دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه24
بخشی از فهرست مطالب
جوسازی مطلوب در کلاس درس
نگاهی به تاثیر و کاربرد رنگ در مطلوب سازی مدیریت آموزشگاهی
ایجاد تنوع و تقویت انگیزه
پیشنهاداتی برای رشد و توسعه خلاقیت
جوسازی مطلوب در کلاس درس
اصولاً در هر سازمانی (از جمله مدرسه و محیط آموزشی) مجموعه عوامل مختلفی دست به دست هم می دهند و «جو سازی» به خصوصی را به وجود می آورند. از جمله این عوامل می توان به محیط فرهنگی حاکم بر سازمان, ویژگی های فردی و شخصیتی اعضا سازمان, محیط فیزیکی و امکانات مادی سازمان, نیازها و مشکلات موجود, درجه آزادی افراد (که عموماً متناسب با بلوغ فکری آن ها برای ایشان در نظر گرفته شده است) و عوامل دیگری از این قبیل اشاره نمود.
«جو سازی» در مدرسه نیز یکی از عوامل مهم تسهیل کننده و یا بازدارنده روابط انسانی است. در این زمینه, حاکمیت جو «بسته» و یا جو مسموم که موجبات ترس, بی اعتمادی و عدم بیان نیازها و مشکلات را به وجود می آورد, سبب انسداد راه های برقراری ارتباط و مهار استعدادها و خلاقیت می شود و بالعکس, در محیطی که جوی سالم وجود دارد و افراد احساس آزادی منطقی, اعتماد, مالکیت و هویت می کنند, بدون تردید زمینه های تبادل افکار, انتقال احساسات و شکوفایی استعدادها فراهم می شود.
در کلاس درس غالباً مجموعه عوامل متعددی دست به دست هم می دهند و جو روانی به خصوصی را در کلاس پدید می آورند. اگر دو کلاس یا دو مدرسه مجاور یا نسبتاً نزدیک به هم در یک مقطع تحصیلی, که از نظر شرایط اقتصادی, اجتماعی و فرهنگی کاملاً شبیه به هم هستند را در نظر بگیریم, متوجه می شویم که جو حاکم بر آن ها با هم فرق دارد. در این رابطه گرچه وضعیت فیزیکی کلاس درس و همچنین سطح انگیزه روانی و وضعیت روحی, روانی و عاطفی فراگیرندگان به نوبه خود در شکل گیری جو روانی کلاس مؤثر هستند, اما می توان گفت که نقش معلم در به وجود آوردن چنین فضایی به مراتب مهم تر و تعیین کننده تر است.
از این رو معلم در کلاس درس خود بایستی برای ایجاد یک جو سالم روانی کوشش کند و در راستای نیل به این منظور, می بایست از همه عوامل دخیل در این مسأله کمک بگیرد.
مشاهده می شود که وضعیت فیزیکی و تصویر ظاهری معلم, همچنین صدای معلم, (از جهت کیفیت, طنین, حالت, سرعت و ملایمت روانی آن) در ایجاد جو روانی مطلوب در کلاس, اثرگذار می باشد. صدای شاداب, آرامبخش و طبیعی معلم به ایجاد فضای آرام و خالی از تنش در کلاس درس کمک می کند؛ به خصوص آن که در چنین مواقعی فراگیرندگان نیز مایلند تا کیفیتی مشابه با صدای معلم را منعکس نمایند. عکس این قضیه نیز صادق است؛ یعنی صدای خشن و با مضطرب به ایجاد فضای متشنج در کلاس کمک می کند.
نوع برخورد و انتظارات معلم از نتایج عملکرد آموزشی هم در تعیین کیفیت جو روانی حاکم بر کلاس حائز اهمیت است. معلمی که عادتاً با نشاط, خندان و خوش بین باشد و قابلیت ها و توانایی های فراگیرندگان خود را درک نماید و به آن اعتقاد داشته باشد, و قادر به ارزشیابی صحیح و منصفانه و عادلانه از فراگیرندگان خود باشد, این طرز نگرش و برخورد او به طور مستقیم بر وضعیت روانی کلاس تأثیری مثبت بر جای خواهد گذاشت. همچنین چگونگی رفتار و عملکرد معلم و نوع جاذبه هایی که او برای کلاس ایجاد می کند نیز در این خصوص از اهمیت خاصی برخوردار است. به عنوان مثال شوخ طبعی و استفاده از شوخی و مزاح می تواند فضای مطلوبی را برای آموزش فراهم آورده و یادگیری را آسان تر کند, تنش ها را کاهش دهد و به ایجاد روابط طبیعی میان افراد کمک کند و اعضا کلاس را از خویشتن گرایی خارج سازد.
گاهی حتی با استفاده از شوخی و طنز می توان نکات اخلاقی و انضباطی را تفهیم کرد و شاگردان نافرمان را تحت کنترل درآورد. شوخی مناسب و مزاح به طور کلی, شیوه نفوذ عالی و همه جانبه ای مخصوصاً در موقعیت های دشوار است. البته لازم نیست که حتماً شوخی ها از قبل آماده شده, یا خیلی خنده آور باشد. بلکه می بایست به خاطر داشته باشید که شوخی باید ملایم, محترمانه و ظریف باشد و حتی الامکان به موضوع درس مربوط باشد.
به یاد داشته باشید که رفتارهایی همچون ریشخند زدن, تمسخر یا دست انداختن دیگران به هیچ وجه شوخی مناسبی تلقی نمی شود. این شعار را همواره در ذهن داشته باشیم و به شاگردان خود نیز بیاموزیم که در شوخی ها باید «با هم بخندیم, نه آن که به هم بخندیم». در شوخی ها نبایستی از شخصیت کسی برای خنداندن دیگران خرج کنید.
نوع و چگونگی به کار بستن روش های کنترلی, عامل دیگری است که در ایجاد جو روانی سالم در کلاس دارای اهمیت خاصی است. در این زمینه بهتر است تا حتی الامکان سعی شود که از کنترل های مثبت (مثل
