تحقیق در مورد برزخ و حیات پس از مرگ

اختصاصی از فی دوو تحقیق در مورد برزخ و حیات پس از مرگ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه15

فهرست مطالب

 اثبات برزخ

3-لذت و رنج پس از مرگ

- پایان حیات دنیا

- در پیش بودن برزخ

6-تعدد حیات و مرگ

- وجوب شب و روز(بعد از مرگ)

برزخ و حیات پس از مرگ

 برزخ در لغت به معنای زمین و یا مکانی است که برزخ؛ حیات پس از مرگ  بین دو چیز فاصله انداخته است. اما برزخ در اصطلاح قرآن، روایات و مجموعه تعالیم اسلامی به معنای عالم پس از مرگ و حدفاصل بین دنیا و آخرت است. شاید بتوان ادعا کرد که برزخ بدین معنا نخستین بار در تعالیم اسلامی و قرآن کریم استعمال گردیده است. این واژه تنها یک بار در قرآن آمده و در آن، حال انسان های تبهکار و مجرم، هنگام فرا رسیدن مرگ و درخواست غیرقابل قبول آنان مبنی بر بازگشت به دنیا و پاسخ آنان به اینکه فرا روی ایشان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند، گزارش شده است:«حتی اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون jلعلی اعمل صلحا فیما ترکت کلا انها کلمه هو قائلها و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون».
علاوه بر آیه مزبور، آیات دیگری را می توان یافت که به نوعی بر حقایق برزخی دلالت داشته و برای اثبات عالم پس از مرگ قابل استفاده است.
در این آیات به موضوعات ذیل پرداخته شده است: ادامه حیات شهیدان پس از مرگ؛ احوال ارواح انسان ها هنگام انتقال از زندگی دنیوی به سرای دیگر؛ سرگذشت انسان ها پس از مرگ به همراه برخی خصوصیات و نحوه حیات آنها؛ تعدد حیات و مرگ.
برزخ در حقیقت ادامه وجود عالم دنیا و استمرار حیات انسان پس از مرگ است، هر چند برخی از خصوصیات عالم دنیا از جمله امکان کسب اختیاری کمالات علمی در آنجا وجود ندارد. از این رو برخی بر این عقیده اند که فلسفه خلقت عالم برزخ که در میان دنیا و آخرت قرار گرفته مانند: فلسفه هر مرحله متوسط دیگر است که از یک سو زمینه ای برای آمادگی حضور در طرف دیگر ایجاد می کند، و از سوی دیگر از آنجا که قیامت برای همه انسان های طول اعصار، در یک روز تحقق می یابد راهی جز آن نیست که آنهایی که مرده اند در عالمی به انتظار باشند تا به همراه انسان های دیگر به عرصه قیامت وارد شوند.

بررسی مبانی، قواعد و روش‌های تفسیری تفسیر نسیم حیات

اختصاصی از فی دوو بررسی مبانی، قواعد و روش‌های تفسیری تفسیر نسیم حیات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه کارشناسی ارشد تفسیر قرآن کریم

146 صفحه

چکیده:

شناخت شیوه مفسران در پرده برداری از مراد خداوند و مبانی آنان در چگونگی فهم و تفهیم معانی بلند قرآن یکی از شاخه های پژوهش در علوم قرآن به شمار می رود. در این پایان نامه ، روش تفسیر «نسیم حیات» ، اثر استاد ابوالفضل بهرام پور که به تفسیر کل قرآن کریم پرداخته است، مورد بررسی و پژوهش قرار گرفته است.

هدف اصلی نگارش این تفسیر، ارائه تفسیری ساده با اختصار و روان بودن نثر و خالی از مباحث فنی و مفصل تفسیری است؛ انگیزه اصلی مفسر ارائه تفسیری کوتاه با شیوه آموزش محور و برای عموم مردم است. همچنین مفسر در این مسیر از راهکارهای متفاوتی نسبت به تفاسیر دیگر از جمله بیان خاطرات و نکات عرفانی برای فهم بیشتر مخاطب استفاده کرده است.

 در این پژوهش تفسیر  نسیم حیات  از حیث مباحث علوم قرآنی شامل موضوعات شش گانه 1- انتخاب مبانی علوم قرآنی در تفسیر 2- انسجام ساختاری قرآن 3- جامعیت قرآن 4- امکان و جواز تفسیر 5- بررسی نیاز مخاطبان به تفسیر 6- منابع تفسیر  مورد بررسی قرار گرفته است.

 همچنین از حیث روش تفسیری  نسیم حیات جامع چهار روش «قرآن به قرآن» و «قرآن به سنّت» و«قرآن به عقل» و «قرآن به علم» است. مفسر همچنین از منابع دیگر مانند منابع لغوی و آرای سایر مفسران استفاده کرده است؛ روش تفسیر قرآن به قرآن و روش علمی بخش عمده ای از  این تفسیر را شکل می دهند ولی از روش تفسیر روایی و اجتهادی کمتر استفاده شده است.

  نسیم حیات جامع شش گرایش «گرایش فقهی» و «گرایش کلامی» و «گرایش فلسفی» و «گرایش علمی» و «گرایش اجتماعی» و «گرایش ادبی» است که در این تفسیر بیشتر به گرایش های ادبی و اجتماعی و علمی پرداخته شده است و گرایش های فقهی، کلامی و فلسفی به صورت اختصار مورد بررسی قرار گرفته است.

قواعد تفسیری نسیم حیات بر اساس معیارهای ده گانه در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است: 1- فهم ادبیات عربی زمان نزول 2- مطالعه تفاسیر مختلف خصوصاً تفاسیر اهل‌بیت 3- توجّه به شأن و سبب نزول 4- توجّه به ظاهر و باطن آیات 5- سیاق 6- جری و تطبیق 7- توجه به معانی و بیان ریشه کلمات 8- توجه به کلمات کلیدی و مترادف 9- جایگاه معنایی کلمات و آیات 10- توجه به ترتیب نزول آیات.

کلیدواژه‌ها: مبانی، قواعد، روش‌های تفسیری، گرایش‌های تفسیری

تحقیق در مورد تجدید حیات فکرى، فرهنگى معتزله در قرن چهارم هجرى

اختصاصی از فی دوو تحقیق در مورد تجدید حیات فکرى، فرهنگى معتزله در قرن چهارم هجرى دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه21

فهرست مطالب

ابوعلى جبّائى

اساتید و شاگردان

تألیفات

مناظره‏ى ابوعلى جبّائى با ابوالحسن اشعرى

ابوهاشم جبّائى

اساتید ابوهاشم جبّائى

شاگردان ابوهاشم

تألیفات ابوهاشم

آراى معاصران و متأخران درباره‏ى او

گسترش مذهب و اندیشه‏ى او

ابوالقاسم کعبى بلخى 319ـ273هجرى

ابن اخشید 326ـ270هجرى

قاضى عبدالجبار همدانى

جریان فکرى معتزله به مدت سى سال (در عهد مأمون، معتصم و واثق) مورد توجّه خلفاى عباسى بود. در سال 232هجرى متوکّل به خلافت رسید و اهل حدیث بر امور مسلط شدند و به آزار و اذیت معتزله و مخالفان خود پرداختند. هر چند معتزله نفوذ خود را در دربار عباسى از دست دادند، ولى در قرن چهارم در دستگاه حکومتى آل بویه شخصیت‏هاى مهمى از معتزله ظهور کردند که هر کدام نقش مؤثرى در پیش برد این مکتب ایفا نمودند. این دوره از نظر تدوین آثار، مهم‏ترین دوره فرهنگى معتزله به شمار مى‏رود. صاحب بن عباد طالقانى یکى از چهره‏هاى سیاسى آل بویه که معتزلى مسلک بود، نقش به سزایى در ترویج آراء و عقاید معتزله ایفا نمود. وى که وزیر دو تن از امراى بویهى (مؤیدالدوله و فخرالدوله) بود، قاضى عبدالجبار همدانى را به رى فرا خواند و وى را منصب قاضى‏القضاتى داد که عامل مؤثرى در گسترش آراء و عقاید معتزله به شمار آمد.

در مقاله‏ى حاضر ضمن معرفى تنى چند از مشاهیر معتزله در قرن چهارم هجرى نقش اساسى ایشان در تجدید حیات فکرى، فرهنگى معتزله را مورد بررسى قرار خواهیم داد.

واژه‏هاى کلیدى: معتزله، ابوعلى جبّائى، ابوهاشم جبّائى، قاضى عبدالجبار همدانى، صاحب بن عباد طالقانى، رى، آل بویه.

مقدمه:

نباید چنین تصور کرد که با قدرت یافتن متوکّل، آفتاب دولت معتزله و روزگار شکوفایى این اندیشه غروب کرد و نباید گفت از این زمان به بعد معتزله در دستگاه حکومت و در نظر عامه، حامیان مهمى نداشتند. الغاى دستور محنت از سوى متوکّل در سال 234هجرى صرفا نشانه‏ى پایان دوره‏اى است که طى آن مکتب معتزله حدود سى سال مورد توجّه خلفاى عباسى بود. با پایان یافتن این دوره‏ى سى ساله، اهل حدیث در امور سیاسى خلافت عباسى دخالت کردند و معتزله را مورد آزار و اذیّت قرار دادند، اما این امر على‏رغم تمام محدودیت‏ها سبب از بین رفتن جریان فکرى معتزله نگردید. در این عصر، معتزله نه تنها در پایتخت، بلکه در نواحى بى‏شمارى از جهان اسلام مخصوصا ایران استقرار پیدا کرده بود که محدودیت‏هاى اعمال شده بر معتزله، توسط دستگاه خلافت و اهل حدیث در بغداد بر این نواحى تأثیرى نداشت. مقدّسى در این باره مى‏گوید: در این زمان در مناطقى چون شام، مصر، نیشابور، خوزستان و فارس گروه معتزله‏ى زیادى زندگى مى‏کردند.

علاوه بر این، هر چند معتزله از حمایت خلافت عباسى محروم شدند، اما آنها بعدا شاهزادگان یا اشخاص با نفوذ دیگرى را (به خصوص در دوره‏ى حکومت آل بویه) یافتند که از آنها حمایت کنند. بسیارى از محققان و نویسندگان ملل و نحل بر این نکته تأکید داشته‏اند که دوره‏ى نخست معتزله با حمایت خاندان عباسى به ویژه در عصر مأمون، معتصم و واثق شکل گرفت و شخصیت‏هاى مشهورى چون نظام، جاحظ، احمد بن أبى دؤاد و... براى گسترش مکتب معتزله سعى زیادى نمودند که این دوره را دوره‏ى قهرمانان یا سلف صالح نامیده‏اند.

اگر نگاهى به مکتب معتزله تا قبل از به خلافت رسیدن متوکّل (دوره نخست) و دوره‏ى بعد از به خلافت رسیدن وى (دوره بعد) بیندازیم به این نکته پى خواهیم برد که دوره‏ى نخست در نظر ما مهم‏ترین دوره نیست. زیرا در مرحله‏ى بعد بود که معتزله در اتقان و نظام‏مند کردن آموزه‏ها بروز و ظهور یافتند؛ مرحله‏اى که مى‏توان آن را دوره‏ى کلاسیک معتزله توصیف کرد که تقریبا از ربع آخر قرن سوم تا اواسط قرن پنجم ادامه یافت.

در این دوره، اشخاصى چون ابوعلى و ابوهاشم جبّائى، قاضى عبدالجبار همدانى، صاحب بن عباد و... ظهور کردند که هر کدام نقش مهمى در پیش برد این مکتب ایفا نمودند.

به لحاظ تدوین آثار، این دوره مهمترین دوره‏ى معتزله است و فردى چون قاضى عبدالجبار در این عصر آثار فراوانى در تأیید مکتب معتزله از خود به جا گذاشت که هیچ کدام از مشاهیر معتزلى از نظر کثرت آثار به پاى وى نرسیده‏اند. در مقاله حاضر حیات فکرى، فرهنگى مشاهیر فوق الذکر را مورد بررسى قرار خواهیم داد.

مقاله صور بنیانی حیات دینی و دورکیم - 30 صفحه وورد

اختصاصی از فی دوو مقاله صور بنیانی حیات دینی و دورکیم - 30 صفحه وورد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده

امیل دورکیم (1858-1917م) از بنیانگذاران جامعه‌شناسی و یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های این عرصه است. وی با انتشار کتاب صور بنیانی حیات دینی در 1912م، رهیافت جامعه‌شناختی به دین را به شدت قوت بخشید و تا سالیانی دراز در این راه پیشتاز بود. در این رهیافت کوشش می‌شود تا دین تنها به مثابه نهادی اجتماعی با سازوکاری معین بررسی، و ابعاد آن تحلیل گردد. صور بنیانی، نمونه کاملی از این نگرش به شمار می‌رود. دورکیم در این کتاب به استناد یافته‌های مردم نگاران با تحلیل یکی از ادیان ابتدایی، توتمیسم، نظریه‌ای را معرفی می‌کند که بر اساس آن دین جز تجلی خواست جامعه نیست و همة مناسک و شعائر دینی، کارکردی اجتماعی دارند و هدف از انجام آنها تقویت روح همبستگی میان اعضای جامعه است. ضمن ارائة تصویری کامل از آرای دین‌شناختی دورکیم، به نقد نظریة او دربارة ماهیت و کار‌کرد دین می‌پردازیم.

کلیدواژه‌ها

      دین، رهیافت جامعه‌شناختی به دین، دورکیم، نهاد اجتماعی، جامعه‌شناسی دین.

طرح مسأله

کتاب صور بنیانی حیات دینی از آثار مهم و کلاسیک تفسیر جامعه‌شناسانة دین است که امیل دورکیم جامعه‌شناس فرانسوی آن را در 1912م منتشر ساخت. این کتاب از تأثیرگذارترین کتاب‌های این عرصه است و نمونة کاملی است از نگرش پوزیتیویستی به دین. دورکیم در این کتاب مفصل از طریق بررسی کهن‌ترین دین موجود در میان قبائل ساکن استرالیا، یعنی توتم‏پرستی، می‌کوشد ماهیت، خاستگاه و کارکرد دین را به طور کلی نشان دهد و این تفسیر را برای فهم همة ادیان به کار گیرد. مفروضات، روش و نتایج تحقیق دورکیم امروزه به شدت مورد چالش قرار گرفته و کاستی‌های روشی آن روشن شده است ( نک: اسلامی، «رهیافت دین شناختی دورکیم»، ص 49-76). صور بنیانی حیات دینی شامل سه کتاب است: کتاب اول مسائل مقدماتی را باز می‌گوید، کتاب دوم باورهای بنیانی دین را معرفی می‌کند و کتاب سوم مسأله مناسک دینی را که در هر دینی وجود دارد تحلیل می‌نماید. دورکیم، پس از بیان موضوع پژوهش، کتاب اول را به مسائل مقدماتی اختصاص می‌دهد.

مسأله تعریف دین

نخستین فصل کتاب به تعریف دین می‌پردازد. دورکیم تعاریف موجود دربارة دین را نقل و نقد می‌کند و تعریف تازه‌ای از آن به دست می‌دهد و در این مورد می‌کوشد عنصر اساسی هر نوع دینی را معرفی نماید. یکی از تعاریف رایج دربارة دین بر عنصر   راز آمیزی آن تأکید می‌کند و می‌کوشد نشان دهد که هر دینی در نهاد، راز واره است. از این منظر هر دینی به نوعی به راز و گونه‌ای جهان فرا طبیعی باور دارد. دورکیم در این مورد به سخن هربرت اسپنسر استناد می‌کند که مدعی است: «ادیان که از دیدگاه اصل اعتقادی جزمی خویش هیچ سازشی با هم ندارند، به طور ضمنی با هم همداستان‌اند که جهان رازی است که باید چگونگی‌اش تبیین شود» (دورکیم، ص32). اما وی این تعریف را نمی‌پذیرد. زیرا به ادعای او، مفهوم راز و تفکیک هستی به دو منطقه که یکی آشکار و دیگری رازآلود باشد، مفهومی جدید است که تازگی به ادیان راه یافته است. اینکه جهان طبیعی تابع قوانین و ضرورت‌های علی و جبر علمی است، خود نتیجه علوم پوزیتیو یا اثباتی است و برای گذشتگان چنین ضرورتی وجود نداشته است. در نتیجه آنان هستی را یکپارچه می‌دیده‌اند. پس اندیشه راز، مسأله‌ای جدید است و نمی‌توان آن را سرشتی برای دین شمرد.

برخی از نظریه پردازان معاصر دورکیم، در هر دینی عنصر دیگری را نشان می‌داده‌اند. از این منظر، ماهیت هر دینی براساس اعتقاد به موجود متعالی به نام خدا (در ادیان توحیدی) یا خدایان (در ادیان شرک آلود) استوار است. اما به گفته دورکیم اگر این فرض را بپذیریم ناگزیریم که ادیان ابتدایی را که در آن تصویر روشنی از خدا وجود ندارند، دین ندانیم. همچنین دین بودیسم که در آن مطلقاً از خداوند سخن نمی‌رود، از دایره دین بیرون خواهد بود. به گفته بارت مقصود از بی‌خدا بودن بودیسم این نیست که این آیین وجود خدایان را منکر است، بلکه بودیسم آنان را دخیل در سرنوشت بشر نمی‌داند (همان، ص40ـ41). از نظر دورکیم، اگر عنصر اصلی دین را اعتقاد به موجودی الهی بدانیم، تعریف ما ناقص خواهد بود و در نتیجه همة ادیان را در بر نخواهد گرفت. افزون بر آن، تعریف براساس عنصر الوهیت تعریف مانعی نیز به شمار نمی‌رود. زیرا در ادیان خدا باور نیز مناسک و اعمالی وجود دارد که ربطی به اعتقاد به وجود خدا ندارد و این اعمال و مناسک کارکردی کاملاً معین دارد که باید در جای خود آن را تبیین کرد ( همان، ص 44). وی برای اثبات این نظر، به برخی از محرمات در آیین یهود می‌پردازد، مانند لزوم جدا زیستن زن به هنگام عادت ماهانه یا زایمان، «چون در مناسبات یاد شده یهوه حضوری ندارد، و از این محرمات از دیدگاه خداباور به خدا به هیچ ترتیبی سودی متصور نیست» (همان، ص 45).

وی پس از نقد این دو تعریف می‌کوشد تعریفی جامع و مانع از دین به دست دهد. از نظر وی پدیده‌های دینی عمدتاً به دو مقولة بنیادی تقسیم می‌شوند: «باورها، و مناسک» (ص 48). مناسک دینی نیز تنها به دلیل باورهای خاصی که پشت آنها نهفته است، از دیگر مناسک متمایز می‌شوند. بنابراین مهم‌ترین خصلت سرشتی دین، باورهای آن است. باورهای دینی با همة تنوع یا سادگی و پیچیدگی خود در یک مساله مشترک‌اند و آن تقسیم امور و اشیاء به ناسوتی و لاهوتی است. هیچ دینی را نمی‌توان یافت که دست به این تقسیم‌بندی نزند و از این دو عنوان یعنی ساکره و پروفان سود نجوید. هستی از نظر یک فرد دیندار شامل دو حوزه متمایز است، بخشی امور لاهوتی و مقدس را تشکیل می‌دهد و بخشی متشکل از امور ناسوتی و عادی است. تعریف دین بدینگونه ممکن است جامع باشد، اما مانع نیست. زیرا جادو نیز دارای باورها و مناسک است و نمی‌توان این دو را از یکدیگر متمایز ساخت، حال آنکه همواره دین و جادو با یکدیگر خصومت داشته‌اند. پاسخ دورکیم به این مسأله آن است که تمایز حقیقی جادو و دین در آن است که دین همواره امری اجتماعی است و عامل همبستگی به شمار می‌رود. در صورتی که جادو امری است تکنیکی و فردی برای حل مسائل افراد منفرد، و همین تفاوت اساسی است که دین را از جادو جدا می‌کند (همان، ص 59).

دانلود مقاله و تحقیق مقدمه ای بر چرخه حیات چابک (تعداد صفحات 72 )

اختصاصی از فی دوو دانلود مقاله و تحقیق مقدمه ای بر چرخه حیات چابک (تعداد صفحات 72 ) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در دنیای امروز به روش هایی جهت توسعه نرم افزار نیاز است که مقاوم و منعطف باشند و در برابر تغییرات سازگار باشند. از آنجا که مشخص نمودن تمام نیازها توسط مشتری در ابتدای کار معمولاً غیرممکن است و نیاز به روش هایی است که بطور مداوم به تغییرات رسیدگی نماید. فرآیند توسعه نرم افزار که با عنوان چرخه حیات توسعه نرم افزار نیز شناخته می شود، ساختاری است که روی توسعه محصولات نرم افزاری اعمال می شود. بعبارتی دیگر، فرآیند توسعه نرم افزار چهارچوبی برای کارها و فعالیت های مورد نیاز به منظور توسعه نرم افزار با کیفیت است. زیرا توسعه یک محصول نرم افزاری استاندارد در گرو عبور این محصول از خلال فازهای گوناگونی مانند مهندسی نیازمندی ها ، تحلیل ، طراحی ، پیاده سازی ، نگهداری ، تست و کنترل می باشد. آنچه یک محصول نرم افزاری را از سایر محصولات متمایز می کند، توجه به نیاز مشتری، اطمینان از درک صحیح نیاز مشتری و انعکاس آن در نرم افزار و امکان تغییر نیاز مشتری در حین فرایند تولید محصول است. در چند سال اخیر نسل جدیدی از متدلوژی های تولید و توسعه نرم افزار تحت عنوان متدلوژی های چابک ظاهر شد و با استقبال زیادی مواجه شد. پیدایش این روشها در مهندسی نرم افزار از یک دهه قبل می باشد. علت پدید آمدن این روشها را میتوان در مشکلات روشهای گذشته مانند عدم توجه به نیاز مشتری، عدم اطمینان از درک صحیح نیاز مشتری و عدم امکان تغییر نیاز مشتری در حین فرایند تولید محصول، گوناگونی نیازهای مشتریان، محدودیت ها و تغییرات تکنولوژی توسعه و … در مواجهه با پروژه های نرم افزاری و پیچیدگی ذاتی تولید نرم افزار پیدا نمود. هدف این متدلوژی ها تحویل زود هنگام نرم افزار و جلب رضایت مشتری در طول حیات نرم افزار می باشد. روشهای چابک در مهندسی نرم افزار جایگاه خاصی به خود اختصاص داده اند که تغییر از ارکان اصلی و مهم این روش ها بحساب می آید. در این روش مدل سازی و مستندسازی تا اندازه ای که مورد نیاز است، توصیه می شود. همچنین روش چابک با تقسیم کردن کارها به طرح های کوچکتر، باعث می شود که تکرارها در چارچوب‌های زمانی کوتاهتری انجام شده و نسبت به تغییرات انعطاف پذیر باشند. امید است در این تحقیق بتوانیم متدلوژی های چابک و موارد مربوط به آن را بطور دقیق بیان کرده و تجربه‌های مختلف محققین در این حیطه را ارائه نماییم. امیدوارم این تلاش اندک زمینه ساز کارهای بزرگتر و عمیق تری در این زمینه گردد