دانلود تحقیق کامل درمورد حسابداری تعهدی

اختصاصی از فی دوو دانلود تحقیق کامل درمورد حسابداری تعهدی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 15

تعریف حسابداری تعهدی:

مبانی متداول حسابداری دولتی: مبانی حسابداری، انتخاب زمان شناسایی و ثبت درآمدها و هزینه ­ها در دفاتر حسابداری است.انتخاب هر یک از روشهای شناسایی و ثبت درآمدها و هزینه ها، نوعی مبنای حسابداری محسوب می­شود که حسب مورد در حسابداری موسسات بازرگانی و موسسات غیرانتفاعی مورد استفاده قرار می­گیرد. (‌باباجانی،1385‌)

- مبنای نقدی (کامل): حسابداری نقدی، روش حسابداری است که اساس آن بر دریافت و پرداخت وجه نقد استوار است. در این سیستم هرگونه تغییر در وضعیت مالی موسسه، مستلزم مبادله وجه نقد است و درآمدها زمانی شناسایی و در دفاتر ثبت می­شوند که وجه نقد آنها دریافت شود و هزینه ها زمانی شناسایی و در دفاتر ثبت می­شوند که وجه آنها به صورت نقد پرداخت گردد.

- مبنای تعهدی (کامل)

 در مبنای تعهدی کامل، درآمدها زمانی، شناسایی و در دفاتر حسابداری منعکس می­گردند که تحصیل می­شوند یا تحقق می­یابند. در این مبنا، زمان تحصیل یا تحقق درآمد، هنگامی است که درآمد به صورت قطعی مشخص می­شود یا بر اثر ادامه خدمات حاصل می­گردد. لذا زمان وصول وجه در این روش مورد توجه قرار نمی­گیرد بلکه زمان تحصیل یا تحقق درآمد در شناسایی و ثبت درآمد اهمیت دارد. همچنین در این مبنا، زمان شناسایی و ثبت هزینه­ها، زمان ایجاد و یا تحقق هزینه­هاست و زمانی که کالایی تحویل می­گردد یا خدمتی انجام می­شود، معادل بهای تمام شده کالا‌ی تحویلی و یا خدمت انجام یافته، بدهی قابل پرداخت ایجاد می­شود.

-مبنای نیمه تعهدی

مبنای نیمه تعهدی درحسابداری به سیستمی گفته می­شود که در آن، هزینه­ها بر مبنای تعهدی و درآمدها بر مبنای نقدی، شناسایی و در دفاتر ثبت می­شوند. مبنای نیمه تعهدی، ترکیبی از دو مبنای تعهدی و نقدی است و به لحاظ سهولت و قابلیت اجرا، مورد پذیرش تعدادی از کشورها قرار گرفته است. به عبارت دیگر، چون در ثبت و شناسایی هزینه ها،امکان استفاده از مبنای تعهدی وجود دارد، بنابراین هزینه­ها به محض ایجاد، بدون توجه به زمان پرداخت وجه آنها، در دفاتر ثبت می­شوند. به این ترتیب، یکی از مزایای مبنای تعهدی یعنی انعکاس واقعی هزینه­های دوره مالی، در این سیستم مورد استفاده قرار می­گیرد.

-مبنای تعهدی تعدیل شده

مبنای تعهدی تعدیل شده، روش حسابداری است که در آن هزینه­ها هنگام ایجاد یا تحمل، شناسایی و در دفاتر ثبت می­شوند، به همان ترتیبی که در مبنای تعهدی کامل و مبنای نیمه تعهدی عمل می شوند. ولی درآمدها در این مبنا برحسب طبع و ماهیت آنها به دو دسته تقسیم می­شوند:

 دسته ای از درآمدها، آنهایی هستند که  قابل اندازه­گیری بوده و در عین حال در دسترس می­باشند، لذا در زمان کوتاهی پس از تشخیص قابل وصول خواهند بود.

 دسته دیگر درآمدها، درآمدهایی هستند که فاقد ویژگیهای پیشگفته بوده و لذا اندازه­گیری و تشخیص آنها مشکل و معمولا‌ً ناممکن است و یا وصول آنها پس از تشخیص، در طول دوره مالی یا مدت کوتاهی بعد از دوره مالی امکانپذیر نیست. این درآمدها با استفاده از حسابداری نقدی شناسایی و در دفاتر ثبت می­شوند.

در حسابداری تعهدی تعدیل شده ‌هزینه‌ها  منحصراً در مبنای تعهدی (در زمان ایجاد یا تحمل) شناسایی و در دفاتر منعکس می­شوند، در حالی که برخی از درآمدها با استفاده از مبنای تعهدی (هنگام تحقق درآمد) شناسایی و ثبت و برخی دیگر از درآمدها براساس مبنای نقدی (هنگام وصول وجه درآمد)  شناسایی و ثبت می­شوند.

-مبنای نقدی تعدیل شده

مبنای نقدی تعدیل­ شده، روش حسابداری است که به روش حسابداری نقدی کامل شباهت زیادی دارد. تفاوت مبنای نقدی کامل با مبنای نقدی تعدیل شده در نحوه شناسایی و ثبت هزینه­هاست. درآمدها هم در مبنای نقدی کامل و هم در مبنای نقدی تعدیل شده فقط در زمان وصول وجه شناسایی و در دفاتر ثبت می­شوند، لذا این دو مبنا در مورد درآمدها مشابه هم عمل می­کنند و تفاوتی با هم ندارند (باباجانی، 1385).

..............................................................................

امروزه سازمان های اقتصادی در جهت پیشبرد اهداف خود به شناسایی تک تک عوامل تأثیر گذار بر توسعه آن سازمان می پردازند. یکی از عواملی که می تواند تأثیر بسزایی در دستیابی به اهداف سازمان داشته باشد، وجه نقد است و عدم برنامه ریزی در رابطه با آن می تواند مشکلات عدیده ای را برای یک سازمان به وجود آورد. نه تنها آگاهی از وجه نقد و میزان آن در هر سال برای یک سازمان مفید می باشد، بلکه پیش بینی آن نیز می تواند به برنامه ریزی صحیح در ارتباط با منابع و مصارف سازمان در سالهای آتی منجر شود. در حقیقت بنگاهی موفق تر است که نیاز به منابع خود را از زمان حال پیش بینی کرده و در جهت تامین آن گام بردارد.

سرمایه گذاران نسبت به خرید سهام واحدهای انتفاعی که جریان وجوه نقد سرشاری دارند علاقه نشان می‌دهند و از سرمایه گذاری در واحدهای فاقد وجه نقد آزاد[1] می‌پرهیزند. اعطا کنندگان وام و اعتبار دهندگان نیز برای جریان وجوه نقد واحدهای انتفاعی اهمیت خاصی قائلند. جریان های ورود و خروج وجه نقد و توان دسترسی واحدهای انتفاعی به آن شالوده و مبنای بسیاری از تصمیم‌گیری ها وقضاوتهای گروه‌های عمده استفاده کننده از اطلاعات مالی واحدهای انتفاعی را تشکیل می دهد.

پیش بینی دقیق وجه نقد، خود نیازمند اطلاع و تحلیل صحیحی از جریانهای نقدی سال جاری و سالهای قبل است. هنگامی می توان موضوعی را با خطای کمتری پیش بینی نمود که شناخت صحیح و دقیقی از گذشته و حال آن موضوع داشته باشیم. در طی سالیان متمادی صورتهای مالی اساسی شرکت ها تنها شامل ترازنامه و صورت سود و زیان بوده و توجه کافی به وجوه نقد نشده است، به گونه ای که ممکن بود شرکت از سوددهی خوبی بر خوردار باشد ولی وجه نقد کافی در شرکت وجود نداشته باشد.(عالی ور،1376،15)

Lee (1985) معتقد است که سود یک مفهوم انتزاعی است، در حالی که وجه نقد یک منبع عینی است. Lee (1972) اعتقاد دارد که ادامه حیات یک بنگاه یکی از اولین ملاحظات است و وجه نقد یکی از مهمترین عوامل بقای هر بنگاه را تشکیل می‌دهد. فقط بنگاه‌هایی می توانند به بقای خود ادامه دهند که سود آور بوده و بتوانند نیازهای نقدی خود را تامین نمایند. ممکن است شرکتی سود آور باشد بدون آن که مبالغ نقدی کافی ایجاد نماید. عکس این موضوع نیز ممکن است مصداق داشته باشد. آن چه موجب بقای یک بنگاه می شود، در دسترس بودن وجه نقد است.

در دهه های قبل از انتشار استاندارد گزارشگری صورت جریان وجوه نقد، عدم توجه به جریان وجوه نقد احتمالا باعث زیانهایی عمده ای برای سهامداران و فروشندگان کالا و خدمات و وام دهندگان به شرکتها گردید. پس از بروز این مشکلات شرکتها بر آن شدند که صورت مالی سومی با عنوان صورت منابع و مصارف وجوه تهیه نمایند. این صورت صرفاً جهت پاسخگویی به بستانکاران بوده است که چرا به موازات تحصیل سود میزان وجه نقد و سرمایه در گردش مؤسسه افزایش پیدا نکرده است. اهمیت وجه نقد به قدری بود که بعد از گذشت سالها صورت جریان وجوه نقد به عنوان یک صورت مالی اساسی شناخته شد به گونه ای که همه شرکتها مجبور به ارائه این صورت مالی در گزارش های سالانه خود شدند.

2-2- اهمیت پیش بینی جریان وجوه نقد

    
گزارشگری مالی باید استفاده کنندگان از صورتهای مالی را قادر به پیش بینی دقیق تر جریانهای نقدی سازد. این موضوع در چارچوب نظری گزارشگری مالی که تعیین کننده اهداف گزارشگری مالی است نیز به صراحت تأیید شده است. در بیانیه مفاهیم حسابداری مالی شماره یک هیئت تدوین استانداردهای حسابداری مالیعنوان شده است که " گزارشگری مالی باید به منظور کمک به سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه، اعتبار دهندگان و دیگر استفاده کنندگان در برآورد مبلغ، زمان و قطعیت دریافت های آتی اطلاعاتی را فراهم کند. چشم انداز این دریافت های نقدی تحت تأثیر توانایی شرکت در خلق وجه نقد کافی به منظور ادای تعهداتش به هنگام سررسید و نیازهای عملیاتی نقدی از جمله سرمایه گذاری در عملیات، پرداخت سود نقدی سهام و همچنین تحت تأثیر نگرش سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان درباره توانایی تاثیر گذاری آن بر قیمت سهام است.

مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران نیز این گونه بیان می کند که " اتخاذ تصمیمات اقتصادی توسط استفاده کنندگان صورتهای مالی، مستلزم ارزیابی توان واحد تجاری جهت ایجاد وجه نقد، زمان و قطعیت ایجاد آن است "(استانداردهای حسابداری، 1386، مبانی نظری گزارشگری مالی، بند7-1).

استاندارد حسابداری شماره 2 ایران با عنوان " صورت جریان وجوه نقد " به منظور تأکید بر اقلام صورت جریان وجوه نقد و توان پیش بینی کنندگی آنها بیان می دارد " اطلاعات تاریخی مربوط به جریان وجوه نقد می تواند در قضاوت نسبت به مبلغ، زمان و میزان اطمینان از تحقق جریانهای وجوه نقد آتی به استفاده کنندگان صورتهای مالی کمک کند "(استانداردهای حسابداری، 1386، استاندارد شماره 2، بند2).

با عنایت به آنچه که بیان گردید و تأکیدی که چارچوب های نظری در ارتباط با بکارگیری صورتهای مالی و مفید بودن آن در پیش بینی جریانهای نقدی آتی و مبلغ و زمان این وجوه دارند، می توان به توجه خاص هیئت های استاندارد گذاری بر توانایی پیش بینی جریانهای نقدی پی برد. این امر نشان از خواسته های بستانکاران و سرمایه گذاران برای پیش بینی جریانهای نقدی دارد که باعث شده است استاندارد گذاران حسابداری به منظور ارائه اطلاعات شفاف به بازار سرمایه و با آگاهی کامل از اهمیت جریانهای نقدی در تصمیم گیری های سرمایه گذاران اقدام به انتشار بیانیه

مفاهیم نظری شماره 7 و استاندارد شماره 95 با عنوان صورت جریان وجوه نقد نمایند.

استفاده کنندگان صورتهای مالی در پیش بینی جریانهای نقدی آتی، نه تنها باید از داده های مندرج در صورت جریان وجوه نقد استفاده کنند، بلکه باید اقلام تعهدی را نیز مد نظر قرار دهند.

مفاهیم نظری گزارشگری مالی بر قابلیت اقلام تعهدی در پیش بینی جریانهای نقدی آتی تاکید نموده است و حسابداری تعهدی را به عنوان جزئی از گزارشگری مالی می شناسد که می تواند در پیش بینی جریانهای نقدی اثر گذار باشد.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید