کشش عمیق از مهمترین فرایند های شکل دادن ورق است که به طور وسیعی در تغییر شکل ورقهای فلزی وتبدیل آن به قطعات توخالی به کار می رود دراین فرایند تغییر ضخامت ورق بسیار اندک است به طوری که معمولا سطح قطعه کشیده شده تقریباً با سطح ورق اولیه مطابقت دارد . اساساً فرایندهای شکل دادن که برای تغییر ورق ها به کار می رود با فرایندهای شکل دادن حجیم متفاوت است در فرایند های شکل دادن ورق معمولا حالت کشش غالب است . در صورتی که در فرایند های شکل داتدن حجیم عمدتاً حالت فشاری غالب می باشد .
کشش عمیق در صنعت معمولا برای تولید قطعاتی از قبیل انواع ظروف فلزی ،مخزنهای تحت فشار یا خلاء بعضی از قطعات یدکی اتومبیل وهواپیما پوسته فشنگ وگلوله قوطی های کنسرو و نوشابه به کار می رود .
فرایند کشش عمیق بااستفاده از دستگاهی که شامل یک سنبه فشار یک قالب مدور و یک نگهدارنده ورق است انجام می گیرد نیروی لازم برای این تغییر شکل از طریق مکانیکی یا هیدرولیکی تامین می شود تحت تأثیر تنش کششی و درامتداد عمود بر ان تنش فشاری قرار می گیرد لذا این روش شکل دادن جزو روشهای کشش – فشار محسوب می شود .
اصول اساسی در کشش عمیق
از بین روشهای مختلف شکل دادن ورقها ابتدا فرایند کشش عمیق را برای ساده ترین حالت آن یعنی حالتی که در آن قطعه ورق مدور اولیه با قطر D به قطعه تو خالی استوانه ای شکل کشیده می شود مورد بررسی قرار می دهیم در ایم فرایند قسمتی از ورق که در زیر کف سنبه قرار گرفته به ندرت درتغییر شکل شرکت می کند و ضخامت اولیه آن t ثابت باقی می ماند .برای جلوگیری از چین وچروک خوردگی اما به دلیل اینکه نیروی نگه دارنده(FN) به دلیل وجود اصطکاک بین نگهدارنده وورق برتغییرشکل تاثیرمی گذارد،لذا ضمن کمی روانکاری،لازم است بااستفاده ازتجهیزات میکانیکی یابادی درحین فرایند تغییر شکل،تطابق لاستیکی برقرار باشد.
ابعاد وهندسة قطعه ورق اولیه به شکل واندازة قطعة نهایی بستگی دارد.برای قطعات تو خالی استوانه ای شکل، قطعة مدور اولیه به راحتی می توانداز رابطة حجم ثابت محاسبه شود.
محاسبة نیرو درفرایند کشش عمیق
درکشش عمیق نیروی لازم برای تغییر شکل به طور غیر مستقیم به منطقة تغییر شکل اعمال می شود.منطقة تغییرشکل در لبة ورق،قسمت بین نگهدارنده وقالب است ونیروی سنبه از طریق کف ودیوارة قطعة در حال کشش به لبه انتقال می یابد.به این ترتیب در حین کشش در دیوارة قطعه ولبه های انتقالی خمیده شده تنشهای کششی ظاهر می شود که می تواند به تضعیف دیواره و نهایتاً به ایجاد ترک در این مواضع منجرشود،شکل قسمتی از قطعه را درحین فرایند کشش نشان می دهد.در حین شکل دهی به هرجزء کوچکی در منطقة تغییرشکل ، تنشهای کششی در امتداد شعاع (Ó) وتنشهای فشاری در امتداد محیط (Ó)اعمال می شود. چنانچه فرایند بدون نگهدارنده انجام گیرد، در لبة ورق چروک خوردگی ایجاد می شودکه دلیل آن ظاهر شدن تنشهای فشاری محیط است.
با به کار بردن نگهدارنده وایجاد تنشهای فشاری درامتداد محور Z می توان از چروک خردگی لبة ورق جلوگیری کرد.از طزفی وجود نیروی نگهدارنده FN سبب ظاهر شدن اصطلاک (τ) درسطح تماس ورق نگهدانده وهمچنین بین ورق وقالب می شود.اما به دلیل کوچک بودن نیروی نگهدارنده و روانکاری ، تاثیر اصطکاک برتنشهای شعاعی Ór ومحیطی Ó بسیار ناچیز است . بنابراین برای یک آنگ کرنش ثابت برای حالت تعادل پایدار در جزء کوچک ، با توجه به شکل ومعادل بودن تنشهای ذکر شده با تنشهای اصلی رابطة زیر را می توان نوشت
حد کشش و عوامل مؤثر برآن
با فرض اینکه حداکثر تنش کششی قابل تحمل برای جدارة قطعه می تواند برابر استحکام کششی مادة فلزی قطعه باشد و چنانچه تنش از این حد فراتر رود، نازک شدن موضوعی شروع ونهایتاً ورق پاره می شود.
شامل 23 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق درباره کشش عمیق
