اختصاصی از
فی دوو مقاله در مورد آشنایی با معماران جهان و آثار آنان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه47
بخشی از فهرست مطالب
فهرست:
معماری اسلامی در ایران
جایزه معماری نمایشگاه فرانکفورت
آشنایی با تالار معماران جهان
شاخصترین بخش معمارانه
آشنایی با تالارهای معماران
نقد آثار ونتوری در نشست ماهیانه معماران
معماری اسلامی در ایران
در تواریخ آمده است که نخستین مسجد ایرانی مسجدالثّور نام داشت که به سال 81/700 در قزوین ساخته شد. اما قدیمیترین بنای اسلامی که تاکنون در ایران کشف گردیده، مسجدی به نام تاری خانه در دامغان است، در نیمه راه مشهد به تهران. این مسجد در فاصلهی سالهای 133/750 و 170/786 ساخته شده است. به نوشتهی گدار Goddard ، «این مسجد به سبب هماهنگی تناسبات و جزرهایش هنوز یکی از باشکوهترین ابنیهی اسلامی است». این مسجد با طاق پوشیده شده است.
در طول دورهی اسلامی، ساختمانهای ایرانی به داشتن گنبدهای زیبا معروف بودهاند. این گنبدها به خلاف آنچه در شیوهی بیزانسی معمول بود هرگز روی لچکیهای از نوع رومی بنا نمیشد، بلکه بر سکنجهای سادهای استوار بود که بر گوشههای سقف سوار میشد و شکل مربّع سقف را مبدّل به هشت ضلعی میکرد. نخستین گنبد متعلّق به دورهی اسلامی در ایران از آن مسجد جامع قم است. این گنبد در سال 256/878 به دست ابوسعدبن حسین ساخته شده و هشتاد پا ارتفاع دارد.
از آن زمان تا به حال، سه نوع متفاوت از گنبد در ایران ساخته شده است: (1) گنبدهای یک جداره، (2) گنبدهای دو پوسته و (3) گنبدی که با گنبد خیمهای چندوجهی یا سقف مخروطی شکل ] رک (رخ) - م. [ پوشانده شده است. گنبد یک جداره محصول تداوم شکل گنبدهای دورهی ساسانی است و در دورهی سلجوقی متداول بود. برجستهترین و بارزترین گنبدهای نوع دوم را در مقبرهی سلطان سنجر در مرو (552/1157) میتوان دید و معروفترین نمونهی اوّلیّه از نوع سوم، گنبد قابوس (398/1007) است.
گنبد قابوس در سال 397/1006 به دست شمسالمعالیعبدالحسن قابوس حکمران گرگان و طبرستان ساخته شد. این مقبره در اصل برجی استوانهای شکل است که قسمت بالای آن مخروطی است. درون آن خالی است و این فضای از کف تا سقف تهی را در بالا مخروط خیمهای شکلی میپوشاند. ارتفاع کلی برج اندکی بیش از 167 پاست. این بنا با آجر ساخته شده است. ساختمان مذکور دارای دو کتیبه به خط کوفی است که یکی در ارتفاع 26 پا و 3 اینچ از سطح زمین و دیگری درست زیر حاشیهی مقرنس کاری قرار دارد.
مقابر برجی در معماری دورهی سلجوقی از اهمیت خاصّی برخوردار است. این نوع مقبرهها بیشتر در آذربایجان و سرحدهای قونیّه یافت میشود. از جمله نمونههای برجستهی این نوع ابنیه، خلیفه غازی در آماسیه و مقبرهی برجی درون مسجد سلطان علاءالدّین در قونیّه و مقابر برجی واقع در اخلاط و قیصریه را میتوان نام برد.
پوشش این مقبرهها از سنگ است. نقشهی آنها معمولاً به صورت هشت ضلعی است و سقفهای مخروطی شکل دارند. نمای خارجی با طاقنماهایی که به صورت برجسته بر بدنهی سنگی بنا حک شده، تزیین گردیده است. بیشتر مقبرهها چهار پنجره یا سردر دارند. درون مقبره معمولاً ساده است و همیشه با یک گنبد داخلی که از سنگ تراشیده ساخته شده، پوشانده میشود. این بناها به ندرت دارای پله است و برای ورود به آنها احتمالاً از نردبان استفاده میشده است.
دانلود با لینک مستقیم
مقاله در مورد آشنایی با معماران جهان و آثار آنان