مقدمه
چرا ما با برخی از مردم دوست میشویم و با بعضی دیگر نه؟ و چطور با دیگران دوست میشویم؟ این سوالات برای ما اغلب مهم هستند (هر چند نتوانیم پاسخهای قاطعی درباره آنها ارائه دهیم). آیا تا به حال برایتان پیش نیامده ک صرفاً دیگران را به این جهت تایید میکنید که نمیخواهید با آنها مخالفت کرده باشید؟ آیا زمینه این توافق در اجتناب از عدم تایید دیگران نهفته است؟ شاید شما هم نمیخواهید با چنین مخالفتی وجاهت خود را کاهش دهید. از سوی دیگر ممکن است دوستیهای شما زمانی به سمت کسب وجاهت نیز میل کند.
نبایستی چنین تمایلی را به کسب وجاهت یا تایید اجتماعی تحت عنوان عدم رشد اجتماعی یا عدم اتکاء به نفس یا دورویی مقوله بندی کنید. بیشتر ما هنگام همراهی با دوستان احساس خوشایندی داریم. تصور دوستی با دیگران علاوه بر ایجاد احساس خوشحالی، از اضطرابات روحی نیز جلوگیری میکند. مزایای دیگری نیز بر دوستی مترتب است. مردم وجیه بیش از افراد غیروجیه جاذب مزایای اجتماعیاند. نظرات، اعمال و تاثیرات آنها راحتتر از سوی گروه پذیرفته شده و از این رو غالب انسانها تمایل دارند جهت کسب این جاذبه با دیگران دوست شوند.
این بخش با تبیین فرایند دوستی آغاز میشود. در اینجا دوباره نقش ارزیابیهای عقلی و نیتمند (مثل وجود جاذبه یا مزیت در دوستی) یا خودکار و غیرمعقول را در فرایند مزبور مشاهده خواهید کرد. آنگاه با چنین زمینهای به سایر روابط شخصی مانند دوست یابی و عشق ورزی خواهیم پرداخت.
عوامل و زمینه های جاذبه میان فردی
هنگامی که افراد با یکیدگر ارتباط برقرار می کنند جاذبه شروع می شود. اغلب این گونه تماس ها به طور تصادفی پیش می آید؛ مانند مسیری که در پلکان آپارتمان یا کوچه ها در میان همسایگان است، محل نشستن در کلاس، هم اتاقی در خوابگاه یا محل کار یا غیر از اینها. چون در محلی خاص زندگی می کنیم یا در محل خاصی اشتغال به کار داریم به ناچار با برخی افراد بیش از دیگران برخورد خواهیم داشت. اغلب همجواری نخستین گام در جاذبه نسبت به دیگران محسوب می شود. عامل موثر دیگر در جاذبه هنگام ملاقات حالت عاطفی ماست. بدون توجه به این حالت عاطفی هنگامی که عواطف ما مثبت است تمایل داریم دیگران را دوست بداریم و هر گاه عواطف ما منفی است تمایل ما خلاف ان است. عواطف و احساسات ما ممکن است از رفتار همین شخص مخاطب ناشی شده باشد (مثلا یک شوخی بیجا به عواطف منفی بیانجامد) یا منبعث از موضوعی باشد که ارتباطی هم با این شخص مخاطب نداشته باشد (مثلا بدی آب و هوا یا به وجود آمدن یک مشکل شخصی) حتی با وجود تماسهای مکرر و عواطف مثبت رابطه ممکن است تداوم نیابد مگر انکه هر دو نفر انگیزه برای ایجاد رابطه داشته باشند و هر یک به ویژگی های قابل مشاهده دیگری واکنش مثبت نشان دهد. یعنی دو نفر غریبه باید خواهان ایجاد رابطه باشند و با واکنش های اولیه خویش به قیافه ظاهری، رنگ پوست، سن و سال و هر عامل دیگر که ممکن است تصورات قالبی و پیشداوری را فعال سازد این اشتیاق را کم نکنند. به هنگام تعامل دو نفر استمرار دوست داشتن در مقابل دوست نداشتن به وسیله وجود یا عدم تشابه در نگرشها، باورها، ارزشها و دیگر خصوصیتها تعیین می شود. هنگامی که دوستی متقابل از طریق ارزیابی های مثبت در کلمات و رفتار آشکار می شود رابطه می تواند به طور فزاینده ای مثبت باشد. امور دیگری از قبیل مکمل هم بودن و شایستگی یا خصوصیات شخصی مثبت نیز در شکل گیری رابطه و جاذبه میان فردی موثرند که در این قسمت به بررسی آنها می پردازیم.
برای دانلود کل مطلب به لینک زیر مراجعه کنید.
تحقیق آماده با موضوع دوست داشتن 39 صفحه word