این جزوه به صورت دستنویس است.
این جزوه درس فیزیک مدرن پروفسور حسین فرمان دانشگاه علم و صنعت ایران می باشد که به طور کامل و بسیار عالی به ارائه مباحث مطرح در این واحد درسی پرداخته است.
این جزوه در 46 صفحه با کیفیت خوبی اسکن شده و امیدواریم در جهت کمک به شما عزیزان مورد استفاده قرار بگیرد.
فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 41 صفحه
مقدمه و تعریف :
اصولاً روش تهیة ماکارونی دو نوع میباشد: در روش اول خمیر حاصل از آرد، نمک و آب را از زیر یکسری غلتک رد محیکنند که ین غلتکها خمیر را مالش داده و آنها را به صورت ورقههای مداوم یکنواخت در میآورند. این ورقهها سپس در اندازههای مورد نظر بریده میشوند. در روش دوم ترکیبات فوق پس از توزین، در دمای 60-40 درجه سانتیگراد مخلوط شده و تحت فشار از یکسری قالب عبور میکنند که بستگی به شکل قالب ، شکل میگیرند، رشتهها پس از بیرون آمدن از قالب توسط یک چاقوی دوار بریده شده و بوسیلة تسمة نقاله، مییابند. در این خشککنها ، هوای گرم برروی محصولات جریان یافته و رطوبت آنها را از 33-25 درصد به 13 درصد یا کمتر کاهش میدهد. مدت زمان خشکانیدن محصول از 24-4 ساعت متفاوت بوده و بستگی به نوع محصول و چند فاکتور دیگر دارد. ماکارونیهای خشک شده یا به درون مخازن مخصوص جهت ذخیره سازی انتقال یافته و یا مسلماً بسته بندی میگردند. روشهای ساخت انواع ماکارونی به تفصیل: ماکارونی و فرآوردههای مشابه از مخلوط کردن آرد سمولینا (بهترین سمولینا از گندم واریته تهیه میگردد) با آب و مالش دادن آنها تا زمانی که به یک خمیر یکنواخت تبدیل شود حاصل میگردند. پس از تشکیل خمیر یکنواخت و گذراندن آن از قالبهای مخصوص اشکال مختلف ماکارونی ، اسپاگتی ، نودل و غیره بدست میآید. گروهی از فرآوردههای ماکارونی که در ایتالیا بنامpasta fresco معروف میباشند، بدون اینکه خشک گردند، بصورت تازه به فروش میرسند. کیفیت نگهداری این محصولات پایین بوده و استفاده از آنها نیز مشگل میباشند. اما با این وجود در ایتالیا محصولات محبوبیت زیادی بدست آوردهاند. در سایر ممالک این فراوردهها خشک میگردند و در حقیقت همیشه ماکارونی و فرآوردههای مشابه بعنوان محصولات خشک شده شناخته میشوند. اصولاً انواع ماکارونی را تا رسانیدن رطوبت آنها به میزان 13 درصد خشک کرده یعنی در هر 100 قسمت وزن ماکارونی 13 قسمت آب وجود داشته باشد. باخشک کردن ماکارونی قابلیت نگهداری آنها افزایش یافته و در نتیجه استفاده از آنها آسان گشته که با توجه به روش تهیه و شکل گرفتن در مرحلة آخر، به عنوان فرآوردههای اکسترود شده و تحت فشار از قالب خارج شده، غلطکی ، نقش دار و غیره شناخته شدهاند. ماکارونی های نوع اکسترود شده، در مرحلة نهایی با عبور از یک قالب تحت فشار زیاد شکل گرفته که بسته به اندازه و سوراخهای قالب تحت عنوان اسپاگتی، ماکارونی، الباوز، حروفی (به شکل حروف الفبا) عددی و غیره شناخته میشوند. برای ساخت ماکارونیهای غلطکی ، بدواً یک ورقه خارج میگردد، سپس ورقه فوق، لوله شدهو به نوارهایی با ابعاد گوناگون بریده شده که بدین ترتیب محصولاتی همانند نودل تهیه میگردد. همچنین میتوان ورقة خمیر را از یک ماشین برش دهنده نقش انداز عبور داد تا تحت فشار به اشکال ظریفی که BOWS Psta Bologna نامیده میشو.ند درآید. ورقة خمیر فوق را نیز میتوان از ماشینRavioli عبور داد، متاشین فوق مقدار کمی گوشت از قبل آماده شده را روی ورقه خمیر قرار داده و سپس آن را توسط ورقه دیگری از خمیر پوشانده که میتوان گفت ساندویچی مرکب از دو ورقه خمیر که بین آنها گوشت قرار گرفته است، تشکیل میگردد سپس ساندویچ فوق در فواصل تنظیم شده و از نقطهای که فاقد گوشت میباشد برش خورده و به دستگاهی که گوشههای ورقه خمیر را به طرف دیگر برمیگرداند انتقال مییابد. بدین ترتیب دو ورقه خمیر که در بین آنها گوشت قرار گرفته است بهم چسبیده و محصولی بدست میآید که به آن راویولی میگویند، البته ماشینهای دیگری وجود دارد که انواع راویولی را تولید مینمایند. فرایند تولید غیر مداوم مخلوط کردن انواع سمولینا با توجه به مشکلات موجود در راستای تهیة سمولینای درجه یک حتماً باید انواع مختلف سمولینا با هم مخلوط شوند که در حقیقت بهترین ماده اولیه بدست آید. اگر در مرحلة آسیاب کردن، انواع سمولینا با هم مخلوط نشده باشند، این عمل بایستی قبل از آسیاب کردن توسط تولید کنندگان ماکارونی بانجام برسد. چنانچه انواع مختلف سمولینا بلطور جداگانه و مجزا از هم، در مخازنی نگهداری و ذخیره شوند، ضمن این که کنترل آنها سادهتر و دقیقتر میباشد، ضایعات نیز کمتر خواهد بود. لذا توصیه میگردد که هر یک از انواع سمکولینا جداگانه نگهداری شود تا در مواقع نیاز، با هم مخلوط گردند. معمولاً مخلوط کردن انواع سمولینا توسط یک ماشین مخلوط کننده آرد انجام بگیرد.
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه168
1- مقدمه
پس از جنگ جهانی دوم، صنعت راه آهن در اکثر نقاط دنیا با بی اقبالی روبرو شد. از دلایل عمده عدم رشد این صنعت در سالهای اولیه پس از جنگ رشد سریع صنایع اتومبیل سازی بود. در ایران نیز صنعت نوپای راه آهن پس از شهریور 1320 با آهنگ رشد بسیار کندی مواجه شد. هر چند در دهه 1960 و پس از آن
راه آهن در کشورهای صنعتی با رشد تکنیک، تقاضا و قابلیت رقابت با گونه های دیگر حمل و نقلی روبرو گردید و توانست با تغییر در شکل اداره، بهره برداری و به گونه ای فعال و کارآ در امر جابجائی کالا و مسافر ایفاء نماید. اما معهذا در ایران این رشد بسیار بطئی بود. برای مثال در سالهای بین 1350 تا 1357 علیرغم شرایط خوب اقتصادی تنها 60 کیلومتر بر طول راه راه آهن ایران افزوده شده و این در حالی بود که برتری قطار در حمل کالا در مسافتهای طولانی و گستردگی کشور ما توجیه مناسبی برای رشد این صنعت می باشد.
در برنامه پنج ساله اول جمهوری اسلامی رشد سالانه 3/12% در حمل بار و 8% در جابجایی مسافر مدنظر بوده است اما در اولین سال برنامه (سال 1368)، کاهش حمل بار به میزان 4% و افزایش حمل مسافر به میزان 5% را شاهد بوده ایم. بدیهی است نیل به اهداف دو برنامه تغییر و تحول در سیستم های فنی و اداری و به کارگیری تکنولوژی جدید را می طلبد.
حقیقت آن است که سیستم فعلی خط آهن سیستمی فعال (به نسبت توان بالقواه آن) می باشد. بیش از 85 درصد از سهم ارزش افزوده بخش حمل و نقل متعلق به حمل و نقل جاده ای است و از طرف دیگر در حمل و نقل جاده ای نسبت سرمایه به محصول در مقایسه با کل اقتصاد و بخشهای دیگر پایین تر است که این امر نشاندهنده سرعت بازگشت سرمایه در حمل و نقل جاده ای می باشد. تغییر دیگر این مسئله عملکرد ضعیف راه آهن است.
این ضعف علاوه بر آن که راه آهن را متکی به حمایتهای پیاپی دولت در جهت بقای خویش نموده مجموعه حمل و نقل را نیز تحت تأثیر قرار داده است. زیرا در پیوست شماره یک لایحه برنامه پنج ساله اول آمده است که:
² سیستم متناسب حمل و نقل از جمله عوامل فیزیکی عمده توسعه اقتصادی و پیشرفت اجتماعی است و از نظر ایجاد اشتغال نیز از بخشهای مهم اقتصادی تلقی می شود. در چهل سال اخیر حمل و نقل از توسعه کافی برخوردار نبوده و سهم ارزش افزوده این بخش در تولید ناخالص ملی از سطح نازل 6 درصد تجاوز نکرده است (این نسبت در کشورهای کم توسعه یافته 5 درصد و در کشورهای پیشرفته ترین بین 12 تا 18 درصد است)².
تمامی مسایل بالا تنها یک روی سکه است و بیانگر آن است که عدم توجه به این ساختار فرسوده باعث عدم امکان رقابت این صنعت با سایر گونه های حمل و نقل می گردد هم از اینرو است که افزایش کارایی شبکه راه آهن و گسترش آن به منظور افزایش سهم آن در حمل و نقل کالا و مسافر از طریق نو کردن شبکه، دو خطه کردن مسیرهای پر تردد، توسعه شبکه و اصلاحات موضعی با تأکید بر استفاده از راه آهن برقی جزو اهداف استراتژیک برنامه بوده است.
تعداد صفحات : 113 صفحه -
قالب بندی : word
تاریخچه صنعت لاستیک:
تولیدات از انواع کائوچوهای طبیعی و مصنوعی تشکیل می شود که بخش عمده کائوچوی طبیعی از درختزارهای هوا و برازیلنس ( Hevea Nrasiliensis) بدست می آید، لیکن کائوچو را می توان از مرتب به 50 نوع درخت،بوته یا انواع دیگر رسنتی ها از جمله گیاه قاصدک تهیه نمود که شیرابه آن همان لاتکس لاستیک می باشد.
بهرحال بخش عمده درختانی که لاتکس تراواش می کنند در مناطق استوایی یا نیمه استوایی واقع هستند. نمونه هایی از لاستیک در نهشتهای معادن زغال سنگ قهوه ای ( لیگنت) آلمانی مربوط به دوره ائوسن کشف شده که قدمت آنها به 55 میلیون سال پیش می رسد. هنگامی که این نمونه ها در سال 1924 کشف گردیدند، نه تنها به خاطر عتیقه بود نشان جلب نظر کردند بلکه به این خاطر که بعد از استخراج با استن، این نمونه ها حاوی 2% گوگرد ترکیب شده بودند، گوگردی که بوسیله آمیندهکاران ( Compouters) ما قبل تاریخ به آنها اضافه نشده، بلکه از طریق مواد مجاور آنها، در نمونه های لاستیکی نفوذ کرده بود.جالب تر این که این نمونه ها هنوز میزان قابل توجهی از کشسانی (Elasticity ) خود را حفظ کرده بودند.
قبل از این کنشها در سال 1781 سنگواره ها یا فسیل هایی از لاستیک که عمر آنها را نمی توان معین ساخت در معادن کاستلتون (Castelten) واقع در بی شایر انگلیس کشف گردید. این مواد که به صورت قیر طبیعی سیاه رنگ و قابل تراکم و حتی الاستیکی که تا حدی به جرم کهنه شباهت دارند معرفی شده اند، مورد آزمایش شیمیایی واقع گردیده و لاستیکی بودن آنها واقعاً مورد تایید قرار گرفته است.
صنعت لاستیک در ایران
صنعت تایر سازی:
آغاز فعالیت تایر در ایران به حدود 30 سال پیش باز می گردد، یعنی هنگامی که اولین کارخانه تابلوسازی کشور با نام بی . اف. گورتج ایران تاسیس گردید ( سال 1337).
از آن زمان به بعد، هشت کارخانه دیگر در این صنعت دایر شده که جمعاً تعداد کارخانه های فعال این بخش را به نه شرکت رسانده است.
شرکت تولیدی کیان تایر:
این شرکت تحت نام بی . اف گوردنچ ایران در سال 1341 با مشارکت بی . اف گوردیچ آمریکا، برای تولید انواع تایر و تیوپ سواری، وانتی ، باری وکشاورزی و با ظرفیت اسمی 8000 تن در سال و 600 نفر پرسنل آغاز به کار کرد.
با طرح توسعه این شرکت در سال 1348، ظرفیت اسمی آن به 14000 تن در سال رسید. در سال 1354 سهام سرمایه گذار خارجی به صاحبان سهام ایرانی فروخته شد و این شرکت با تغییر نام به شرکت تولیدی کیان تایر فعالیت خود را از سر گرفت.
شرکت کیان تایر طی برنامه ای در چند سال اخیر، اقدام به نوسازی ماشینها و توسعه ظرفیت تولیدی خود کرده و به طوری که هم اکنون ظرفیت اسمی آن به 28000 تن در سال افزایش یافته است.
ظرفیت تفکیکی این شرکت برای تایرهای سواری، وانتی، باری و کشاورزی به ترتیب 15 درصد، 20 درصد، 50 درصد و 15 درصد میباشد.این کارخانه در جنوب غربی تهران، در کلیومتر 10 جاده ساوه واقع است و تعداد پرسنل آن حدود 2000 نفر می باشد. این شرکت هم اکنون با ظرفیت اعلام شده می تواند 5/17 درصد از نیاز کل کشور را تامین نماید.
شرکت کیان تایر به دنبال سیاستهای اقتصادی دولت در زمینه خصوصی سازی، در سال 1373 از طریق سازمان بورس اوراق بهادار به بخش خصوصی واگذار شد.
کاربرد لیزر در صنعت سرامیک
17 صفحه
چکیده
ساخت مواد و قطعات با کار کرد بالا (high performance) یکی از فاکتور های عمده پیشرفت صنایع مدرن بشمار می رود .بررسیهای بعمل آمده نشان می دهد که بدون مواد مهندسی و بدون استفاده از یافته های جدید علم و مهندسی مواد ,امکان حضور در حوزه های علمی و تخصصی و در میادین رقابت جهانی به سختی حاصل و یا امکان پذیر نخواهد بود . در این نوشتار ضمن اشاره به پتانسیل بالقوه بکارگیری اتصال و جوشکاری سرامیکها ,بهره مندی از خواص خوب سرامیکها ,از طریق اتصال با مواد دیگر در صنایع مطرح و روشهای مختلف به بحث گذاشته شده است.
پیشرفتهای آزمایشگاهی جوشکاری و اتصالات سرامیکها قبل از سال 1920شروع شده است.
پس از گذشت هفتاد سال , پیشرفتهائی برای اصلاح و بهبود خواص انجام شده است که این روندکار ونیزتکنیکها و تجهیزات تا بحال ادامه دارد.در دو دهه گذشت, پیشرفت چندان زیادیدر تکنولوژیاتصال سرامیکهاحاصل نشده است.با این حال,روشهای متعددی برای اتصال سرامیک به سرامیکو اتصال سرامیک-فلز بکار میرود که در این نوشتار به برخی از روشهای عمده اشارهشده است هدف از اتصال و جوشکاری سرامیکها بهر مندی از خواص خوب سرامیکها,از طریق اتصالبا مواد دیگر است.بطوریکه خواص منفی آنها کاهش یابد.مسُِِِله مهم در این راستا,تشکیل تنشهای موضعی در محل جوش و اتصال استکه برای مواد ترد مانند سرامیکها ممکن است خطر ناک باشد.در چند سال اخیر,تکنیکها و روشهای جدیدی برای اتصال در سرامیکها بکار گرفته شده است. تمرکز اصلی این مقاله لحیم کاری سخت و معمولی (Brazing and Soldering) می باشد که دو زیر مجمعه کلی آن یعنی روش بریزینگ با فلزات فعال و با فلزات غیر فعال بحث بررسی شده است.