در قاب های با مهاربند زانویی، سختی جانبی قاب به طول عضو زانویی و در نتیجه به مود تسلیم برشی یا خمشی عضو وابسته است به صورتی که عضو زانویی کوتاه با مود برشی تسلیم می شود و سختی زیادتری دارد و عضو زانویی بلند با مود خمشی تسلیم می شود و سختی کمتری دارد. عضو زانویی کوتاه، استهلاک انرژی بیشتری نسبت به عضو زانویی بلند دارد، به طور کلی در اعضای زانویی، کاهش طول عضو باعث افزایش سختی می گردد، لذا بکارگیری شیوه ای برای دستیابی همزمان به سختی مورد نیاز در سطح عملکردی سازه و استهلاک انرژی زیاد، باعث توسعه استفاده از این نوع مهاربند در تمام سطوع عملکرد سازه خواهد شد. در این مقاله به معرفی مهاربند زانویی-حلقه ای جهت دستیابی به استهلاک انرژی بیشتر در قاب با عضو زانویی پرداخته شده است. قاب با عضو زانویی -حلقه ای عبارت است از قابی با عضو زانویی، که المان حلقه ای بین عضو زانویی و ستون افزوده شده است. سختی غیر الاستیک قاب به سختی غیر الاستیک المان زانویی-حلقه ای بستگی دارد، با جابجایی المان زانویی، مقدار تعییر مکان تحمیلی بر المان حلقه ای تغییر می کند لذا مقدار استهلاک انرژی را با تغییرمحل اجرای حلقه فولادی در فاصله بین عضو زانویی و ستون بررسی شده است. با مقایسه منحنی های هیسترزیس و میزان انرژی مستهلک شده در هر سیکل بارگذاری، نتایج بدست آمده عبارتند از: 1) افزودن عضو حلقه ای به مهاربند زانویی، تاثیر بسزایی بر سختی سازه ندارد ولی در تمام نمونه ها، میزان انرژی مستهلک شده را افزایش می دهد. 2) میزان استهلاک انرژی به محل قرارگیری عضو حلقه ای نسبت به محل تقاطع مهاربند قطری و زانویی وابسته است. 3) با افزودن عضو حلقه ای به قاب با مهاربند زانویی، میزان انرژی مستهلک شده در هر سیکل بارگذاری جانبی در قاب با عضو زانویی کوتاه، خیلی بیشتر از قاب با مهابند زانویی بلند می باشد. لذا برای طراحی سازه بر اساس عملکرد و استهلاک انرژی، میتوان سختی و شکل پذیری را با تغییر طول عضو زانویی تغییر داده و با افزودن عضو حلقه ای به میرایی حداکثر دست یافت.
سال انتشار: 1394
تعداد صفحات: 8
فرمت فایل: pdf
رفتار قاب با مهاربند زانویی- حلقه ای در برابر زلزله