جمجه گرد دهانان غضروفی و بسیار ناقص است. جمجمه هاگ فیش ها دارای صفحه ای غضروفی است که در آن مغز جای دارد و کپسولهای شنوایی که جایگاه گوش داخلی هستند و به بخش عقبی این صفحه متصل است. جمجه لامپری از بقیه گرد دهانان کاملتر و دارای کناره های جانبی است ، اما سقف ندارد و لذا مغز از طرف پشت فقط توسط بافت پیوندی رشته ای محافظت می گردد. گرد دهانان آرواره ندارند و لذا جانورانی مکنده اند. در صفحه مکنده و زبان که وسیله اتصال جانور است ممکن است ساختارهای دندان مانندی وجود داشته باشد که جانور به وسیله آنها بدن طعمه را پاره پاره میکند و گوشت آن را می خورد . برانشیهای گرد دهانان به وسیله سبد غضروفی پیچیده ای محافظت می شود اما به سختی ممی توان این اندام را با اندام های نگهدارنده برانشی در سایر مهره داران مشابه دانست .
جمجه ماهیهای غضروفی را به دلیل غضروفی بودن کامل ، کوندروکرانیوم می نامند. در جمجمه این ماهیها کپسول بویایی و شنوایی وجود دارد و بخشی از ساختار آن را تشکیل می دهد اگرچه ممکن است بخشی از جمجه آهکی شده باشد اما در هیچ یک از ماهیهای غضروفی معاصر استخوان واقعی وجود ندارد. که البته این امر بیانگر وضعیت ابتدایی نیست. در گرد دهانان معاصر آثار اسکلت خارجی تماما از بین رفته است.
در ماهیهای غضروفی اولین جفت از کمانهای برانشی یا کمان ماندیبولی تغییر شکل یافته و آرواره بالایی و پائینی را به وجود آورده است که به ترتیب به نام غضروف کامی چهارگوش و غضروف مکل نامیده می شود. در کوسه ها و سفره ماهیها آرواره بالایی به وسیله پیوندی سست به جمجه متصل است و از پشت به وسیله بخش فوقانی یا لامی آرواره ای در بین کمان برانشی نگهداری می شود. این نوع اتصال آرواره ای را هیوستیلیک می گویند.
استخوان بندی ماهیها
استخوان بندی دوزیستان
استخوان بندی خزندگان
استخوان بندی پستانداران
استخوان بندی پرندگان
شامل 19 صفحه فایل word
دانلود مقاله استخوان بندی جانواران