امام سجاد

اختصاصی از فی دوو امام سجاد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

امام سجاد

2 صفحه

 (ع) پروردگا را مرا یاری کن تا فرزندم را خوب تربیت کنم.

کودکان آن گونه زندگی می کنند که می آموزند

اگر کودکی در پناه دین زندگـی کند                         می آموزد که برای خود باید ایده ای داشته باشد

اگر کودکی در خانواده متدین زندکی کند                 می آموزد که حیات ادامه دارد

اگر کودکی پیغمبر (ص) بشناسد                                  می آموزد کخ می تواند با خدا ارتباط داشته باشد

اگر کودکی با انتقاد زندگی کند                                   می آموزد که محکوم کند

اگر کودکی با عناد و دشمنی زندگی کند                    می آموزد که محکوم کند

اگر کودکی با ترس زندگی کند                                    می آموزد که بهراسد

اگر کودکی با ترحم زندگی کند                                    می آموزد که احساس بدبختی کند

اگر کودکی با تمسخر زندگی کند                                 می آموزد که متزلزل باشد

اگر کودکی با حسادت زندگی کند                               می آموزد که حسود باشد

اگر کودکی با شرمندگی زندگی کند                             می آموزد که احساس گناه کند

اگر کودکی با آگاهی به توانائی هایش زندگی کند      می آموزد که اعتماد به نفس داشته باشد

اگر کودکی با عشق بدون خیرو شرها زندگی کند       می آموزد که عشق بورزد

سیره اخلاقی و سیاسی امام سجاد

اختصاصی از فی دوو سیره اخلاقی و سیاسی امام سجاد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات75

«ای پروردگار من خویش را به بی نیازی ستودی و کائنات را در پیشگاه الوهیت خویش مسکین و محتاج شمردی.»
«ای پروردگار من؛ ملکه قدرت و وحدت و حدانیت ترا باشد و حول و قوت تنها از جانب الوهیت تو به ما رسد و آن تو باشی که علو و رفعت داری و به بندگان خویش رفعت و اعتلا بخشی.»
از بارزترین خصلتها و خصوصیات امام سجّاد (ع) در بخش اعتقادات و بیان الوهیت، توجه به خدا و گسستن از خلق می‎باشد و این ویژگی در مناجاتها و دعاها و عبادات و سخنان آن حضرت که بیانگر نهایت ارتباط ایشان با خداوند آفریدگار و هستی بخش می‎باشد تجسم یافته است.
و اما در باب الوهیت حضرت حق، اولین گام شناخت خداوند و توصیف اوست. لذا امام چنین می فرمایند: «اما حق خدایت که بزرگتر از حد توصیف است این است که او را بندگی کرده، کسی یا چیزی را شریک وی نسازی، هر گاه این حق خداوند را لباس عمل پوشانده و به زیور اخلاص آراستی، خداوند بزرگ بر خود واجب می کند که امر دنیا و آخرتت را کفایت کند.»
و نیز امام پاسخگوی سئوالاتی در این زمینه است آنجا که در باب معنی «صمد» در سوره «توحید» وقتی از امام سجّاد (ع) سوال می نمایند، حضرت پاسخ فرمایند: «صمد کسی است که شریک ندارد. برای نگهداری چیزی خسته و رنجور نمی گردد، چیزی بر او پنهان و پوشیده نیست

درون و داخلی ندارد در نهایت عظمت و آقائی است، نمی خورد و نمی آشامد. به خواب و استراحت نمی رود. زوال و فنا نداشته است و نخواهد داشت.»
در ویژگیهای خداوند می بینیم امام با سخنان و دعاهای خودشان و یا در پاسخ به سوالاتی که از محضر ایشان شده، حق مطلب را ادا نموده اند:
«ثابت بن دنیار» می گوید: از امام زین العابدین (ع) پرسیدم: آیا برای خدای متعال می‎توان مکانی تصور نمود؟
امام فرمود: خداوند از اینگونه توصیفها منزه است و برای او مکانی نمی توان در نظر گرفت.
گفتم: پس برای چه نبّی خود «محمد (ص)» را به آسمان و معراج برد؟ فرمود: برای اینکه آثار جلال و قدرت و عجائب و اسرار خلقت خویش را بدو نشان دهد. گفتم: منظور از «آنگاه نزدیک آمد و بر او نازل شد که به قدر دو کمان یا کمتر از آن نزدیک بود» چیست؟
فرمود: پیغمبر اکرم (ص) به مرزها و پرده های نور نزدیک گردید و عظمت و جلال آسمانها را مشاهده نمود و باز نزدیک تر شد و از پس آن پرده های نور به ملکوت و عظمت زمین نظر کرد تا اینکه پنداشت به زمین نزدیک شده و به اندازه دو کمان و یا کمتر به زمین فاصله داشت.»
«یک روز امام زین العابدین (ع) به مسجد مدینه وارد شد، گروهی را مشاهده کرد، که مشغول بحث و مناظره بودند، حضرت فرمود: در چه موضوعی بحث و گفتگو می کنید؟
پاسخ دادند: موضوع بحث ما «توحید» است.
حضرت فرمود: از اینگونه مباحث خودداری کنید؟
کسی گفت: آخر خدا را از اینکه آسمانها و زمین را خلق فرموده، و در هر مکانی نیز هست، باید شناخت؟
امام فرمود: برای معرفی خدای عالم بگوئید: خدا نوری است که در او ظلمت تاریکی راه ندارد، زنده ایست که دستخوش مرگ و نابودی قرار نمی گیرد بی نیازی است که کسی در او نفوذ و دخالت ندارد.

سپس اضافه فرمود: خدا کسی است که چیزی مانند او وجود ندارد، سمیع و بصیر است، صفات او هم شباهت به صفات دیگر موجودات ندارد، آری، آفریدگار جهان هستی چنین است.»
«توئی خداوندی که پیش از همه چیز و همه کس عرش جلال اریکه الوهیت تو بود.»
آن ستایش بدرگاه خداوند آوریم که شایان قبول باشد و رضایت ذات الوهیت را برای ما تأمین کند.»
«پروردگار من؛ به من کمک کن تا ترا بشناسم و به پیشگاه الوهیت تو گردن طاعت و عبادت فرو بشکنم. و بر قسمت خویش که با رضای تو مقرون است قناعت کنم، همواره شیوه من شکر تو و عادت من ذکر تو باشد و با اطمینان و اعتماد سرنوشت خود را دریابم و آنچه تو بخواهی بخواهم.»
«پروردگار من؛ این منم که جاهلانه عصیان تو را روا داشته ام و نباید از فرمان تو سر می پیچیدم و گرنه الوهیت تو شایسته عبادت و اطاعت من بود.»
«ای پروردگار من! که سلطنت و محمدت برازنده الوهیت توست، از تو می خواهم به روان مقدس محمد (ص) که بنده تو و پیامبر تو و حبیب تو و برگزیده از کائنات است و به روان فرزندان پارسا و پاکدامن و نیکوکار رحمت فرستی، رحمتی که جز تو هیچکس به شماره اش توانا نباشد و ما را هم از بندگان صالح خویش شماری و از آنچه آنان خواسته اند به ما نیز بهره ای عطا فرمائی.»
«پروردگارا! چنان کن که در مقام عبودیت خویش از الوهیت تو بیمناک باشم آنچنانکه دوستان مخلص تو در مقام عبودیت خود بیمناکند.»
«پروردگار من! نیکو میدانم که اگر از گناهان من درگذری اهلیت گذشت و مغفرت داری و اگر برقبایح اعمال من پرده اغماض فرو افکنی سنت الوهیت تو چنین اقتضا کند.»
«ای خداوند بزرگ و مهربان! اگر کائنات سراسر سر به کفر و الحاد گذارند و به تو پشت کنند باکی نیست، به سلطنت تو آسیبی نرسد و الوهیت ترا زیانی نیاورد، از تو روی برگردانند و پیامبران ترا دروغگو شمارند ولی به هر سوی که روی آورند جز تو نیابند و جز نهیب قدرت و عظمت تو نشنوند.»

دانلود مقالاه امام سجاد (ع)

اختصاصی از فی دوو دانلود مقالاه امام سجاد (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمة ‌مؤلف :
خداوندی که حافظ و نگهبان بندگان است ، وجود ائمه هدّی از خاندان رسالت رابرای جهانیان رحمت قرار داد و ایشان و نشانه هایی ممتاز ساخت تا دیگران به آنها اقتدا کنند و به دنبالشان گام بردارند پس گروهی از جامعه انسانی و پذیرای دعوت واسطة اجرای دستورهای آنان قرار داد و این گروه شیعیان هستند که پیوسته در راه معرّفی پیشوایان معصوم و بالا بردن فضائل و نشر آثار ایشان ، کوشش فراوانی به عمل آوردند و جمعی از آنها که در زمان ائمه اطهار حضور آنان را درک کردند ندای پیشوایان خود را به عناوین گوناگون به نسلهای آینده رساندند تا در این زمان که دوران غیبت و دور از عصر حضور امامان معصوم است شیعیان همان عشق را به آن بزرگواران داشته باشند که پیروان معاصر با آنها داشتند و هر یک از ایشان یاد آن عزیزان و ارج نهادن به آثار آنان را مهمترین و بالاترین امری می دانند که باید مورد توجه قرار دهند . به آن عمل کنند .
با این همّت والای پیروان خالص امامان خالص است که پیوسته ندای اسلام به گوش جهانیان می رسد و نهضتهای الهی شکل میگیرد و حرکتی نیکو را نتیجه
می دهد، چنان که احکام دین در همه جا انتشار می یابد و حقیقتهای ناپیدا آشکار
می شد.
تاریخ ولادت امام سجاد (ع) :
آن حضرت در تاریخ پنجم ماه شعبان سال سی و هشت هجری متولد شد . در این عالم هستی با قدوم بزرگوارترین نور رسیده شادمان شد ، دنیا احساس غرور و روزگار نور شادی بر تن کرد و آنچه بافته بود بازیور نبوغ آرایش داد .
او چون خالی نورانی بر پیشانی زمان و همانند دانه مرواریدی برگردن بند روزها و سالها ظاهر شد با طلوع نور وجود او دو قوس صعودی و نزولی جهان هستی با یکدیگر تلاقی و اشرف ممکنات با آمدن او ظهور یافت و فیض اقدس او به سوی حجت خدا راه یافت . بنابراین او دشتة پیوند میان عالم ملک ملکوت بود و بوسیلة‌او رایحة عطر قداست از دو نهان نبوی انتشار یافت و رشتة‌ محبّت علوی و عصمت فاطمی در جهان برقرار شد آنچه او برتری می بخشد نور پیامبری و بلندی مقام امامت و فرّ و شکوه شادمانه است قدر مسلّم این است که هرچه از کرامتها برای سایر امامان بیان شد از امام ذین العابدین نیز جدا نیست بنابراین تمام مراتب بزرگواران و پاکی ریشه و رفعت شأن و عظمت مقام که سزاوار آن بزرگواران بود سزاوار او نیز هست از این رو می توان گفت که سزاواران بود سزاوار او نز هست تمام درجاتی که برای امامان پیش او ثابت بود برای او نیز از نخستین مرحلة ولادت ثابت و برقرار بود همچنان که هیچ کدام از جهات فضلیت و امام که برای بقّیه ثابت است از او نیز منتفی نیست هرچند ازاین امور دربارة آن حضرت نصّ خاصی نرسیده باشد .
این است معنای آنچه در اثبات الوصیه مسعودی نقل شده است که ولادت ابو محمد علی بن حسین بن علی بن ابی طالب و منشأ وجود آن حضرت مانند آبای بزرگوارش می باشد .

بخششهای امام (ع) :
ارج و ارزشی را که ما برای بخشندگی و کرم امامان معصوم قایل هستیم ازاین جهت نیست که آنها هدایا و عطایای فراوانی به تنگدستان و نیازمندان می داده اند زیرا این گونه بخششهای آنها را از بخششهای دیگران ممتاز می سازد هدف و اثر معنوی این بخششهاست که این بزرگواران در عطایای خود جهات گوناگون را در نظر داشته اند .
به عنوان مثال گاهی اعطایشان سبب هدایت گمراه یا راهنمایی جاهلی می شد یا جای که پیوند خویشاوندی قطع شده بود بخششها می کردند که سبب صلة رحم می شد و یا حقیقتی مجهول به آن وسیله کشف می گردید چنان که اهل تاریخ می نویسند :
روزی مردی از شام به مدینه آمده بود و همین که چمشش به امام حسن مجتبی (ع) افتاد شروع کرد به دشنام دادن به آن حضرت امام حسن (ع) پاسخ او را نداد و همچنان ساکت ایستاد .
پس از آن که آن مرد از دشنام دادن باز ایستاد امام با گفتاری نرم از او دلجویی کرد و از او خواهش کرد که به منزل ایشان برود و او را مهمان کرد و عطای فراوانی به وی داد و لباس بر او پوشانید .
مرد شامی وقتی که از خانة‌ امام حسن (ع) بیرون آمد از مال دنیا بی نیاز شده بود و زبان به مدح او باز کرده بود و می گفت گواهی می دهم که تولد حق پسر رسول خدایی و خلیفه خدا در زمین هستی و او خود می داند رسالتش را به که واگذارد . اگر چه پیش از این تو و پدرت مبغوفترین خلق خدا نزد من بودید امّا اکنون شما محبوبترین افراد در نزد من هستید .

حلم امام (ع) :
بدون شک امام که از طرف خدای تعالی به عنوان پرچمدار و پیشوا نصب شده است تا ین که مردم را آنچه رضای پروردگار است ، رهبری کند مرکز دایره اخلاق نیکوست و چون اصول خصلتهای پسندیده در میان افراد این خاندان به طور مساوی وجود دارد تمام پیشوایان معصوم از نظر شجاعت وکرم و علم و تمام فضایل اخلاقی مانند یکدیگر هستند چنان که از اهل بیت (ع) نقل شده است اوّل ما مثل آخر ما که یکی از جمله ویژگیهای خلافت بزرگ الهی دست یافتن بر تمام کارهای نیک است و همة امامان دارای تمام فضائل و نیکیهای هستند .
امّا این که د ر بعضی از ائمه اطهار تنها بعضی از این خصلتها بروز می کند به دلیل موقعیتهای زمانی است وگرنه هرکدام از امامان اگر در جنگهای زمان پیغمبر اکرم می بودند از آنها نیز مثل امیرالمومنین دلیریهای و مبارزات ، آشکار می شد و اگر در زمان معاویه که اموال مسلمین رادر میان افراد بی استحقاق خرج می کرد برای آن حضرت قدرت مالی می بود عطایای زیادی به مستحقان می داد چنان که امام حسن (ع) نیز بخششهای فراوانی داشت تا این که باقی ماندة مومنان را حفظ کند که حاتم بخشیهای آشکار معاویه آنها را از راه بدر نبرد و اگر برای هر کدام از ائمة اطهار همانند امام (ع) چنان فرصتی پیش آمد آنها نیز مانند آن حضرت در نشر اسرار دینی و احکام الهی کوشش می کردند .

امام (ع) در ماه رمضان :
سیّدبن طاووس روایت می کند که امام سجّاد در ماه رمضان هر یک از غلامان و کنیزانش خلافی مرتکب می شدند آنها را تنبیه نمی کرد بلکه تقصیرات آنها را در طوماری می نوشت و در آخرین روزهای رمضان همة آنها را جمع می کرد و خودش در میان آنها می ایستاد و خطاهای آنها را آن طومار به آنها یادآوری می کرد و به هر یک از آنها می گفت: ای فلانی تو ، در فلان روز فلان کار را انجام دادی و از هر کدام اعتراف می گرفت .
آنگاه به آنها می گفت با صدای بلند بگویید ای علی بن حسین همان طور که تو خطای ما را احصا کرده ای پروردگار تو هم تمام کارهای تو را در کتابی که به حق سخن می گوید یادداشت کرده و هیچ کوچک و بزرگی را فروگذار نکرده و هر کاری کرده ای در نزد او حاضر است چنان که ما هر چه کرده ایم نزد تو حاضر می بینیم پس همچنان که تو از خدا امید عفو و گذشت داری از ما نیز عفو و گذشت فرما .
ای علی بن حسین (ع) یاد بیاور از خواری و بیچارگی خود در پیشگاه پروردگارت که حکیم و عادل است و ذره ای ستم نمی کند و همین بس که خدا حسابکار و گواه است .
پس تو عفو کن و در گذر تا خدای تو از تو در گذرد چنان که در قرآن
می گوید « و باید عفو و گذشت کنند آیا دوست ندارید که خدا شما را بیامرزد ؟»

تواضع امام (ع)
انسان کامل هر گاه چنین معرفتی دریافت کرد که خود بزرگ بینی و کبریایی از همة جهات ، شایسته ذات بی همتای حق تعالی است زیرا او با ذات خویش قائم است و همه چیز در حیطة قدرت اوست هرگز خود را بزرگ نمی بینی و ذرّهای تکبّر در وجود او راه نمی یابد اگرچه آراسته به فضائل و مزیّن و کمالات فراوان باشد .
دلیل بر این امر آن است که چنین انسانی همواره خود را در احاطة قدرت خداوند ، مانند پری ، در محدوده گردبادی می یابد زیرا حادثی است مسبوق به عدم و سرانجام با فرارسیدن اجل و تمام شدن عمرش دستخوش مرگ و نیستی خواهد شد .
تمام این جهات با فرض هم که با به دست آوردن نیکیها اسباب بزرگی برایش فراهم آید باز هم خود را در برابر عظمت آفریننده اش از جهات گوناگون غرق در نواقص و کمبودها می بیند .
بویژه وقتی که منشأ هستی خود را نگاه کند که از آب جهنده ای از میان تیرة پشت و استخوانهای سینه ، بوجود آمده و اوّلش نطفه گندیده و آخرش مرداری پوسیده و در میان این دو حالت حامل کثافت است .
بنابراین انسان چگونه خود را از کسی بالاتر بداند که احتمال می دهد در نزد خدا مزیت و فضیلتی دارد ؟
انسان هر گاه دارای صفات حمیده باشد اگر چه در مراحل پایین تر از آن قرار گیرد باز هم آن را از لطف و عنایات خداوندی می داند و از این رو برخود واجب می داند که در مقابل این مزیتی که خدا به او عنایت فرموده است به سپاسگذاری او ادامه دهد زیرا خود را به استمرار این فیض و بویی و عطای مداوم او نیازمند می بیند و اگر این نعمت از او قطع شود به درة هلاکت سقوط می کند و مایة عبرت دیگران می شود .
صبر امام (ع) :
صبر، در بردارندة تمام فضیلتهای اخلاقی است و هیچ عمل نیکی نیست مگر این که در راه رسیدن به آن باید صبر را پیشه کرد چه در راه تحمّل رنج اطاعت و بندگی باشد یا جلوگیری از شهوت و بی بندوباری و یا در نبرد با صفت زشت بخل و فرومایگی و یا در راه مبارزة با حب نفس و خودخواهی و جز اینها .
پس همچنان که تمام خطوط محیط دایره ، به یک نسبت به نقطة مرکزی متصّل می شود هر صفت پسندیده ای هم در محیط شخصیت انسان به یک نسبت به صفت صبر که تشکیل دهندة نقطه مرکزی آن است ارتباط دارد .
باید توجه کرد که صبر ممدوح صبری است که دارندة آن ، توانایی بر رفع گرفتاری از خود داشته باشد و در عین حال صبر کند امّا اگر هیچ چاره ای غیر از آن باشد مثل شخص ضعیفی که کتک می خورده و زندانیی که هیچ راه فرار ندارد و از ناچاری صبر می کند به این فرد صابر گفته نمی شود و بر عمل او آثار شکیبایی مترتب نیست اگرچه در صورت که مظلوم واقع شده باشد مستحق ترّحم است اما صابری شایستة ستایش و تعظیم فراوان است که اگر نگوئیم همّت والای او وی را از در افتادن با جاهل باز می دارد قدرت آن را دارد که بر هر نحو بخواهد ناراحتی را از جلو روی خود بردارد امّا در عین حال رنج و ناراحتی را تحمّل می کند و به این دلیل بر نیرومندی خرد و کمال نفس و نفوذ ایمان و پیروزی وی بر تمایلات نفسانی اش می باشد که در روز دریافت پاداش اعمال نیک جزای بزرگی از درگاه حق سبحانه و تعالی نصیبش خواهد شد .
ابو حمزة ثمالی از امام سجّاد (ع) نقل می کند که در روز قیامت منادی فریاد می زند : کجایند شکیبایان . گروهی از مردم بر می خیزند به آنها گفته می شود : شما بر چه چیز صبر گویید ؟ گویند : بر انجام دادن طاعت خدا و دوری از معصیت او . آنگاه به آنها گفته می شود : راست می گویید داخل بهشت شوید .

گریة امام (ع) در فراق پدرش:
گریه بر سیّدالشهداء (ع) از عوامل سعادت جاودانه و وسیلة تقرّب به خدای سبحان است .
خاتم انبیا پیوسته بر او می گریست چه در خانه و چه در مسجد چه در تنهایی و چه در میان جمع و هر کس سبب این گریه ها را از او سؤال می کرد می گفت : جبرئیل از کشته شدن فرزندم امام حسین (ع) به من خبر داده و زمینی را که در آن کشته می شود به من نمایاند .
بعلاوه گریه کردن بر امام حسین (ع) ، سنگدلی و شدّتی را که بنی امیه در حق اولاد پیامبر به کار برده اند معرّفی می کند .
به این دلیل بود که ائمه معصوم ما ، شیعیان خود را وادار می کردند تا مجالسی به یاد واقعة کربلا تشکیل دهند و بر معصیت جانکاه آن حضرت اشک بریزند و برای آن اجر و ثواب فراوانی بیان می کردند از جمله هر کس به یاد شهادت امام حسین ، حتی اشکی به اندازة بال مگس از چشمش جاری شود ، خداوند گناهانش را می ریزد.
بر خوانندة گرامی پوشیده نماند که آمرزش خداوند از این طریق در مورد تعدّی به حقوق دیگران یا گناهانی که حق خدا و مردم در آن مشترک باشد مثل زکات و خمس ، اثر چندانی ندارد زیرا عفو و آمرزش این گناهان مشروط به رضایت مردمی است که به حق آنها ستم شده است ، بلی در مواردی که تنها مربوط به حقّ خداوند است ممکن است مورد عفو و تفضّل حق تعالی واقع شود که در فصل تعریف صحیفه به آن اشاره کردیم .
ائمه هدی سعی داشتند که یاد این خاطرات در طول زمان بماند و نسلهای بعد آن را از یاد نبرند زیرا می دانستند تا زمانی که یاد مصیبت مظلوم کربلا زنده باشد ، رونق و طراوت دین همچنان باقی خواهد ماند .
باید توجه کرد که گریة بسیار امام زین العابدین (ع) بر پدر بزرگوارش در طول حیات ، تنها به دلیل ترّحم و عاطفه نبود .

امام سجّاد (ع) و بنی امیّه :
امام زین العابدین (ع) پیوسته با بنی امیّه و طاغوتهای زمان خودش در تعارض بود و آنها هم بر طبق نظرشان که درآمیخته با خصلتهای بد و شیوه های ناروا بود با او رفتار می کردند . مثل رفتار گذشتگانشان ، با پیامبر رحمت (ص) چنان که ابوسفیان با پیامبر دشمنی می کرد و به منظور شکست آن حضرت و همراهانش لشکرکشی می کرد و سواره نظام گرد می آورد ولی در مقابل امر خداوند نتوانست پیروزی به دست آورد و نور او را خاموش کند ، امّا پیامبر خدا هنگام فتح مکّه که بر قریش پیروز شد آنها را مورد عفو و لطف خود قرار داد و تا حدّی ابوسفیان را گرامی داشت که گفت : هر کس داخل خانة او شود در امان است .
از جمله جنایتهای بنی امیّه آن است که مروان بن حکم را می بینیم وقتی سر بریدة سیّدالشهدا را جلو روی یزید می بیند زبان به شماتت می گشاید و این چنین به یزید تبریک می گوید :
دستهایت سالم باشد و رنگ گونه هایت سرخ باد ،
دل مرا با ریختن خون حسین شاد کردی .
از من خونخواهی کردی و دین مرا ادا نمودی .
مروان این حرفها را می گفت در حالی که حسن و حسین ،ولی نعمت او بودند از جمله این که در جنگ جمل که گرفتار شد ،این دو بزرگوار پیش امیر مؤمنان از او ضمانت واو را آزاد کردند .

امام (ع) و هشام بن عبدالملک :
از چیزهایی که قابل انکار نیست حسد ورزیدن بنی امیّه، نسبت به بنی هاشم است و به این سبب پیوسته آتش دشمنی در میان این دو گروه شعله ور بوده است . علل دشمنی میان بنی امیّه و بنی هاشم را می توان در چند مطلب زیر خلاصه کرد :
1) اختلاف میان دو برادر «عبد شمس و هاشم » و پیروزی هاشم بر عبد شمس .
2) عبدالمطلّب امیه را مدّت ده سال به غلامی خویش واداشت.
3) پیامبر اکرم (ص) بتهای بنی امیّه را که در زمان جاهلیت آنها را می پرستیدند در هم شکست و عادات بت پرستی آنان را محو و تقلیدهای کورکورانه را باطل ساخت . و چون آنان مشاهده کردند که خداوند مقام پیامبر بزرگ اسلام را بالا برده و او را با پیروزیهای پی در پی مواجه ساخته ، چاره ای جز شکست به خود راه ندادند و علی رغم میل باطنی و عداوت ذاتی خود نسبت به منجی جهان بشریت ،کلمة شهادت بر زبان جاری ساختند .
یکی دیگر از چیزهایی که آتش دشمنی بنی امیّه را شعله ورتر می ساخت یکسان شدن آنها با سایر مسلمانان بود ، زیرا اسلام میان آزاد و برده و شریف و وضیع فرقی ، جز به تقوا قائل نیست و در قرآن می فرماید : « گرامیترین شما نزد خداوند پرهیزگارترین شماست ».
بعلاوه وقتی می دیدند از بنی هاشم به عظمت یاد می شود و دارای فضائل و نیکیها هستند و امّا در پروندة اولاد بنی امیّه جز فضاحت و رسوایی چیز دیگری به چشم نمی خورد آتش دشمنی آنها برافروخته می شد و کینة پنهانی شان آشکار می گردید و با ایراد شبهات به خاموش کردن نور الهی و پنهان ساختن روشنائی خورشید امامت می پرداختند و برای آنها آسان نبود که می دیدند هر روز فضائل علویها و مناقب فاظمیان عالمگیر می شود .
از جمله فضائل این است که یک روز امام (ع) به زین العابدین به مسجدالحرام داخل شد ، در حالی که شکوه خداوندی او را احاطه کرده بود و نور امامت از اطراف چهره اش می درخشید و گروههای مختلف در اطراف خانه خدا ازدحام کرده بودند و هر کسی همّتش این بود که واجبات حج خود را از قبیل اسلام حجر و انجام عبادات به جای آورد نیرومند و ناتوان ، پادشاه و رعیّت همه در این امر مهم یکسان بودند .

هشام و فرزدق :
او ، فرزدق2 ، مردی از شیعیان ، دلباخته و فانی محبت آل رسول بود که ایمان خالص و ریشه دار در سینه اش و دوستی فرورفته در مرکز دلش نسبت به خاندان رسالت ، او را بر آن داشت که در ادای حق مزد رسالت بکوشد رسالتی که بر گردن تمام جهانیان از سیاه و سفید ، بنده و آزاد ، حق حیات دارد .
بنابراین بزرگترین برهان را بر تشیع خود اقامه کرد و روشنترین قیاس را تشکیل داد که نتیجه اش پیروی او از آثار خاندان وحی است .
بدون اینکه از خشم خلیفة مروانی و پیامدهای ناگوار آن ، از قبیل زندانی شدن و قطع پیوند و جز اینها باکی داشته باشد ، آنچه را باطن پسندیده و صفات نیک و سرشت پاک ونفس پاکیزة او به وی الهام کرد ، آشکار ساخت و از ترس این که نکند روحیّة های ضعیف تحت تأثیر واقع شوند و در نتیجه ، گمراهی رواج یابد ، تمام مشکلات را ناچیز شمرد و به بیان حق و ستایش آن پرداخت و هشام ، این تصریح به حقیقت را که پیش مردم شام پوشیده می داشت ، از زبان فرزدق تحمّل نکرد و مدح امام سجّاد بر او گران آمد و دستور داد فرزدق را در « عسنان » بین مکّه و مدینه زندانی و پیوند او را قطع کردند.
امپا فرزدق ، بعد از آن که خدای تعالی او را بر آشکار ساختن فضائل امام موّفق داشت از این عقوبتها رنجی نمی برد و به مردمی که در ان جا حضور داشتند معرفی کرد کسی را که پیروی از او واجب است و حق پوشیهای رؤسای گمراهان برای آنها در روز پرسش نامه های اعمال ، سودی ندارد و در حالیکه با این خطر عظیم و تبلیغ از مقام امامت « علاوه بر اجر اخروی » از دریای کرم امام زمانش نیز بی بهره
نمی ماند.
زیرا امام به او مالی داد که از تمام جوائز سلطان جائز « به فرضی که او را
می ستود » بهتر بود و آن دوازده هزار درهم و بعضی گفته اند امام برای او هزار دینار فرستاد و از او عذرخواهی کرد بیش از این قدرت ندارد .

قصیدة فرزدق :
ابونصر عبدالوهّب پسر تقی الدین سیکلی در طبقات الشافعیّه بزرگ ج 1،ص153 به سند خود متصل به ابن عایشه عبدالله بن محمّد از پدرش نقل می کند : هشام بن عبدالملک در زمان حکومت پدرش به سفر حج رفت .
او داستان را ادامه می دهد تا این که می گوید : فرزدق اشعار زیر را سرود :
این آقا کسی است که سرزمین بطحا به گامهای او آشناست .
خانةخدا و خارج آن و حرم او را می شناسد .
این پسر بهترین همة بندگان خداست .
این شخص پرهیزگار ،پاک و طاهر و مشهور است .
هرگاه قریش او را ببینند گویندة آنها می گوید :
کرامت و بخشندگی به این شخص منتهی می شود .
او به قلّه بلند عزّتی راه یافت که مسلمانان و عجم از رسیدن به آن ناتوانند .
آنگاه که برای اسلام حجر می آید ، آن چنان رکن حطیم اورا می شناسد که می خواهد دست او را بگیرد .
چشمان خود را از روی حیا می بندد و از هیبت او چشمهای دیگران بسته می شود و تااو لبخند نزند کسی یارای سخن گفتن ندارد .
فضیلت انبیا را از ناحیة جّد خود کسب کرد و امتها از فضیلت امّت جّد او کسب فضیلت کردند .
از روشنایی پیشانی او ، نور هدایت می درخشد مثل خورشید که از درخشش نور او از رسول خدا جدا شده ، سرشت و ویژگیهای و اخلاق او پاک و مطهّر است .
اگر او را نمی شناسی بدان که او پسر فاطمه (ع) است پیامبری خدا به وسیلة جّد او به پایان رسیده است .
از گذشته های بسیار دور ، خدا به فضیلت و شرافت داده است . خامة قضا را این چنین بر لوح آفرینش خود به جریان انداخته است . این که تو خود را به نادانی زده و می گویی: این کیست ، به او زیانی نمی رساند او را که تو منکر شناختنش شدی تمام عرب و عجم می شناسند .
دو دست او ، باران رحمتی است که سودش همه را فرا می گیرد پیوسته سیل نعمت از دستهایش روان است و فقر دستهایش را به لرزه در نمی آورد دارای اخلاق خوشی است که از خشمش کسی نمی هراسد .
دو چیز : حسن خلق و بخشندگی ، او را زینت می دهد . باری که همة مردم از برداشتن ناتوانند او بر دوش می گیرد . برخورد شیرین دارد ، که مایة گوارایی نعمتهاست .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 45   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

تحقیق در مورد زندگانی حضرت امام سجاد ( ع )

اختصاصی از فی دوو تحقیق در مورد زندگانی حضرت امام سجاد ( ع ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:30

.حضرت سجاد ( ع ) 

1. پیام خون و شهادت
2. امام سجاد ( ع ) در دمشق
3. حرکت به مدینه
4. صحیفه سجادیه

حضرت سجاد ( ع )

نام معصوم ششم علی ( ع ) است . وی فرزند حسین بن علی بن ابیطالب ( ع )

و ملقب به "سجاد" و "زین العابدین " می باشد . امام سجاد در سال 38هجری در مدینه

ولادت یافت . حضرت سجاد در واقعه جانگداز کربلا حضور داشت ولی به علت بیماری 

و تب شدید از آن حادثه جان به سلامت برد ، زیرا جهاد از بیمار برداشته شده است

و پدر بزرگوارش - با همه علاقه ای که فرزندش به شرکت در آن واقعه داشت - به او

اجازه جنگ کردن نداد . مصلحت الهی این بود که آن رشته گسیخته نشود و امام سجاد

وارث آن رسالت بزرگ ، یعنی امامت و ولایت گردد . این بیماری موقت چند روزی 

بیش ادامه نیافت و پس از آن حضرت زین العابدین 35سال عمر کرد که تمام آن

مدت به مبارزه و خدمت به خلق و عبادت و مناجات با حق سپری شد .

سن شریف حضرت سجاد ( ع ) را در روز دهم محرم سال 61هجری که بنا به وصیت

پدر و امر خدا و رسول خدا ( ص ) به امامت رسید ، به اختلاف روایات در حدود 24

سال نوشته اند . مادر حضرت سجاد بنا بر مشهور "شهربانو" دختر یزدگرد ساسانی بوده

است .

آنچه در حادثه کربلا بدان نیاز بود ، بهره برداری از این قیام و حماسه

بی نظیر و نشر پیام شهادت حسین ( ع ) بود ، که حضرت سجاد ( ع ) در ضمن اسارت

با عمه اش زینب ( ع ) آن را با شجاعت و شهامت و قدرت بی نظیر در جهان آن رو

فریاد کردند . فریادی که طنین آن قرنهاست باقی مانده و - برای همیشه - جاودان

خواهد ماند . واقعه کربلا با همه ابعاد عظیم و بی مانندش پر از شور حماسی و وفا

و صفا و ایمان خالص در عصر روز عاشورا ظاهرا به پایان آمد ، اما مأموریت حضرت

سجاد ( ع ) و زینب کبری ( س ) از آن زمان آغاز شد . اهل بیت اسیر را از

قتلگاه عشق و راهیان به سوی  "الله " و از کنار نعشهای پاره پاره به خون خفته جدا

کردند . حضرت سجاد ( ع ) را در حال بیماری بر شتری بی هودج سوار کردند و دو پای 

حضرتش را از زیر شکم آن حیوان به زنجیر بستند . سایر اسیران را نیز بر شتران

سوار کرده ، روانه کوفه نمودند . کوفه ای که در زیر سنگینی و خفقان حاکم بر آن

بهت زده بر جای  مانده بود و جرأت نفس کشیدن نداشت ، زیرا ابن زیاد دستور

داده بود رؤسای قبایل مختلف را به زندان اندازند و مردم را گفته بود بدون اسلحه

از خانه ها خارج شوند . در چنین حالتی دستور داد سرهای مقدس شهدا را بین

سرکردگان قبایلی که در کربلا بودند تقسیم و سر امام شهید حضرت ابا عبد الله

الحسین را در جلو کاروان حمل کنند . بدین صورت کاروان را وارد شهر کوفه نمودند .

عبید الله زیاد می خواست وحشتی در مردم ایجاد کند و این فتح نمایان خود را به

چشم مردم آورد . با این تدبیرهای امنیتی چه شد که نتوانستند جلو بیانات آتشین و

پیام کوبنده زن پولادین تاریخ حضرت زینب ( س ) را بگیرند ؟ گویی مردم کوفه

تازه از خواب بیدار شده و دریافته اند که این اسیران ، اولاد علی ( ع ) و فرزندان

پیغمبر اسلام ( ص ) می باشند که مردانشان در کربلا نزدیک کوفه به شمشیر بیداد

کشته شده اند . همهمه از مردم برخاست و کم کم تبدیل به گریه شد . حضرت سجاد

( ع ) در حال اسارت و خستگی و بیماری به مردم نگریست و فرمود : اینان بر ما

می گریند ؟ پس عزیزان ما را چه کسی کشته است ؟ زینب خواهر حسین ( ع ) مردم را

امر به سکوت کرد و پس از حمد و ثنای خداوند متعال و درود بر پیامبر گرانقدرش ،

حضرت محمد ( ص ) فرمود : "... ای اهل کوفه ، ای حیلت گران و مکراندیشان و

غداران ، هرگز این گریه های شما را سکون مباد . مثل شما ، مثل زنی است که از

بامداد تا شام رشته خویش می تابید و از شام تا صبح به دست خود بازمی گشاد .

هشدار که بنای ایمان بر مکر و نیرنگ نهاده اید ..." .

گزارش کارآموزی کامپیوتر سایت کامپیوتر آموزش عالی سجاد

اختصاصی از فی دوو گزارش کارآموزی کامپیوتر سایت کامپیوتر آموزش عالی سجاد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه:6

نرم افزار کار آموزی

نرم افزار رسم نمودار از فایل های log

نرم افزار حق التدریس اساتید

مقدمه

محل کارورزی اینجانب، رضا نوریانی،  سایت کامپیوتر آموزش عالی سجاد و زیر نظر سرکار خانم مهندس اسلامی بود. مهمترین وظیفه اینجانب در طول دوران کارورزی انجام سه پروژه نرم افزاری به همراه دو نفر دیگر از کارآموزان این محل بود. این پروژه ها به ترتیب انجام، مکانیزه کردن سیستم کارآموزی دانشگاه، تهیه نرم افزاری برای رسم نمودار از فایل های log سرور اکانتینگ اینترنت دانشگاه و مکانیزه کردن سیستم حق التدریس اساتید بود. همچنین در طول دوره کارورزی با نکات و موارد مختلف در ایجاد و نگهداری شبکه و سیستم عامل آن آشنا شدم. که از این نکات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آشنایی با انواع کابل های شبکه و موارد استفاده آنها
• آشنایی با هاب ها و سوئیچ ها
• آشنایی با نحوه سوکت بندی کابل های شبکه به طور عملی
• آشنایی با شبکه ستاره ای و نحوه کابل کشی آب
• آشنایی با ویندوز سرور 2003 و Active Directory
• آشنایی با نحوه تقسیم بندی IP ها در شبکه و نحوه ست کردن آنها

نرم افزارهایی که در طول دوران کارورزی نوشته شدند همگی با استفاده از Delpjhi7 و بانک اطلاعاتی SQL Sever 2000 بودند و نرم افزار کارآموزی هم اکنون در دفتر ارتباط با صنعت، نرم افزار  logfile  بر روی سرور Accounting و نرم افزار حق التدریس در امور مالی دانشگاه مورد استفاده قرار می گیرند.