رفتار مصرف کننده
تئوری مطلوبیت نهائی
در این بخش با استفاده از مفهوم مطلوبیت نحوه تصمیم گیری یک مصرف کننده برای خرید یک کالا بررسی می شود.
یک مصرف کننده، شخص با خانواری است که کالاها و خدمات را به منظور ارضای خواسته ها و نیازهایش خریداری می کند و در بیشتر حالات مصرف کنندگان افرادی هستند که کالاها و خدمات را برای ارضای شخصی خود می خرند، مثل خرید یک بستنی یا یک اتومبیل.
هم چنین وقتی یک فرد یک کالا را برای شخص دیگری می خرد مثل خرید بلیط سینما برای دوست خود یا خرید یک هدیه برای والدین خود، در این هنگام نیز او یک مصرف کننده می باشد. در تعریف تقاضا، عبارت خانوار نیز معادل مصرف کننده است.
آنچه که یک مصرف کننده را از یک واحد تجاری یا دولت متمایز می سازد، این است که افراد و خانوارها کالاها و خدمات را مستقیما برای ارضای خواسته ها و نیازهای خریداری می کنند، در حالی که واحدهای تجاری کالاها و خدمات را برای تولید کالاها و خدمات دیگر نیز به کار می گیرند.
مشابه این امر در مورد دولت ها نیز صدق می کند با این تفاوت که نوع کالاها و خدمات ارائه شده اندکی متفاوت است و در بازار فروخته نمی شوند.
مطلوبیت
مصرف کنندگان در طول زندگی روزمره کالاها و خدمات متفاوتی را می خرند و نوع این کالاها و خدمات خریداری شده در طول زمان تغییر می کند. در اینجا این سوال مطرح می شود که با وجود تنوع کالاها و خدمات ارائه شده در اقتصاد، مصرف کنندگان چگونه تصمیم می گیرند که کدام کالا را خریداری کنند؟ به این سوال باید به مفهوم مطلوبیت که مبنای انتخاب مصرف کننده است توجه نمود.
مطلوبیت، ارضای خواسته ها و نیازهاست که از طریق مصرف کالاها و خدمات حاصل می شود. مصرف کنندگان، کالاها و خدمات را برای برآوردن نیازها و خواسته هایشان می خرند.
برای مثال غذا برای برطرف کردن گرسنگی و مسکن برای حمایت در برابر محیط خریداری می شود. مطلوبیت در علم اقتصاد برای نشان دادن رضایتی که افراد از طریق مصرف کالاها بدست می آورند، استفاده می شود.
بنابراین، لغات آسایش، رفاه و خرسندی معانی مشابهی را شامل می شوند
تعداد صفحات: 27
رفتار مصرف کننده