگانه کربن - کربن بصورت یک نرم کننده (Plasticizer)برای پلیمر عمل می کنند . بنابراین در رزینهای کامپوزیت با سامانه های مونومری متفاوت خواص فیزیکی یک سامانه به درجه تبدیل ارتباط می یابد .

علاوه بر این پیوندهای دوگانه کربن - کربن باقیمانده ، ماتریس پلیمری را برای واکنش های تخریبی مساعد می سازد . این واکنش ها باعث کاهش پایداری رنگ و کاهش مقاومت سایشی کامپوزیت وتشکیل و رهایش فرمالدئید و متاکریلیک اسید می گردد . البته فرمالدئید آزاد شده آنقدر نیست که اثر سمی (toxic) داشته باشد ولی می تواند منجر به پاسخهای آلرژیک شود .

شکل 1-3  نمایش پیوندهای دوگانه کربن - کربن عمل نکرده در یک شبکه سه بعدی دی متاکریلات

رزینهای مونومری آبگریز (Hydrophobic) :

به علت ماهیت قطبی رزینهای دی متاکریلاتی بویژه آنهائیکه شامل اتصالات دی الکیل اتری هستند، تمام رزینهای کامپوزیت از محیط دهان آب جذب کرده و منبسط می شوند . انبساط خطی ناشی از جذب آب بین 02/0 درصد تا 6/0 درصد متغیر است . این امر ممکن است باعث ضعیف شدن ماتریس شده و با نفوذ به سطح مشترک بین ماتریس و پرکننده منجر به جدایش ماتریس و پرکننده و کاهش خواص مکانیکی کامپوزیت گردد .

بنابراین با واکنش گروههای هیدروکسی Bis-GMA مشتقات یورتانی یا استری از آن تهیه شده شکل (1-4) . هر چند هدف اولیه در تولید این ترکیبات بهبود خواص شبکه‌ای آنها بوده ولی کاهش جذب آب نیز حاصل شد . استفاده از حاصل واکنش Bis-GMA و یک ایزوسیانات در ساخت کامپوزیت (Nuva-Fil,L.D.Caulk) کارایی کلینیکی بهتری به دست نداد . به همین خاطر ، برای کاهش جذب آب ، همولوگهای بدون هیدروکسی از Bis-GMA نیز ارائه شد ، شکل (1-4) استفاده از این مونومرها با آبگریزی بیشتر در کامپوزیتهای تجاری نشان داد که خواص مکانیکی کامپوزیت پس از نگهداری طولانی در آب بیشتر می شود . اما استفاده از آنها خواص مکانیکی و مقاومت سایشی بهتری را ارائه نداد . این امر می تواند ناشی از کاهش پیوند هیدروژنی در همولوگهای بدون گروه هیدروکسی باشد

دانلود مقاله کامل درباره کامپوزیت های دندانی

اختصاصی از فی دوو دانلود مقاله کامل درباره کامپوزیت های دندانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :50

بخشی از متن مقاله

کامپوزیت های مورد استفاده در دندانپزشکی ترمیمی (کاموزیت دندانی) در اوایل دهه 60 میلادی بوسیلةBowen به صورت تجاری معرفی شدند. از آن زمان در کامپوزیت های دندانی تحولات زیادی صورت پذیرفته تا خواص فیزیکی و مکانیکی آنها بهبود یابد . برای رفع مشکلاتی چون سایش کامپوزیت ، جمع شدگی پس از پخت، جذب آب تلاشهای زیادی صورت پذیرفته است .

یک کامپوزیت دندانی از اجزای گوناگونی تشکیل شده است . این اجزاء شامل مونوسرهای مختلف ، پرکننده ، عوامل جفت کننده ، آغازگر ، شتاب دهنده‌. پایدارکننده و افزودنیهای دیگر است . شناخت ساختار شیمیایی ، ترکیب و خواص هر یک از این اجزاء می تواند به ساخت کامپوزیتی با خواص فیزیکی و مکانیکی خوب کمک نماید.

کامپوزیت دندانی ترکیبی شامل فازی پراکنده با مقاومت زیاد و ماتریسی با مقاومت کمتر است که صورت ریزتر می توان آن را به فاز ماتریس ، فاز پراکنده و فاز بین سطحی تقسیم کرد.

1- فاز ماتریس شامل مونومررزین ، شروع کننده برای آغاز پلیمریزاسیون رادیکال آزاد (نوری یا شیمیایی) و پایدار کننده است .

2- فاز پراکنده شامل ذرات تقویت کننده ، مثل ذرات شیشه ، کوارتز ، سیلیکای کلوئیدی .

3- فاز بین سطحی که شامل یک عامل جفت کننده مانند اورگانوسیلان است . جفت کننده دارای گروههای عاملی خاصی است که فاز ماتریس و پراکنده را به هم می‌چسباند .

در کامپوزیت های دندانی خواصی چون استحکام ، مقاومت سایشی و سختی ، بیشتر به فاز پراکنده و فاز بین سطحی و خواصی مانند پایداری رنگی و تمایل به نرم شدن به فاز ماتریس بستگی دارد . خواصی نظیر جمع شدگی ناشی از پخت و جذب آب به ویژگیهای هر سه فاز بستگی دارد

هر چه در طول سالیان گذشته تغییرات زیادی در ترکیب دهنده کامپوزیت های دندانی ایجاد شده است . اما بیشتر آنها در مورد پرکننده ها و سامانه های شروع کننده پلیمر شدن بوده است و مونومری که امروزه در اکثر کامپوزیت های تجاری استفاده می شود مونومر دو اکریلاتی ، 202 بیس 4 ](2-هیدروکسی-3-متاکریلوکسی) پروپیلوکسی فنیل[پروپان (Bis-GMA) یا مشتقات آن است . بنابراین سامانه مونومرهای کامپوزیتهای دندانی هنوز می تواند هدفی برای چالش در زمینه بهبود خواص کامپوزیت ها باشد 

اجزای کامپوزیت دندانی :

فاز ماتریس (رزینهای مونومر)

رزینهای اپوکسی :

رزین اپوکسی توسط دندانپزشک امریکایی R.L.Bowen مورد توجه قرار گرفت . رزینهای اپوکسی (شکل 1-1) می توانند در دمای ااق سخت شوند و جمع شدگی کمتر دارند و چسبندگی آنها به اغلب سطوح جامد خوب است .

شکل 1-1 رزین اپوکسی : بیس فنل آ-دی گلیسیدیل اتر

ضریب انبساط حرارتی مناسب ، چسبندگی به ساختار دندان و پایداری رنگ رزینهای اپوکسی باعث شد تا اولین کامپوزیت های دندانی از ترکیب این رزینها با پرکننده هایی چون کوراتر یا ذرات چینی ساخته شود . هر چند این کامپوزیتها در ترمیمهای غیرمستقیم نتایج خوبی نشان دادند ولی سرعت سخت شدن پایین ، مانع از استفاده آنها بعنوان مواد پرکننده مستقیم شد 

رزینهای Bis-GMA

با توجه به عدم کارایی رزینهای اپوکسی در سالهای 1960 میلادی ، Bowen مونومری ساخت که باعث توسعه کامپوزیت های دندانی شد ]1-3[. این مونومر Bis-GMA بود که در واقع ساختاری مشابه رزینهای اپوکسی دارد با این تفاوت که به جای گروه اپوکسی شامل گروه متاکریلاتی است . Bis-GMA از ترکیب بین فنل A و گلیسیریل متاکریلات تهیه شد . بعدها از ترکیب بیس فنل آ-دی گلیسیدیل اتر و متاکریلیک اسیدسنتز گردید ]18[ ، شکل (1-2).

شکل 1-2 - ساخت Bis-GMA

Bis-GMA می تواند از طریق پیوندهای دوگانه انتهای خود وارد واکنش پلیمر شدن شود . ساختار حجیم این مونومر دو عاملی و اندازه آن باعث فراریت کمتر ، جمع شدگی کمتر و سخت شدن سریع می شود که محصولی مقاوم را حاصل می نماید .

گرانروی بالای این مونومر باعث می شود که نتوان پرکننده های معدنی را به خوبی و در مقادیر زیاد به آن اضافه نمود . بنابراین برای بهبود فرایند اختلاط رزین و پرکننده ها از مونومرهایی با وزن مولکولی کمتر و گرانروی پائین تر (تری اتیلن گیلکول دی متاکریلات (TEG-DMA) و یا تری اتیلن گیلکول دی متاکریلات در کنار آنها استفاده می شود .

رزین Bis-GMA دارای گرانروی حدود mpa.s1.000.000 () و تری اتیلن گلیکول دی متاکریلات حدود mpa.s‌10 است 

هرچه گرانروی مخلوط مونومرها کمتر باشد ، پرکننده بیشتری را می توان به‌ آن افزود که منجر به بهبود خواصی چون سختی ، استحکام ، سفتی و ضریب انبساط حرارتی و جمع شدگی کم می‌گردد.

با پلیمر شدن مونومرها ، رزین جمع می شود ، بدین علت که مونومرها با یکدیگر پیوسته و تبدیل به پلیمر خطی یا شبکه ای می شوند . نیروی بین مولکولی در مونومرها از نوع واندروالسی و فاصله آنها در حدود 3/0-4/0 نانومتر است . با پلیمر شدن اتصال بین واحدهای تکرار شونده از نوع کئوالانسی با طول پیوند حدود 15/0 نانومتر خواهد شد ، بنابراین موجب جمع شدگی می‌گردد . میزان جمع شدگی به مقدار این پیوندها بستگی دارد یعنی با افزایش جرم مولکولی مونومر جمع شدگی کاهش می یابد و همچنین در یک جرم مولکولی یکسان با افزایش عاملیت (Functionality) جمع شدگی افزایش می یابد .

با پیشرفت پلیمریزاسیون سرعت نفوذ رادیکالهای در حال رشد و مونومرهای عمل نکرده به سرعت کاهش یافته و مانع تبدیل کامل پیوندهای دوگانه می گردد . بنابراین حدود 25 تا 50 درصد از گروههای متاکریلاتی بصورت واکنش نکرده باقی می مانند . شکل (1-3).

از میان این 25 تا 50 درصد متاکریلاتهای واکنش نکرده حدود 10 درصد مربوط به مونومرهای باقیمانده است .

از طرفی حضور مونومرهای عمل نکرده یا پیوندهای دوگانه کربن - کربن بصورت یک نرم کننده (Plasticizer)برای پلیمر عمل می کنند . بنابراین در رزینهای کامپوزیت با سامانه های مونومری متفاوت خواص فیزیکی یک سامانه به درجه تبدیل ارتباط می یابد .

علاوه بر این پیوندهای دوگانه کربن - کربن باقیمانده ، ماتریس پلیمری را برای واکنش های تخریبی مساعد می سازد . این واکنش ها باعث کاهش پایداری رنگ و کاهش مقاومت سایشی کامپوزیت وتشکیل و رهایش فرمالدئید و متاکریلیک اسید می گردد . البته فرمالدئید آزاد شده آنقدر نیست که اثر سمی (toxic) داشته باشد ولی می تواند منجر به پاسخهای آلرژیک شود .

شکل 1-3  نمایش پیوندهای دوگانه کربن - کربن عمل نکرده در یک شبکه سه بعدی دی متاکریلات

رزینهای مونومری آبگریز (Hydrophobic) :

به علت ماهیت قطبی رزینهای دی متاکریلاتی بویژه آنهائیکه شامل اتصالات دی الکیل اتری هستند، تمام رزینهای کامپوزیت از محیط دهان آب جذب کرده و منبسط می شوند . انبساط خطی ناشی از جذب آب بین 02/0 درصد تا 6/0 درصد متغیر است . این امر ممکن است باعث ضعیف شدن ماتریس شده و با نفوذ به سطح مشترک بین ماتریس و پرکننده منجر به جدایش ماتریس و پرکننده و کاهش خواص مکانیکی کامپوزیت گردد .

بنابراین با واکنش گروههای هیدروکسی Bis-GMA مشتقات یورتانی یا استری از آن تهیه شده شکل (1-4) . هر چند هدف اولیه در تولید این ترکیبات بهبود خواص شبکه‌ای آنها بوده ولی کاهش جذب آب نیز حاصل شد . استفاده از حاصل واکنش Bis-GMA و یک ایزوسیانات در ساخت کامپوزیت (Nuva-Fil,L.D.Caulk) کارایی کلینیکی بهتری به دست نداد . به همین خاطر ، برای کاهش جذب آب ، همولوگهای بدون هیدروکسی از Bis-GMA نیز ارائه شد ، شکل (1-4) استفاده از این مونومرها با آبگریزی بیشتر در کامپوزیتهای تجاری نشان داد که خواص مکانیکی کامپوزیت پس از نگهداری طولانی در آب بیشتر می شود . اما استفاده از آنها خواص مکانیکی و مقاومت سایشی بهتری را ارائه نداد . این امر می تواند ناشی از کاهش پیوند هیدروژنی در همولوگهای بدون گروه هیدروکسی باشد ]20،12[.

شکل 1-4 - مشتقات استری یا یورتانی Bis-GMA حاصل از واکنش با گروههای هیدروکسی نوع دوم .

khatri C.A و همکاران ]22[ ، مشتقات Bis-GMA که در آنها گروه هیدروکسی این مونومر با استخلاف نرمال الیکل یورتان جایگزین شده بود تهیه کردند و خواص آنها را بررسی و با خواص Bis-GMA مقایسه کردند . آنها نشان دادندکه مشتقات یورتاین Bis-GMA بعلت کاهش اثر پیوندهای هیدروژنی دارای گرانروی کمتری نسبت به این مونومر هستند . به علت همین کاهش گرانروی مشتقات یورتانی درجه تبدیل بالاتری نسبت به Bis-GMA به دست می دهند و به دلیل افزایش جرم مولکولی جمع شدگی کمتری را از خود نشان می دهند . همچنین جذب آب در این مشتقات به دلیل حذف گروه هیدرکسیل کاهش می یابد . اما از سوی دیگر استحکام خمشی این مشتقات نسبت به Bis-GMA پائین تر است .

شکل 1-5 - همولوگهای بدون هیدروکسی Bis-GMA

رزینهای یورتان دی متاکریلات :

گروه دیگری از مونومرها که کاربرد تجاری پیدا کردند یورتان دی متاکریلاتها هستند . اولین یورتان دی متاکریلات از هیدروکی الیکل متاکریلاتها و دی ایزوسیاناتها ساخته شدند . این مونومرها وزن مولکولی در حدود Bis-GMA دارند اما گرانروی آنها کمتر است . متداولترین نوع مونومر 1 و 6 بیس (متاکریلوکسی-2-اتوکسی-کربونیل آمینو)-2و4و4-تری متیل هگزان (UEDMA-UDMA) است که حاصل واکنش 2 هیدروکسی اتیل متاکریلات و2و4و4-تری متیل هگزا متیلن دی ایزوسیانات است ، شکل (1-2) .

این مونومر به تنهایی و یا همراه با سایر مونومرهای مثل Bis-GMA و TEG-DMA استفاده شده است .

شکل 1-6  ساخت UDMA

مزیتهای UEDMA گرانروی پائین آن (Mpa.S)11.000 در ) و انعطاف پذیری بیشتر اتصال یورتانی و در نتیجه بهبود چقرمگی (Toughness) کامپوزیت است . آزمونهای انجام شده روی کامپوزیتهایی که در سایر شرایط بجز نوع مونونر یکسان بودند نشان داد که کامپوزیتهای بر پایه UEDMA دارای خواص مکایکی بهتر نسبت به کامپوزیتهای بر پایه Bis-GMA هستند . همچنین معین شده است که یورتان دی متاکریلاتها درجه تبدیل بالاتری نسبت به مخلوط TEGDMA/Bis-GMA به دست می دهند . در صورتیکه سایر شرایط برابر باشد این امر نشان دهنده افزایش نیست سازگاری بدلیل کاهش گروههای آویز متاکریلاتی و مونومر باقیمانده کمتر ، احتمال تشکیل فرمالدهید و اسید متاکریلات کمتر است . علاوه بر این استفاده از یورتان دی متاتمریلات خط ایجاد بین فنل A را کاهش می دهد .

ممکن است یک گروه دی یورتافنیل توسط گروه دی یورتان در ساختار Bis-GMA جایگزین گروه OH گردد که این امر باعث ایجاد انعطاف پذیری بیشتر و کاهش ممانعت در چرخش حول پیوندهای ساده گردد‌. شکل (1-6) ، چرخش حول پیوندها ، انعطاف پذیری را بیشتر نموده و از این طریق می توان درجه تبدیل بالاتر بدست آورده از این ترکیبات را توجیه نمود .

شکل 1-6 - نمایش الیگومرهای یورتان دی متاکریلات

دی متاکریلاتها با گروههای آروماتیک منجر به تولید پلیمرهای ساخت می گردد ، در حالیکه در متاکریلاتها با گروههای آروماتیک منجر به تولید پلیمرهای سخت می گردد . در حالیکه دی متاکریلاتها با گروههای آلیفاتیک منجر به تولید پلیمرهای انعطاف پذیر می گردد .

به نظر می رسد استفاده از دی متاکریلاتها که بطور همزمان دارای بخشهای «سخت» (گروههای آروماتیک) و بخشهای «نرم» (گروههای آلیفاتیک) در یک مولکول باشند پلیمرهایی با سختی (toughness) افزایش یافته را ایجاد می کنند . به منظور طراحی چنین پلیمری . یک زنجیره پلی یورتان از 2-هیدروکسی اتیل متاکریلات و یک پلی یورتان دی ایزوسیانات ساخته شده است ، شکل (1-7) . در این ساختار گروههای متیل فنیل بعنوان بخش سخت و پروپیلن گلیکول و یا پلی متیلن بخش نرم را تشکیل می دهند . در صورتیکه این ترکیب پخت حرارتی گردد جذب آب کمتر همراه با جمع شدگی حجمی کمتر را از خود نشان می دهد .

متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

دانلود فایل