استفاده از مواد کامپوزیتی برای بدست آوردن استحکام در ساختار بتن آرمه
(مخصوصاً پلیمرهای غنی شده از فیبرهای کربنی) به جای روشها و سبک های قدیمی همچون اتصال صفحه های فولادی بیشتر تریج داده می شود که این خود ناشی از دلایلی است. دارا بودن خواص و مزایای مکانیکی ( رابطه بهتر بین مقاومت و وزن، و سختی و وزن) مقاومت بهتر در برابر خوردگی و زنگ زدگی و سادگی و سرعت بالای جایگزینی آن بعد از دهة 80 تحقیقات زیادی پیرامون ویژگی ها و کاربرد این مواد جدید انجام شد تا جایی که نهایتاً توانستند با استفاده از فیبرهای کربن در ساختار بتن های مسلح نقش آن در بهبود و افزایش استحکام پی ببرند. نمونه های مقاومت یافته با این سیستم کاهش کشش را نشان می دهد از سویی باید بدانیم که افزایش در کمیت و مقدار تقویت کننده ها بدون افزایش در ظرفیت بار در منطقه متراکم منجر به ایجاد عمق ( خیز) در محل محورهای خنثی شد و به دنبال آن باعث ایجاد مقاومت کمتری در محل گسستگی بار می شود ازطرف دیگرفیبرهای کربنی که نقش ارتجاعی-پلاستیکی رادر هنگامشکست ایفا میکنند فاقد هرگونه خاصیت پلاستیکی میباشند. به یاد داشته باشیم که متلاشی شدن تیرهای مقاومت یافته ناشی از شکست خمشی و انعطاف نمی باشد بلکه ناشی ازکمبود استفاده از مواد کامپوزیتی و تقویت کننده های FRP دربتون می باشد.
مقدمه:
فعالیت ها وتحقیقات آزمایشگاهی
آزمایش ونتایج و بحث
رفتارهای ساختاری و درصد های خطا
قابلیت کشش:
نتایج
شامل 12 صفحه فایل word
دانلود تحقیق قابلیت کشش در تیرهای مقاوم سازی شده بتن مسلح با استفاده از نوارها و پارچه های (CFRP )