لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 105
فهرست مطالب:
گیاهان داروئی
خانواده : کاسنی
بابونه
خواص – کاربرد
بادرنجبویه
خانوده : نعناع
خانواده : بارهنگ
تهیه ادوکلنی ( کدکس )
انیسون
خانواده : پروانه داران
نسخه Raum :
نسخه Kauffmann :
نخود فرنگی
خانواده : پروانه واران
حمص ( نخود ) :
قسمتی از متن:
انیسون ، صفحه 54 ، جلد 2 ، ابن سینا ، اسم کتاب : قانون
از لحاظ مزاج : جالینوس گوید : گرم است در درجه ی دوم و خشک است در درجه ی سوم. « و باز گفته است در درجه ی سوم هم گرم است و هم خشک » از نظر خواص درمانی : باز کننده است و کمی گیرنده و گس . مسکن دردها ، عرق آور و بادشکن است و اگر در روغن جوشانده شود تاثیرش بیشتر است. در مزاج انیسون اندکی تندی است. که تقریبا ً با داروهای سوزنده برابر است. در مداوای اندام های سر و کله : اگر آن را بخار کنند و بخار را استنشاق کنند سر درد و سر گیجه را از بین می برد. اگر آن را بکوبند و با روغن گل سوری ( محمدی ) بیامیزند و در گوش بچکانند بیماریهای درونی گوش را که ناشی از اثر ضربت یا برخورد باشد بهبود می بخشد و درد گوش را بر طرف می نماید. در مداوای چشم : برای سبل مزمن دوای خوبی است. در علاج دستگاه تنفس و سینه : شیر را فزونی می دهد. در اندام های تغذیه : حالت تشنگی را که از رطوبت های بورقی بوجود می آید از بین می برد. برای بند آمدگی های کبدی مفید است و رطوبت طحال را بر طرف می سازد. در اندام های دفعی : بول و حیض سفید را ریزش می دهد . رطوبتهای سفید را از زهدان پاک می نماید. شهوت جماع را بر می انگیزد. گاهی که سبب ادرار می شود شکم را بند می آورد راه بندان های کلیه و مثانه و زهدان را باز می نماید . در تبها : با تب کهنه مقابله می کند . در زهر ها : پادزهر سموم و حشرات سمی است و زیان آنها را دفع می نماید. مقدار استعمال دارو : نیم درهم و اصلاح آن با رازیانه است.
انیسون ، صفحه 254 ، فرهنگ رستنی های ایران ، جلد 3 ، دکتر هادی کریمی
از خواص انیسون خوش بو و شیرین بودن ، مهییج و سر خوش و تحریک کننده است که موجب بهبود هضم ، مفید برای کبد و گردش خون و دارای اثرات نرم کننده سینه است.
انیسون ، صفحه 269 ، جلد 2 ، حسین میر حیدر ، اسم کتاب : معارف گیاهی
خواص – کاربرد
انیس سبز برای تقویت معده مفید است ( لیو ) ، به عنوان باد شکن ( بووالدا ) ، معرق و محرک معطر (اپهوف) و افزایش دهنده ی ترشح شیر زنان در چین مصارف وسیعی دارد ( مادوس ) . در شبه جزیره ی مالایا انیس سبز در ترکیبی با سایر داروها برای رفع دل درد و قولنج داده می شود (برکیل و هانیف). به عنوان تونیک به مادران پس از تولد بچه می دهند ( فاید برکیل و ریدلی ).
در کتابی که آقای بووالدا دانشمند معروف درباره ی گیاهان خانواده ی چتریان نوشته اظهار عقیده می کند که انیس سبز از ایران از راه هندوستان به چین وارد می شود. مادوس در کتابش موارد مصرف خیلی وسیعی برای انیس سبز ارائه می دهد ، ولی ظاهرا ً انیس سبز مورد نظر او ، از انیس وارده از اروپا بوده است ، به طور کلی اسانس انیس سبز به عنوان داروی ضد نفخ و برای تهیه ی قطره ی آرام کننده ی سرفه و همچنین به عنوان داروی خلط آور . بلغم آور کاربرد دارد. مصرف انیس سبز به صورت گرد در کپسولهایی تا 2 گرم در هر کپسول به طور خالص یا مخلوط با عسل و هم چنین به صورت دم کرده به نسبت 10 – 15 گرم در هزار گرم آب برای تسکین دل پیچه و دردهایی که با منشا عصبی باعث انقباض عضلات معده و روده می شوند و به طور کلی برای تقویت هاضمه مورد توجه است. خوردن انیس سبز توسط مادران شیرده موجب ازدیاد ترشح شیر می شود و ضمنا ً ناراحتی های کودک از نظر درد و دل پیچه را نیز از طریق اثری که در شیر می گذارد رفع می کند.
و اما از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی بادیان رومی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که دم کرده ی آن به عنوان مسکن دردهای معدی و سر درد و زیاد کردن ترشح ادرار و حیض و شیر و عرق بدن و روشن ساختن رنگ رخسار مفید و موثر است . اگر بادیان رومی را کوبیده به صورت گرد در آورند و گرد آن را با گل قند بخورند و یا گرد آن را جوشانیده و بخورند برای مالیخولیا بسیار مفید است . اگر دم کرده ی آن را با آب عسل بیاشامند برای کابوس نافع است و اگر گرد آن را با مسواک به دندانها بمالند برای جلای دندان و رفع بد بویی دهان مفید است. جویدن انیس سبز برای سر درد های سرد و باز کردن گرفتگی مجاری تنفس و رفع درد سینه و تنگی نفس و تقویت دهانه ی معده مفید است . اگر اب دم کرده ی آن را با ریشه ی شیرین بیان تهیه و بیاشامند برای بیماری های سینه و باز کردن گرفتگی های کبد ، طحال ، کلیه ، مثانه ، رحم و رفع استسقا و خرد کردن سنگ مثانه و تقویت نیروی جنسی مفید است و اگر با گرد آن مخلوط با روغن گل سرخ قطره ای درست شود و در گوش چکانیده شود برای تسکین درد گوش و رفع کری و سنگینی شنوایی که از ضربه حادث شده باشد مفید است .
برای ازدیاد شیر ، دم کرده ی 20 – 30 گرم تخم انیس سبز در 1000 گرم آب توصیه می شود که روزانه 15 – 20 قاشق بزرگ خورده شود . برای جلوگیری از قی کردن و تقویت معده مفید است ، برای این کار یک قاشق قهوه خوری تخم بادیان رومی را در دم کرده ی رازیانه می ریزند. برای تهیه ی دم کرده ی رازیانه 5- 10 گرم تخم رازیانه در یک لیتر آب جوش دم می شود. برای رفع قی روزی 2- 3 فنجان از این مخلوط می خورند.
با انیس سبز نوشابه ای درست می شود که آن را Anisette گویند ، برای کمک به هاضمه و اختلالات هضم غذا خیلی موثر است.
روش تهیه ی گرد انیس سبز : تخم انیس سبز را به مقدار مورد نظر گرفته کاملا تمیز و پاک کرده و اجسام خارجی آن را جدا می نمایند و در گرم خانه در 25 درجه ی سانتی گراد حرارت می خشکانند و در هاون نرم کوبیده و از الک نمره ی 1 داروسازی بدون نخالی بیرون می کنند. از این گرد به مقدار 0/2 – 2 گرم برای تقویت معده و هاضمه استعمال می شود.
جوشانده ی انیس سبز : انیسون 10 گرم ، آب 1000 گرم جوشانده و صاف نمایند ، این جوشانده محرک مطبوعی است .
دم کرده ی انیس سبز : 5 گرم تخم انیس سبز و 10 گرم ریشه ی شیرین بیان را با یک لیتر آب جوش مخلوط کرده و دم کرده بگذارند سرد شود و صاف کنند . به جای ریشه ی شیرین بیان ممکن است 50 گرم شربت ساده مصرف شود و در عرض روز آن را بتدریج مصرف کنند.
تنطور انیسون : انیسون یک واحد که نیم کوب شود ، الکل 80 درجه 5 واحد ، مدت 10 روز انیسون نیم کوب را در الکل بخیسانند و گاه گاه به هم بزنند و از پارچه گذرانیده با کاغذ صاف کنند. خوردن 2 – 20 گرم بتدریج از این تنطور برای تحریک و تقویت معده و رفع قولنجهای باد و نفخ موثر است.
تنطور تخم گشنیز و تخم رازیانه و زیره کرمانی و زیره ی سبز را نیز به همین روش درست می کنند.
شربت انیسون : عرق انیسون 100 واحد ، قند سفید خرد شده 180 واحد ، قند را در حالت سردی در عرق حل می کنند و با کاغذ صاف می نمایند. 60 – 150 گرم از این شربت در تحریک و تقویت معده موثر است.
عرق انیسون : یک واحد انیسون را با مقداری آب مخلوط و در حمام ماریه یا وسیله ی دیگری تقطیر کنند تا جمعا ً 4 واحد به دست آید و مصرف کنند.
پوسیون بادشکن انیسون : 12 قطره اسانس انیسون ، 4 گرم قند سفید ، 8 گرم تنطور زنجبیل ، 250 گرم عرق نعنا فلفلی را مخلوط کنند . 15 – 60 گرم از این پوسیون برای رفع قولنجهای نفخ موثر است.
از جنس Pimpinella گونه ی دیگری نیز در ایران می روید که نام علمی آن Pimpinella Saxifraga L. و واریته ای از آن به نام Pimpinella saxifraga var disectifolia C. B. clarke است.
تحقیق گیاهان داروئی
