امروزه بحران انرژی و آلودگی های زیست محیطی در جهان موجب پدید آمدن جنبش توسعه پایدار گردیده است. کاربرد مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی و آلودگی محیط زیست در معماری، مبحثی به نام «معماری پایدار» را به وجود آورده است که دربرگیرنده مصالح ساختمانی سبز، سازه های پایدار و معماری همساز با اقلیم و فرهنگ می باشد. یکی از مصالح ساختمانی نوین که کاربرد مناسبی در معماری پایدار دارد فویل پلیمری ETFE است که برای پوشش سقف و نمای ساختمانها استفاده می شود. ویژگی های این ماده ساختمانی مانند شفافیت زیاد، م قاومت عالی در برابرآلودگی های محیطی و خاصیت ضد چسبندگی، مقاومت بالا در برابر تابش فرابنفش و عمر مفید طولانی، سبکی و مقاومت در برابر زلزله، امکان تنظیم شفافیت و جلوه ی بصری پوسته، آن را به یکی از کم رقیب ترین مصالح جهت ساخت پوسته های اقلیمی و هوشمند تبدیل کرده است. در این مقاله که با روش مطالعه کتابخانه ای و جستجو در سایتهای اینترنتی تدوین شده است، ابتدا به معرفی این ماده و خ واص و ویژگی های آن پرداخته می شود و سپس چند نمونه شاخص از بناهایی که فویل های ETFE در ساخت آنها به کاررفته اند معرفی می گردد تا در نهایت با بررسی نقاط قوت و ضعف این ماده ساختمانی، لزوم بکارگیری آن در معماری پایدار ایران مشخص شود.
دانلود پروژه ی ETFE